Blog
You are here: / Blog

Το Νορβηγικό καταφύγιο στην άκρη του βουνού με θέα που καθηλώνει

Σκαρφαλωμένη σε ένα βουνό της πόλης Hammerfest στη Νορβηγία υπάρχει ένα καταφύγιο, που προσφέρει στέγη, ζεστασιά και φανταστική θέα σε πεζοπόρους και αναρριχητές.

Η ιδέα του καταφυγίου ήταν του νορβηγικού συλλόγου πεζοπορίας DNT, θέλοντας να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες τους.

Ο σύλλογος ανέθεσε στην εταιρεία SPINN arkitekter να κατασκευάσει ένα καταφύγιο που να αντέχει σε αντίξοες καιρικές συνθήκες και να αποτελεί μέρος για τους πεζοπόρους.

Το αρχιτεκτονικό γραφείο συνεργάστηκε με μηχανικούς της Format για να τους βοηθήσει να κατασκευαστεί το καταφύγιο πάνω στο βουνό.

Οι υπεύθυνοι του έργου χαρτογράφησαν με ακρίβεια το τοπίο, καθώς το έδαφος ήταν ανώμαλο και χρειαζόταν λεπτομερής αποτύπωσή του.

Η κατασκευή αποτελείται από 77 κομμάτια που συμπληρώνουν το ένα το άλλο και το καταφύγιο θυμίζει τρισδιάστατο παζλ.

Οι αρχιτέκτονες το δοκίμασαν σε προσομοιωμένες συνθήκες προκειμένου να είναι σίγουροι για την αντοχή του σε ακραία καιρικά φαινόμενα.

Το κόστος του σχεδιασμού και της κατασκευής ήταν αρκετά υψηλό, με αποτέλεσμα ορισμένα χρήματα να συγκεντρώνονται μέσω crowfunding, ενώ τοπικές επιχειρήσεις πρόσφεραν υλικά και υπηρεσίες.

Το καταφύγιο τοποθετήθηκε στο βουνό χάρη στους εθελοντές, οι οποίοι μετέφεραν τα πάνελ, έκοψαν και μέτρησαν τα πλαίσια. Χρειάστηκαν τουλάχιστον 1.500 ώρες για την ολοκλήρωση της κατασκευής.

Το καταφύγιο περιλαμβάνει σόμπα καύσης ξύλου, απλά καθίσματα και συγκλονιστική θέα.

Πηγή: iefimerida.gr

/by

Μια χρωματιστή γέφυρα ενώνει δύο ουρανοξύστες στο Μίσιγκαν

Το έργο «Detroit Skybridge» ενεργοποιεί έναν πεζόδρομο στον αέρα, που συνδέει δύο ουρανοξύστες στην περιοχή της πόλης του Μίσιγκαν.

Ο Αμερικανός καλλιτέχνης Phillip K Smith III έχει εγκαταστήσει χρωματιστά φώτα κατά μήκος μιας γέφυρας στο Ντιτρόιτ, τα οποία φωτίζονται σε διάφορες κλίσεις και σχέδια τη νύχτα.

Το έργο «Detroit Skybridge» ενεργοποιεί έναν πεζόδρομο στον αέρα, που συνδέει δύο ουρανοξύστες στην περιοχή της πόλης του Μίσιγκαν.

Η γέφυρα μήκους 30 μέτρων σχεδιάστηκε από τον Gino Rossetti της τοπικής εταιρίας Rossetti Architects που ιδρύθηκε το 1976, για να συνδέσει τους 16ους ορόφους του κτιρίου Guardian και του One Woodward.

Με βάση τη μοντέρνα αισθητική του τελευταίου, που ολοκληρώθηκε από τον Αμερικανό αρχιτέκτονα Minoru Yamasaki το 1962 και διαθέτει μια λευκή πρόσοψη από σκυρόδεμα, το skybridge σχηματίζεται από ένα απλό κέλυφος με παράθυρα που τρέχουν κατά μήκος κάθε πλευράς.

Τα φώτα προγραμματίζονται για να αλλάζουν τα μοτίβα, δημιουργώντας την εντύπωση ότι οι αποχρώσεις κινούνται κατά μήκος της γέφυρας.

Οι μονόχρωμες ράβδοι και τα φαινόμενα ουράνιου τόξου είναι επίσης μεταξύ των διαμορφώσεων.

Πηγή: in.gr

/by

Ένας αχυρώνας μετατρέπεται σε βιολογικό εστιατόριο

Το πρωτότυπο εστιατόριο, με το όνομα Brasserie 2050, δημιουργήθηκε για την εταιρεία catering «The Food Line Up» για το φεστιβάλ, που έλαβε χώρα στις 17-19 Αυγούστου 2018.

Η Overtreders W έχει χτίσει ένα προσωρινό αχυρώνα από δανεισμένα υλικά για να φιλοξενήσει ένα pop-up εστιατόριο, που ακολουθεί βέλτιστες πρακτικές διαχείρισης τροφίμων ώστε να ελαχιστοποιεί την σπατάλη φαγητού στο Lowlands Festival στην Ολλανδία.

Το πρωτότυπο εστιατόριο, με το όνομα Brasserie 2050, δημιουργήθηκε για την εταιρεία catering «The Food Line Up» για το φεστιβάλ, που έλαβε χώρα στις 17-19 Αυγούστου 2018.

Έχοντας προβλέψει τι θα χρειαστεί να καταναλώσει ο κόσμος για να υποστηρίξει τον προβλεπόμενο πληθυσμό του 10 δισεκατομμυρίων το 2050, το εστιατόριο concept εξυπηρετούσε ένα βιώσιμο μενού, το οποίο περιλάμβανε ψωμί ψημένο από φλούδες πατάτας και πέστο από τις περισσευούμενες φλούδες λαχανικών.

Η εταιρεία Overtreders W, η οποία ειδικεύεται σε προσωρινές κατασκευές, δημιούργησε τον «αχυρώνα του μέλλοντος» για  εστιατόριο, χρησιμοποιώντας δανεισμένα, μισθωμένα πρότυπα υλικά κατασκευής, τα οποία θα διατηρούσαν την αξία τους μετά την αποσυναρμολόγηση του περιπτέρου στο τέλος του φεστιβάλ.

«Ένας αχυρώνας είναι μια διαχρονική εικόνα για τη γεωργία και έχει αποδειχθεί κατά τη διάρκεια των αιώνων ως ένα ουδέτερο αλλά αναγνωρίσιμο σχέδιο στο οποίο μπορούν να γίνουν εξελισσόμενες γεωργικές δραστηριότητες», ανέφεραν οι αρχιτέκτονες.

«Όταν βλέπετε έναν αχυρώνα, ξέρετε ότι βρίσκεστε σε μια γεωργική περιοχή. Στο μέλλον ο αχυρώνας θα συνεχίσει να προσαρμόζεται σε νέους τρόπους αναπαραγωγής και συγκομιδής».

Τσαμπιά από σιτάρι, καλαμπόκι, κρεμμύδια και σκόρδο αιωρούνται από τα δοκάρια ως αποθήκη και τα πιάτα και τα παγκάκια ήταν φτιαγμένα από ανακυκλωμένο πλαστικό.

Πηγή: in.gr

/by

Ένα κτίριο σαν κουκούλι θα γίνει το νέο σπίτι των κολεξιόν Metiers d’art της Chanel

Chanel Métiers d’art. Με άλλα λόγια όλοι οι επαγγελματίες τεχνίτες, όλοι οι ανεξάρτητοι μικροί οίκοι που συμβάλλουν στη δημιουργία των προϊόντων πολυτελείας της Chanel.

Ολοι αυτοί λοιπόν σε λίγα χρόνια, το 2020, θα έχουν το δικό τους σπίτι, θα στεγαστούν κάτω από την ίδια στέγη, σε ένα εκπληκτικό κτίριο που ετοιμάζει η Chanel στα προάστια του Παρισιού.

Το κτίριο το οποίο μοιάζει με κουκούλι, όπως τουλάχιστον παρουσιάζεται στις μακέτες, θα είναι από μόνο του ένα έργο τέχνης.

Ένα έργο μοντέρνας τέχνης, με την υπογραφή του διακεκριμένου αρχιτέκτονα Rudy Ricciotti, βραβευμένου με το Grand Prix National d’Architecture.

Δείγματα γραφής του Rudy Ricciotti το MuCEM στη Μασσαλία, το Τμήμα Ισλαμικών Τεχνών στο Λούβρο, το στάδιο Jean-Bouin στο Παρίσι και το Μουσείο Jean Cocteau στο Μεντόν. Το επόμενο θα είναι το κτίριο της Chanel Métiers d’art.

Το 25.000 τετραγωνικών, πενταώροφο σπίτι των «Chanel Métiers d’art», φτιάχνεται σε μια έκταση 9 στρεμμάτων στο Porte d’Aubervilliers, μεταξύ του 19ου διαμερίσματος του Παρισιού και την κοινότητα Aubervilliers, στην καρδιά μιας ταχέως εξελισσόμενης γειτονιάς.

Η διαρρύθμιση του κτιρίου έχει γίνει με τέτοιο τρόπο έτσι ώστε να έρθουν σε επαφή οι διαφορετικοί τεχνίτες που απαρτίζουν τους «Chanel Métiers d’art» και να στεγαστούν σε έναν ενιαίο χώρο υπό τη διεύθυνση της εταιρείας Paraffection, διατηρώντας, ωστόσο, παράλληλα, την ταυτότητά τους ως ανεξάρτητες και αυτόνομες οντότητες.

Έτσι θα υπάρχει αλληλεπίδραση μεταξύ τους, ενώ οι υπηρεσίες και τα μέσα υλικοτεχνικής υποστήριξης θα είναι όλα συγκεντρωμένα σε ένα κτίριο, προς δική τους διευκόλυνση.

Στην κατασκευή του κτιρίου ξεχωρίζει αφενός το εξωτερικό του περίβλημα που μοιάζει με κουκούλι, αποδίδοντας τιμή στα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα, αλλά και το γυαλί που εξασφαλίζει όσο το δυνατό φυσικό φωτισμό στο κτίριο.

Φυσικά κατασκευάζεται ένα κτίριο «έξυπνο ενεργειακά», ενώ δίνεται προτεραιότητα στην άνεση των ανθρώπων που θα εργάζονται στους χώρους του.

Στο κέντρο θα υπάρχει ένας ανοικτός πράσινος χώρος προσβάσιμος από τους εσωτερικούς διαδρόμους του κτιρίου.

Ο θεμέλιος λίθος για το σπίτι των Chanel Métiers d’art τέθηκε πριν από λίγες ημέρες από τον Bruno Pavlovsky, πρόεδρο του ομίλου Chanel.

Παρόντες η Anne Hidalgo δήμαχος του Παρισιού, ο Patrick Braouezec πρόεδρος του τοπικού διαμερίσματος, η Meriem Derkaoui δήμαρχος της Aubervilliers, ο François Dagnaud, δήμαρχος του 19ου διαμερίσματος του Παρισιού και ο Rudy Ricciotti, ο αρχιτέκτονας που έχει αναλάβει το έργο.

«Αυτό το φιλόδοξο έργο θα είναι ένας χώρος που θα εξυπηρετεί τόσο τη δημιουργία όσο και την καινοτομία που παράγεται σε συνεργασία των Métiers d’art και του Οίκου Chanel, καθώς και των Métiers d’art και των άλλων πελατών τους. Θα είναι ένας χώρος δημιουργίας ανοιχτός προς τα έξω», δήλωσε ο Bruno Pavlovsky προσθέτοντας ότι προκειται για ένα νέο κεφάλαιο στη μεγάλη περιπέτεια που ξεκίνησε η Chanel πριν απο 30 και πλέον χρόνια, με σκοπό τη διαιώνιση της τέχνης των Métiers d’art.

Επισήμανε ακόμη ότι στόχος είναι να παρέχουν στους Métiers d’art τις καλύτερες συνθήκες για να συνεχίσουν να αναπτύσσονται αλλά και να υπηρετούν την τέχνη τους.

Και αυτός, όπως εξγήσε, είναι ένας τρόπος για να συμβάλλει η Chanel στην επιρροή του Παρισιού ως πρωτεύουσας της μόδας, αλλά και στην ενίσχυση της γαλλικής οικονομίας.

Η δήμαρχος του Παρισιού Anne Hidalgo στην ομιλία της επεσήμανε τους δεσμούς της Chanel με το Παρίσι, από το άνοιγμα της πρώτης μπουτίκ της Gabrielle Chanel στην rue Cambon, μέχρι τις κινήσεις του Οίκου για την προώθηση της Πόλης του Φωτός σε όλες τις ηπείρους.

«Το νέο αυτό κτίριο συμβάλλει στην οικοδόμηση της Μεγάλης Μητρόπολης του Παρισιού», προσέθεσε.

 

Πηγή: iefimerida.gr

/by

Εγκαινιάστηκε στην Αυστρία το ολοκαίνουριο Μουσείο James Bond

Το αθάνατο κινηματογραφικό franchise απέκτησε ένα μουσείο που τιμά την ιστορία του και στεγάζεται σε ένα εντυπωσιακό αρχιτεκτόνημα σε υψόμετρο 3.000 μέτρων.

Κρυμμένο κοντά σε ένα αυστριακό θέρετρο για σκι, το μουσείο είναι προσβάσιμο στους επισκέπτες μόνο μέσω τελεφερίκ.

Σας θυμίζει κάτι αυτό το εντυπωσιακό κτίσμα που εκτείνεται στο χείλος του γκρεμού μιας χιονισμένης βουνοκορφής; Πρόκειται για το σημείο όπου εκτυλίσσεται μια από τις πιο εντυπωσιακές σεκάνς του «Spectre», της πιο πρόσφατης προσθήκης στο αθάνατο franchise των ταινιών του Τζέιμς Μποντ. Ο Αυστριακός αρχιτέκτονας Johann Obermoser σχεδίασε αυτό τον τσιμεντένιο όγκο που μοιάζει με φωλιά σε έναν γκρεμό του βουνού Gaislachkogl στο Sölden της Αυστρίας, με σκοπό να στεγάσει ένα μουσείο που εξερευνά την ιστορία του Τζέιμς Μποντ. Χτισμένο κυριολεκτικά μέσα στο βουνό, σε υψόμετρο πάνω από 3.000 μέτρα, το οικοδόμημα που εκτείνεται σε δύο επίπεδα και 1.300 τετραγωνικά μέτρα συγκαταλέγεται ανάμεσα στα στα μουσεία που βρίσκονται στα υψηλότερα σημεία του πλανήτη.

Ο επισκέπτης οδηγείται σε μια μεγάλη πλατεία που περιλαμβάνει ένα επικλινές γυάλινο παράθυρο, το οποίο εκτείνεται από το δάπεδο μέχρι την οροφή και προσφέρει πανοραμική θέα στα γύρω βουνά.

Τόσο ο σχεδιασμός του εσωτερικού όσο και το εξωτερικό αντλούν στοιχεία από τη δουλειά του σκηνογράφου Ken Adam που έχει υπογράψει την καλλιτεχνική διεύθυνση στους τελευταίους Μποντ, ιδίως από τη χρήση των έντονων γωνιών και των γεωμετρικών σχημάτων, καθώς και από την ήσυχη παλέτα των υλικών του.

Η έκθεση ανοίγει με έναν ατμοσφαιρικό προθάλαμο που εστιάζει στους καινοτόμους τίτλους έναρξης και τη δραματική μουσική, στοιχεία συνώνυμα με όλες τις ταινίες.

Με την αισθητική των σχεδίων του Adam, έτσι όπως αυτή αποδόθηκε σε ένα κτίσμα του 21ου αιώνα, το συγκρότημα θα μπορούσε κάλλιστα να είναι το απομονωμένο καταφύγιο ενός σύγχρονου «κακού» από το σύμπαν του 007. Κρυμμένο κοντά σε ένα αυστριακό θέρετρο για σκι, το μουσείο είναι προσβάσιμο στους επισκέπτες μόνο μέσω τελεφερίκ. Στο εσωτερικό βρίσκεται η έκθεση για το σύμπαν του 007, που εκτείνεται σε πάνω από 10 διαφορετικά δωμάτια και περιλαμβάνει μια σειρά από εκθέματα που αποδίδουν το κάθε βήμα στη δημιουργία μιας ταινίας του Τζέιμς Μποντ.

Το επόμενο δωμάτιο είναι σχεδιασμένο σαν ένα λόμπι στο οποίο ο Μποντ θα περίμενε μετά την άφιξή του στο άντρο ενός κακού.

Παρόλο που η έκθεση εστιάζει στο «Spectre» που γυρίστηκε στο Sölden, εξερευνά επίσης και άλλους τίτλους του πολυετούς franchise. O καλλιτεχνικός διευθυντής Neal Callow (που έχει δουλέψει στις τελευταίες 4 ταινίες) και ο υπεύθυνος σχεδιασμού Tino Schaedler συνεργάστηκαν για να σχεδιάσουν την έκθεση. «Στόχος μας με το «007 Elements» είναι να πούμε την ιστορία της δημιουργίας των ταινιών με έναν υπερ-μοντέρνο, υποβλητικό και συναρπαστικό τρόπο» εξηγεί ο Callow. Οι δύο συνεργάτες ήθελαν ο αρχιτεκτονικός χώρος και το περιεχόμενο της έκθεσης να δημιουργούν μαζί μια συμβιωτική εμπειρία, ώστε οι επισκέπτες να νιώθουν σαν να βρίσκονται μέσα στην ταινία. «Θέλουμε να εκμεταλλευτούμε αυτή την απίστευτη τοποθεσία για να τοποθετήσουμε τους επισκέπτες μέσα στο περιβάλλον του Μποντ και να ζωντανέψουμε τις ιστορίες με τρόπο μοναδικό και αξέχαστο».

Η αίθουσα που εστιάζει στην επιλογή των τοποθεσιών όπου γυρίζονται οι ταινίες.

Η ιδέα τους ήταν να δημιουργήσουν μια σειρά δωματίων που ξεδιπλώνονται σαν σκηνές από ταινία, με τον σχεδιασμό του κάθε χώρου να είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας που θέλουν να αφηγηθούν.

Εδώ ο επισκέπτης ενημερώνεται για την τεχνολογία αιχμής που χρησιμοποιείται στις παραγωγές.

Η έκθεση ανοίγει με έναν ατμοσφαιρικό προθάλαμο που εστιάζει στους καινοτόμους τίτλους έναρξης και τη δραματική μουσική, στοιχεία συνώνυμα με όλες τις ταινίες. Στη συνέχεια ο επισκέπτης οδηγείται σε μια μεγάλη πλατεία που περιλαμβάνει ένα επικλινές γυάλινο παράθυρο, το οποίο εκτείνεται από το δάπεδο μέχρι την οροφή και προσφέρει πανοραμική θέα στα γύρω βουνά. Το επόμενο δωμάτιο είναι σχεδιασμένο σαν ένα λόμπι στο οποίο ο Μποντ θα περίμενε μετά την άφιξή του στο άντρο ενός κακού. Εκεί προβάλλεται μια ταινία με αφηγητή τον Σάμ Μέντες, που ταξιδεύει τον επισκέπτη στην ιστορία του θεσμού, από την πρώτη ταινία του 1962, τον «Dr. No», μέχρι την πιο πρόσφατη του 2015, το «Spectre».

Η μόνιμη έκθεση του μουσείου εγκαινιάστηκε στις 12 Ιουλίου και θα ανανεώνεται με εκθέματα από τις νέες ταινίες.

Παραδίπλα βρίσκονται οι αίθουσες που εστιάζουν στους χαρακτήρες και τους μοναδικούς διαλόγους τους, στην επιλογή των τοποθεσιών όπου γυρίζονται οι ταινίες, καθώς και στην τεχνολογία αιχμής που χρησιμοποιείται στην παραγωγή τους. Το δωμάτιο δράσης ασχολείται με τη δουλειά που γίνεται στα ειδικά εφέ και το τμήμα των κασκαντέρ, ενώ σε μια αίθουσα προβολής ο επισκέπτης διαπιστώνει πώς ακριβώς δημιουργήθηκε η σκηνή που γυρίστηκε στο συγκεκριμένο κτίριο και γενικά το κομμάτι της Αυστρίας για το «Spectre». Στην τελική γκαλερί η επίσκεψη ολοκληρώνεται με ένα εκτεταμένο αρχείο από τις ταινίες, που είναι διαθέσιμο μέσα από οθόνες αφής.

Το μουσείο υποδέχθηκε το κοινό στις 12 Ιουλίου. Η έκθεση είναι μόνιμη αλλά διαρθρώνεται με τέτοιο τρόπο που να μπορεί να ανανεώνεται ώστε να περιλαμβάνει στοιχεία από τις επόμενες ταινίες. Μάλιστα, ο Obermoser σχεδίασε ένα άνοιγμα 49 τετραγωνικών μέτρων στην οροφή, ώστε τα μεγάλα εκθέματα όπως ένα αεροπλάνο που βρίσκεται στο δωμάτιο δράσης να μπορούν να αντικατασταθούν με άλλα που θα περιλαμβάνονται στις νέες ταινίες.  Ο αρχιτέκτονας που έχει τη βάση του στο Ίνσμπουργκ σχεδίασε επίσης τον σταθμό υποδοχής των τελεφερίκ και ένα εστιατόριο με γυάλινους τοίχους που λέγεται ICE Q και βρίσκεται δίπλα στο κτίριο της έκθεσης, το οποίο στέγασε την ιατρική κλινική Hoffler Klinik στο «Spectre».

 

Πηγή: lifo.gr

/by

Οι εντυπωσιακές νέες βιβλιοθήκες που κατασκευάζονται σε όλο τον κόσμο

Σύγχρονες βιβλιοθήκες ετοιμάζονται να ανοίξουν τις πόρτες τους στο κοινό σε Ασία, Σαουδική Αραβία, Αφρική, Αγγλία και Αμερική.

Σε ένα κόσμο που τα μεγάλα αρχιτεκτονικά γραφεία διαγωνίζονται για το πιο ψηλό κτίριο του κόσμου, οι καινούριες βιβλιοθήκες μεγάλων διαστάσεων κατασκευάζονται κυρίως στην Ασία και τη ΣαουδικήΑραβία. Όμως δε λείπουν τα παραδείγματα με υποδειγματικές βιβλιοθήκες στην Αφρική, με χρήση φιλικών προς το περιβάλλον υλικών, βιβλιοθήκες στο ΝότιοΛονδίνο που αναπτύσσεται ραγδαία και στη ΝέαΥόρκη που ετοιμάζεται να γιορτάσει το μεγάλο έργο της ανακαίνισης της ΔημόσιαςΒιβλιοθήκης της πόλης.

Η βιβλιοθήκη με τον γκρίζο ουρανό στο Πεκίνο

Το αρχιτεκτονικό γραφείο Lacime στο Πεκίνο, σχεδίασε μια ασημένια και γκρίζα νέα βιβλιοθήκη που έρχεται σε δραματική αρμονία με τον ουρανό που περιβάλλει το κτίριο που βρίσκεται σε μια πράσινη πλαγιά του Πεκίνου. Ο γκρίζος ουρανός είναι αυτός που καθόρισε το χρώμα που κυριαρχεί τόσο στα δομικά στοιχεία όσο και την είσοδο και τις λεπτομέρειες της βιβλιοθήκης και αντικατοπτρίζεται στα υλικά, το γυαλί και το αλουμίνιο. Ονομάζεται Bιβλιοθήκη του ουρανού και η σχεδίασή της στηρίχτηκε στις αρχές της απλότητας και της αμεσότητας.

Το διαμάντι της Ντόχα δια χειρός Ρεμ Κούλχας

O σταρ της αρχιτεκτονικής Ρεμ Κούλχας υπογράφει την Εθνική βιβλιοθήκη του Κατάρ (QNL) που άνοιξε επίσημα τις πόρτες της στο κοινό στη Ντόχα. Όλα τα βιβλία, αυτά της Εθνικής Βιβλιοθήκης, της πανεπιστημιακής βιβλιοθήκης καθώς και μια κληρονομιά από παλαιά και σπάνια βιβλία σχετικά με τον αραβο-ισλαμικό πολιτισμό φιλοξενούνται σε μια βιβλιοθήκη που μοιάζει με πανόραμα. Ο Κούλχας εξηγεί πως όλα τα βιβλία είναι ορατά και προσβάσιμα χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια. Η βιβλιοθήκη είναι τόσο μεγάλη σχεδόν αστικής κλίμακας που μπορεί να φιλοξενήσει ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού της πόλης. Στη βιβλιοθήκη υπάρχουν περισσότερα από ένα εκατομμύριο βιβλία σε μια έκταση 42.000 τετραγωνικών μέτρων και η ίδια η βιβλιοθήκη είναι μέρος της πόλης της εκπαίδευσης που περιλαμβάνει την πανεπιστημιούπολη και την έδρα κορυφαίων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων από όλο τον κόσμο.

Μια σχολική βιβλιοθήκη στην Τανζανία

Στην Τανζανία μια σχολική βιβλιοθήκη μας περνά στην άλλη μεριά του κόσμου και στην άλλη όψη της γνώσης πίσω και μακριά από την εντυπωσιακή όψη των βιβλιοθηκών – μεγαθηρίων. Στο Κibaoni, ένα μικρό χωριό της Τανζανίας κοντά στα σύνορα με την Κένυα, η SoPA μια αρχιτεκτονική εταιρεία που δραστηριοποιείται στην κοινωνική πρακτική έχει ολοκληρώσει μια σχολική βιβλιοθήκη που είναι χτισμένη από χαλίκια. Για το έργο οι αρχιτέκτονες χρησιμοποίησαν παραδοσιακές μεθόδους κατασκευής και όχι εισαγόμενα υλικά και τεχνικές, οι οποίες, σύμφωνα με τους αρχιτέκτονες, είναι συχνά αναποτελεσματικές με αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον. Η αρχιτεκτονική ομάδα υποστηρίζει πως η βιβλιοθήκη «Αmani» μπορεί να χρησιμεύσει ως παράδειγμαδόμησης ακόμα και για αγροτικές κατοικίες της περιοχής.

Μια βιβλιοθήκη στα νερά του Λονδίνου

To αρχιτεκτονικό γραφείο του Refulf Ramstad και η πρότασή του για τη βιβλιοθήκη του χωριού Southmere στο Λονδίνο μπήκε στη βραχεία λίστα των υποψηφίων με το προτεινόμενο σχέδιο να παρουσιάζει μια βιβλιοθήκη που «επιπλέει» στο νερό. Το Southmere βρίσκεται στο Τhamesmead, μια περιοχή του Ανατολικού Λονδίνου που αποτελείται κυρίως από κοινωνικές κατοικίες που χτίστηκαν από τα μέσα της δεκαετίας του ’60 και σε πρώην ελώδεις εκτάσεις στη νότια όχθη του ποταμού Τάμεση και αναπλάθεται εντατικά τα τελευταία χρόνια. Η προτεινόμενη βιβλιοθήκη αγκαλιάζεται από το νερό που φτάνει στο κατώφλι του κτιρίου και δημιουργεί μια σειρά από ρηχές πισίνες.

Το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος ανακαινίζει τη δημόσια Βιβλιοθήκη της Νέας Υόρκης

Η δημόσια βιβλιοθήκη της Νέας Υόρκης θα επαναλειτουργήσει πλήρως ανακαινισμένη ως «Stavros Niarchos Foundation Library» στις αρχές του 2020. Οι δυο αρχιτεκτονικές εταιρείες που εκπονούν τα νέα σχέδια είναι η ολλανδική Μecanoo και η Νεοϋορκέζικη Βeyer Βlinder Βelle. Η Μecanoo παρουσίασε τα σχέδια με τα οποία μεταμορφώνει το φημισμένο «Stephen A. Building Schwarzman» που βρίσκεται στην Πέμπτη λεωφόρο στη διασταύρωση με τους 42 δρόμους. Η αποκατάσταση των ιστορικών χώρων και οι βελτιώσεις που σχεδιάζονται εξασφαλίζουν μια μοναδική εμπειρία των επισκεπτών. Οι πρώην αποθηκευτικοί χώροι του κτιρίου παραδίδονται ως δημόσιοι χώροι έρευνας, εκθέσεων και εκπαιδευτικών προγραμμάτων, ενώ μια νέα είσοδος στους 40 δρόμους θα αποσυμφορήσει όλο το κτίριο. Η ανακαίνιση θα περιλαμβάνει και νέους εκθεσιακούς χώρους. Για περισσότερο από έναν αιώνα το κτίριο Schwarzman υπήρξε φάρος ανοιχτής πρόσβασης στην πληροφορία και ένας ακούραστος συντηρητής της γνώσης του κόσμου. Η βιβλιοθήκη δε σταματά να είναι στραμμένη στον κόσμο του μέλλοντος και στον τρόπο που μπορεί να εξυπηρετεί καλύτερα το κοινό.

 

Πηγή: elculture.gr

/by

Η πιο μοναχική βιβλιοθήκη του κόσμου

Μια επίσκεψη στην παραθαλάσσια βιβλιοθήκη της κινεζικής πόλης Ναντάϊε, ένα μοντερνιστικό οικοδόμημα εμπνευσμένο από τους πίνακες του Andrew Wyeth και σχεδιασμένο από τον Gong Dong του Vector Architects.

Μια επίσκεψη στην παραθαλάσσια βιβλιοθήκη της κινεζικής πόλης Ναντάϊε, ένα μοντερνιστικό οικοδόμημα εμπνευσμένο από τους πίνακες του Andrew Wyeth και σχεδιασμένο από τον Gong Dong του Vector Architects.

Απ’ έξω μοιάζει με έναν ανεμοδαρμένο βράχο που είναι ατόφιος και καθαρός, αλλά στο εσωτερικό αυτό που περιέχει είναι πλούσια συναισθήματα και εμπειρίες. Όταν περπατήσεις στον χώρο του αρχίζεις να αισθάνεσαι το φως, τον δροσερό αέρα και τον ήχο του ωκεανού κι αυτό που εισπράττεις είναι μια μοναδική πνευματική σύνδεση ανάμεσα στον άνθρωπο και τη θάλασσα. Εδώ μέσα όλοι μπορούν να χαλαρώσουν τον καθημερινό ρυθμό τους και να ξεδιπλώσουν τα συναισθήματα του απόμακρου και της μοναχικότητας που είναι διαφορετικά από της πόλης.

Η βιβλιοθήκη φιλοξενεί μια αίθουσα για ανάγνωση, έναν χώρο για διαλογισμό, ένα δωμάτιο για δραστηριότητες, ένα μπαρ και μια περιοχή για χαλάρωση. Ανάλογα με το πού βρίσκεσαι δημιουργείται μια ξεχωριστή σχέση ανάμεσα στο χώρο και τον ωκεανό και ορίζεται ο τρόπος που το φως και ο άνεμος εισχωρούν σε κάθε δωμάτιο.

Ο ωκεανός, ένας συνεχώς μεταβαλλόμενος χαρακτήρας αλλάζει ανάλογα με την εποχή, το πρωί και τη νύχτα. Είναι σαν ένα δραματικό έργο που παίζει η φύση. Οι πλατφόρμες που λειτουργούν ως θέσεις συγκεντρώνονται στο πίσω μέρος, δίνοντας την ευκαιρία σε όλους να έχουν ανεμπόδιστη θέα στον ωκεανό, δίνοντάς του τον πρωταγωνιστικό ρόλο στη σκηνή. Προς το μέρος της θάλασσας και στο επίπεδο του ισογείου το κτίριο διαχωρίζεται από γυάλινους τοίχους και όταν ο καιρός είναι καλός ανοίγουν για να ενώσουν το εσωτερικό με τη θάλασσα.

Η οροφή είναι μια ημιτελής αψίδα που ανοίγει προς την θάλασσα και υποβάλλει την ιδέα του χώρου. Εντωμεταξύ οι καμπύλες επιτρέπουν ένα μεγάλο εύρος στις κατευθύνσεις από βορρά προς νότο και από ανατολικά προς δυτικά. Πολλαπλές κυκλικές διατομές με διάμετρο 30 εκ. βρίσκονται σε συστοιχία στην δομή της οροφής. Όταν ο καιρός το επιτρέπει μπορούν να είναι ανοικτές και να υποβοηθούν στον αερισμό του εσωτερικού του κτηρίου. Κατά την διάρκεια της άνοιξης, του θέρους και του φθινοπώρου κάθε μέρα από την 13:00 έως τις 16:00 το φως του ήλιου θα διευσδύει μέσα από τα στενά αυτά ανοίγματα και θα προβάλλονται κηλίδες φωτός εντός του κτηρίου, οι οποίες θα κινούνται μέσα στον χώρο καθώς περνάει η ώρα.

Πηγή: lifo.gr

/by

Ένα σιλό 34 τ.μ. μετατράπηκε σε μοντέρνα οικία

Ένα νιόπαντρο ζευγάρι δημιούργησε τη δική του εκδοχή του «μικροσκοπικού σπιτιού» μεταμορφώνοντας ένα σιλό σιτηρών 34 τετραγωνικών μέτρων σε κατοικία στο Φοίνιξ των ΗΠΑ.

Μεταξύ των προκλήσεων της προσαρμογής της μεταλλικής δομής, ήταν όταν το ζευγάρι, η Σόνα Τίμπαλτ, στιλίστρια και ιδιοκτήτρια καταστήματος ρούχων, και ο αρχιτέκτονας Κριστόφ Κάιζερ, μετακόμισαν στο σπίτι αυτό ως νεόνυμφοι.

«Μια τόσο μικρή κατοικία σε φέρνει πιο κοντά – έχεις παρέα ακόμη κι εκεί που νόμιζες πως δε θα είχες» δήλωσε ο Κάιζερ στο Zillow, που παρουσίασε το σπίτι τους σε μια ανάρτηση στο μπλογκ της εταιρείας.

Ποια είναι όμως η ιστορία τους:

Ο Κάιζερ αγόρασε αρχικά το σιλό, το οποίο έχει σχεδιαστεί για να αποθηκεύει τα σιτηρά, ως αποθήκη για τα εργαλεία κήπου του.

Ωστόσο, μαζί με την σύντροφό του άλλαξαν τελικά γνώμη και ξεκίνησαν ένα 18μηνο έργο για να το μετατρέψουν στο μικροσκοπικό σπίτι των ονείρων τους.

Και είναι όντως μικροσκοπικό:

Το σπίτι των 34 τετραγωνικών μέτρων δεν έχει καθόλου δωμάτια, απλά μια σοφίτα – κρεβατοκάμαρα στον επάνω όροφο, ενώ ο κάτω όροφος περιλαμβάνει την κουζίνα και ένα μπάνιο.

Οι δυο τους μετακόμισαν στην μικροσκοπική αυτή οικία ως νιόπαντροι πριν από μερικά χρόνια.

Ο Κάιζερ δήλωσε ότι περνώντας τον πρώτο χρόνο του έγγαμου βίου σε έναν τόσο μικρό χώρο, έδωσε στο ζευγάρι μια οικειότητα που ίσως δεν θα είχαν, αν ζούσαν σε ένα μεγαλύτερο σπίτι.

Γι’ αυτούς, το μοναδικό αυτό σπίτι απλοποίησε τη ζωή τους.

«Για λίγο καιρό το αποκαλούσαμε ‘χύτρα ταχύτητας’» είπε ο ίδιος.

Φυσικά, το ζευγάρι αντιμετώπισε κάποιες προκλήσεις.

Η μετατροπή του σιλό σε σπίτι απαιτούσε να μελετηθεί προσεκτικά η κυλινδρική φύση της δομής – τα έπιπλα με γωνίες 90 μοιρών δεν επιτρέπονταν.

Κι έτσι ο Κάιζερ κατέληξε να κατασκευάσει ο ίδιος τα ντουλάπια της κουζίνας καθώς και μια συρόμενη πόρτα με ρόδες που οδηγεί στην αυλή και στο εξωτερικό ντους.

Υπάρχει επίσης ένας χώρος φαγητού στην κουζίνα ενώ ακόμη και τα μπαχαρικά και άλλες συσκευές είναι αποθηκευμένα στρατηγικά στον μικροσκοπικό αυτό χώρο.

Ακριβώς δίπλα στην κουζίνα βρίσκεται το μπάνιο, κρυμμένο πίσω από ένα ψηλό ντουλάπι που μοιάζει με τοίχο.

Λίγο πιο δίπλα βρίσκεται η σκάλα που οδηγεί στον επάνω όροφο που είναι η κρεβατοκάμαρα του ζευγαριού.

Ο Κάιζερ δήλωσε πως η παρακολούθηση ταινιών από τη σοφίτα είναι ένα plus στο σπίτι.

Το ζευγάρι εγκατέστησε μεγάφωνα κάτω από το κρεβάτι και μπορεί να προβάλει ταινίες πάνω στον καμπύλο τοίχο απέναντι από το κρεβάτι για μια μοναδική κινηματογραφική εμπειρία.

 

Πηγή: iefimerida.gr

/by

Ο πρώτος ουρανοξύστης του David Adjaye στο Μανχάταν

Το 2017 βρέθηκε ανάμεσα στις 100 πιο επιδραστικές προσωπικότητες του κόσμου στο περιοδικό Time, είναι ο ιδρυτής της αρχιτεκτονικής εταιρείας Adjaye Associates, κατάγεται από την Γκάνα και την Αγγλία, κέρδισε το London design medal και η δουλειά του δεν περνάει ποτέ απαρατήρητη.

Ο λόγος για τον David Adjaye, ο οποίος θα απασχολεί για πολύ καρό ακόμη των κόσμο των αρχιτεκτόνων, του design, αλλά και των media.

Μεταξύ των παραπάνω προσόντων του και του portfolio του, που εντυπωσιάζουν, ο ταλαντούχος αρχιτέκτονας επέκτεινε τη φήμη του με τη δημιουργία του πρώτου του ουρανοξύστη στην καρδιά της Νέας Υόρκης, με το όνομα 130 William, που κυριολεκτικά θα κόβει την ανάσα.

To χτίσιμο ολοκληρώθηκε το 2014, ενώ μέσα στο 2018 θα τελειοποιηθεί και θα είναι έτοιμο προς διαμονή.

Με 240 μέτρα ύψος, 244 κατοικίες με φοβερή θέα στην πόλη από κάθε δωμάτιο και έξτρα δόσεις πολυτέλειας, αυτό το κτίριο θα γίνει το νέο talk of the town.

Σε συνεργασία με τη real estate εταιρεία Lightstone, ο David Adjaye, θα έλεγε κανείς, ότι έθεσε τις βάσεις για μία νέα εποχή στην κατηγορία των residential κτιρίων.

Το συγκεκριμένο project πήρε το όνομα του από την οδό στην οποία βρίσκεται, την 130 William Street.

Αυτός ο «κατοικήσιμος πύργος», όπως πολλές φορές χαρακτηρίστηκε από δημοσιογράφους του ξένου Τύπου, διαθέτει προσόψεις με τσιμεντένια εξογκώματα από τη βάση του μέχρι και την κορυφή του.

Όπως υποστήριξε ο αρχιτέκτονας σε πρόσφατες δηλώσεις του, αυτή η τεχνογνωσία θα φανεί αρκετά χρήσιμη για εκείνους που θέλουν να κάνουν κάποιες λήψεις πλάνων ή φωτογραφιών με drone -το πιο πολυσυζητημένο gadget της εποχής μας.

Πιο συγκεκριμένα, θα μπορούν να απαθανατίσουν και την παραμικρή λεπτομέρεια, τόσο του κτιρίου όσο και της μαγευτικής θέας στο Μανχάταν.

Περιγράφοντας το εσωτερικό του ουρανοξύστη, ο David Adjaye χρησιμοποίησε τις λέξεις «αναγέννηση» και «ανανέωση».

Πράγματι, το κτίριο δημιουργήθηκε για να παρέχει στους κατοίκους του γαλήνη και άνεση, κάνοντάς τους να νιώθουν σαν να βρίσκονται σε ένα καταφύγιο. Αυτή η ηρεμία θα ξεκινάει από την πρώτη στιγμή, που θα μπαίνει κανείς μέσα.

Στο lobby και σχεδόν σε όλους του χώρους του κτιρίου, ο αρχιτέκτονας επέλεξε την παλέτα των γκρίζων αποχρώσεων του μαρμάρου και της πέτρας.

Ειδικότερα, στα δωμάτια των μπάνιων θα δεσπόζει το light grey marble χρώμα με bronzed λεπτομέρειες, ενώ στις κουζίνες θα τοποθετηθούν έπιπλα από ξύλο βελανιδιάς και ματ υφή.

Εκτός από τις επιλογές των χρωμάτων και των υφών, όμως, ιδιαίτερη εντύπωση προκαλούν και οι παροχές αυτού του ουρανοξύστη.

Ο 130 William skyscraper θα «εξοπλιστεί» με απίστευτες ανέσεις στα 20.000 τετραγωνικά μέτρα που καλύπτει, συμπεριλαμβανομένου ενός rooftop «παρατηρητηρίου» για όσους θέλουν να δουν την πόλη από ψηλά και να τραβήξουν μοναδικές φωτογραφίες.

Εν συνεχεία, οι επισκέπτες ή οι κάτοικοι θα μπορούν να καθίσουν σε κάποιο από τα πολυτελή rooftop σαλόνια και να απολαύσουν το ποτό τους, με συντροφιά τη συγκλονιστική θέα.

Επιπλέον, ο ουρανοξύστης φρόντισε και για τη ψυχαγωγία όσων θα μένουν εκεί, αφού θα περιλαμβάνει ένα κλειστό μίνι γήπεδο μπάσκετ και ένα IMAX movie theatre για εκπληκτικές εμπειρίες προβολών σε αγαπημένες ταινίες, ενώ ιδιαίτερα ενδιαφέρον είναι και το γεγονός, ότι θα δημιουργηθεί ένα ευήλιο και πολύχρωμο playroom για τους μικρούς φίλους, στο οποίο θα μπορούν να περάσουν τον χρόνο τους δημιουργικά.

Τέλος, αξίζει να αναφερθεί και το υπερπολυτελές spa του κτιρίου με την τεράστια πισίνα με θέα στο Manhattan.

 

Πηγή: glow.gr

/by

Τα πιο εμβληματικά σύγχρονα κτίρια του κόσμου

Διάσημοι αρχιτέκτονες έχουν σχεδιάσει μερικά από τα πιο εντυπωσιακά κτίρια του κόσμου, τα περισσότερα από τα οποία είναι μουσεία και πολιτιστικά κέντρα, ανάμεσά τους όμως περιλαμβάνονται επίσης ένα ξενοδοχείο, ένα στάδιο, μια αγορά τροφίμων αλλά ακόμη και ένα οινοποιείο.

Κοινό χαρακτηριστικό τους: όλα τιμούν την αρχιτεκτονική, την τέχνη και τις σύγχρονες τεχνολογίες.

 

Zeitz MOCAA, Κέιπ Τάουν, Νότια Αφρική.

Ένα παλιό τσιμεντένιο σιλό σιτηρών στην καρδιά του πολύβουου λιμανιού του Κέιπ Τάουν στεγάζει σήμερα το Μουσείο Σύγχρονης Αφρικανικής Τέχνης, έναν από τους πιο φιλόδοξους πολιτιστικούς θεσμούς σε ολόκληρη την Αφρική.

Ένα μέρος του έχει μετατραπεί σε πολυτελές ξενοδοχείο με εστιατόριο και πισίνα στην ταράτσα με την υπέροχη θέα.

Bilbao Guggenheim, Μπιλμπάο, Ισπανία.

Η πρωτεύουσα της Χώρας των Βάσκων έκανε διάσημο τον αρχιτέκτονα Φρανκ Γκέρι και ο Γκέρι έκανε διάσημο το Μπιλμπάο με το εκπληκτικό κτίριο που σχεδίασε για να στεγάσει το μουσείο Guggenheim.

Αυτό το μαγικό κτίριο στο λιμάνι της πόλης έδρασε καταλυτικά στην οικονομία της περιοχής αφού προσελκύει πάνω από ένα εκατομμύριο επισκέπτες κάθε χρόνο.

Ολυμπιακό Στάδιο, Πεκίνο, Κίνα.

Η ελβετική αρχιτεκτονική εταιρεία Herzog & de Meuron, με καλλιτεχνικό σύμβουλο τον Αϊ Γουεϊγουέι, είναι υπεύθυνη για τον σχεδιασμό της εκπληκτικής «Φωλιάς του Πουλιού» που φιλοξένησε το 2008 τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου, σηματοδοτώντας ταυτόχρονα την είσοδο της Κίνας στον σύγχρονο κόσμο.

Μουσείο Jumex, Πόλη του Μεξικού.

Η πριονωτή στέγη του εντυπωσιακού μουσείου μοντέρνας τέχνης που σχεδίασε ο Ντέιβιντ Τσίπερφελντ στην Πόλη του Μεξικού είναι ένας φόρος τιμής στο εργαστήριο του διάσημου ζευγαριού των ζωγράφων Ντιέγκο Ριβέρα και Φρίντα Κάλο.

Γέφυρα Millau, Γαλλία.

Ο αρχιτέκτονας Νόρμαν Φόστερ δημιούργησε μια από τις πιο εντυπωσιακές και ωραίες γέφυρες του κόσμου.

Αξίζει πράγματι ένα ταξίδι στη Νοτιοδυτική Γαλλία για να τη δει και να τη θαυμάσει κανείς από κοντά.

Κέντρο Heydar Aliyev, Μπακού, Αζερμπαϊτζάν.

Το τεράστιο πολιτιστικό κέντρο του Αζερμπαϊτζάν που φέρει το όνομα του προέδρου της χώρας είναι ένα από τα τελευταία μεγάλα πρότζεκτ της μεγάλης κυρίας της αρχιτεκτονικής Ζάχα Χαντίντ πριν πεθάνει σε ηλικία 65 ετών.

Λευκές καμπύλες επιφάνειες σε ένα γκρίζο τοπίο καλύπτουν έναν χώρο συναυλιών, αίθουσες τέχνης και μια συλλογή από λιμουζίνες του προέδρου.

Λούβρο Αμπου Ντάμπι, ΗΑΕ.

Ο γάλλος αρχιτέκτονας Ζαν Νουβέλ, υπεύθυνος επίσης για το μουσείο του Κατάρ, σχεδίασε στο Αμπου Ντάμπι ένα εκπληκτικό μουσείο που θυμίζει σουκ.

Εκεί εκτίθεται τώρα ο πίνακας Σαλβαντόρ Μούντι – Σωτήρας του Κόσμου που ταυτοποιήθηκε πρόσφατα ότι είναι έργο του Λεονάρντο Ντα Βίντσι και εικάζεται ότι φιλοτεχνήθηκε μετά το 1505 για τον Λουδοβίκο ΙΒ’.

The High Line, Νέα Υόρκη ΗΠΑ.

Μια ιστορική εναέρια σιδηροδρομική γραμμή μεταφοράς εμπορευμάτων πάνω από τη λεωφόρο Γουέστ Σάιντ του Μανχάταν, που είχε εγκαταλειφθεί, μετατράπηκε σε δημόσιο πάρκο με τη συμβολή της ομάδας αρχιτεκτόνων τοπίου Field Operations αλλάζοντας το ύφος της περιοχής.

Neues Museum, Βερολίνο Γερμανία.

Ο Ντέιβιντ Τσίπερφιλντ χρειάστηκε 11 χρόνια για να αποκαταστήσει το ερειπωμένο Neues Museum στο «Νησί των Μουσείων», στον ποταμό Σπρέε, που βρίσκεται στο πρώην Ανατολικό Βερολίνο.

Το πρότζεκτ είχε ως αποτέλεσμα να επανενωθούν συλλογές τέχνης που ήταν σκορπισμένες στις δύο χώρες, την Ανατολική και τη Δυτική Γερμανία προτού επανενωθούν κι αυτές.

Fondazione Prada, Μιλάνο Ιταλία.

Ο διάσημος ολλανδός αρχιτέκτονας Ρεμ Κούλχαας και το γραφείο του ΟΜΑ (Γραφείο Μητροπολιτικής Αρχιτεκτονικής) ανέλαβε τη μετατροπή ενός παλιού αποστακτηρίου τζιν σε κέντρο σύγχρονης τέχνης.

Το κέντρο αυτό είναι το τελευταίο πρότζεκτ της Μιούτσια Πράντα.

Ολοκληρώθηκε πρόσφατα και φιλοξενεί το πολύ τρεις καλλιτέχνες σε κάθε όροφο (με τον Ντάμιεν Χιρστ στον τελευταίο) ενώ επίσης διαθέτει και ένα εντυπωσιακό εστιατόριο που έφτιαξε ο σκηνοθέτης Γουές Αντερσον.

Mercat de Santa Caterina, Βαρκελώνη, Ισπανία.

Η ανακαίνιση της πρώτης σκεπαστής αγοράς τροφίμων της Βαρκελώνης (χτίστηκε το 1845) από τους αρχιτέκτονες Ενρικ Μιράγιες και Μπενεντέτα Ταλιαμπούε ολοκληρώθηκε το 2005 αποκαλύπτοντας μια εντυπωσιακή, πολύχρωμη και κυματιστή στέγη, που ακουμπάει στο κτίριο με μια ξύλινη δομή, και ένα τεράστιο μωσαϊκό από χρωματιστά κεραμικά, τα οποία απεικονίζουν φρούτα και λαχανικά.

Aman Hotel, Τόκιο, Ιαπωνία.

Τα ξενοδοχεία της αλυσίδας Aman, που ξεκίνησαν από απομακρυσμένες παραλίες στην Ταϊλάνδη εμφανίζονται τώρα και στο κέντρο πολυσύχναστων πόλεων.

Το ξενοδοχείο Aman, ένα από τα ωραιότερα ξενοδοχεία του κόσμου, καταλαμβάνει έξι ορόφους ενός ουρανοξύστη στην περιοχή Οτεμάτσι του Τόκιο κοντά στο παλάτι του αυτοκράτορα και υπεύθυνος για τον σχεδιασμό του είναι ο αυστραλός αρχιτέκτονας Κέρι Χιλ.

Όπερα του Όσλο, Νορβηγία.

To Snøhetta, το πιο γνωστό νορβηγικό αρχιτεκτονικό γραφείο με περισσότερους από 240 συνεργάτες από 32 χώρες, υπεύθυνο για μεγάλα διεθνή έργα όπως η Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας και το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης του Σαν Φραντσίσκο, σχεδίασε την Όπερα του Όσλο με μια σειρά από κεκλιμένες μαρμάρινες στέγες που αναδύονται απαλά από το νερό στο λιμάνι της πόλης.

Chateau La Coste, Προβηγκία, Γαλλία.

Ο ιρλανδός ξενοδόχος και οινοποιός Πάντι ΜκΚίλεν μετέτρεψε τα 2.000 στρέμματα του αμπελώνα του σε έναν «ναό» όπου υμνεί τη μοντέρνα τέχνη, την αρχιτεκτονική και το κρασί.

Ο Ταντάο Αντο σχεδίασε μια γκαλερί από τσιμέντο και κρύσταλλο στο κέντρο μιας πισίνας, και αντίστοιχα ο Φρανκ Γκέρι ένα περίπτερο μουσικής.

Οι επισκέπτες μπορούν ακόμη να θαυμάσουν μια αράχνη της Λουίζ Μπουρζουά και μεγάλα γλυπτά των Αλεξάντερ Κάλντερ και Αντι Γκολντσγουόρθι.

Federation Square, Μελβούρνη, Αυστραλία.

Πρόκειται για ένα σύμπλεγμα με δημόσιους ανοιχτούς και κλειστούς χώρους στην καρδιά του επιχειρηματικού κέντρου της Μελβούρνης, όπου στεγάζονται χώροι τέχνης, μουσεία, καφέ, εμπορικά καταστήματα, μπαρ και εστιατόρια.

Η πλατεία Ομοσπονδίας διαμορφώθηκε το 2002 από το αρχιτεκτονικό γραφείο LAB με αφορμή την επέτειο των εκατό χρόνων από τη δημιουργία του αυστραλιανού κράτους και διακρίνεται για τη φουτουριστική αρχιτεκτονική της.

MAAT, Λισαβόνα, Πορτογαλία.

Το Μουσείο Τέχνης Αρχιτεκτονικής και Τεχνολογίας είναι το νέο φιλόδοξο πολιτιστικό κέντρο της Λισαβόνας που έχει στόχο να φιλοξενεί εθνικές και διεθνείς εκθέσεις σύγχρονων καλλιτεχνών, αρχιτεκτόνων και διανοητών και είναι έργο του βρετανικού αρχιτεκτονικού γραφείου Amanda Levete.

Perez Museum, Μαϊάμι ΗΠΑ.

Σε μια πόλη που ακτινοβολεί χάρη σε κτίρια που υπογράφουν διάσημοι αρχιτέκτονες όπως η Ζάχα Χαντίντ και ο Ρέντσο Πιάνο και interior designers όπως ο Μπαζ Λούρμαν και ο Ντάμιεν Χιρστ έχουν επωμιστεί τη διακόσμηση ξενοδοχείων στην παραλία του Μαϊάμι, οι γραμμές του μουσείου μοντέρνας και σύγχρονης τέχνης Perez, που έχει σχεδιάσει το γραφείο Herzog & de Meuron, είναι λιγότερο προκλητικές αλλά εξίσου εντυπωσιακές.

Μουσείο Ισλαμικής Τέχνης, Κατάρ.

Ενώ άλλα κράτη του Κόλπου κάνουν συμφωνίες με διάσημα μουσεία ανοίγοντας υποκαταστήματά τους, το Κατάρ παράγγειλε στον αρχιτέκτονα Ι.Μ. Πέι – γνωστό για την Πυραμίδα του Λούβρου και την Εθνική Πινακοθήκη της Ουάσινγκτον – τη δημιουργία ενός μουσείου που φιλοξενεί μια εντυπωσιακή συλλογή ισλαμικής τέχνης.

Βουλή της Σκωτίας.

Το νέο κτιριακό συγκρότημα της επίσημης έδρας του Σκωτικού Κοινοβουλίου εγκαινιάστηκε το 2004 στην περιοχή Χόλιρουντ του Εδιμβούργου.

Σχεδιάστηκε από τον καταλανό αρχιτέκτονα Ενρικ Μιράγιες και χαρακτηρίζεται από φυλλόσχημα κτίρια, μια πτέρυγα με γρασίδι στη στέγη που καταλήγει σε ένα πάρκο και τοίχους που χτίστηκαν με τις πέτρες προηγούμενων κτιρίων.

Πηγή: protagon.gr

/by
© Copyright - A.ISMERIS ΜΕΤΑΛΛΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ - ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΥ