Κι όμως, το αρχιτεκτονικό γραφείο Anti Reality αποφάσισε να κάνει κάτι εντελώς ασυνήθιστο και να δημιουργήσει μία εξοχική κατοικία που η πισίνα θα είναι στην οροφή του κτιρίου.


Φέρνοντας τα πάνω, κάτω, η εξοχική κατοικία σχεδιάστηκε έτσι ώστε να έχει μία πισίνα για στέγη, χωρίς αυτό όμως να την εμποδίζει στο να έχει πανοραμική θεά.

Το σπίτι έχει τριγωνικό σχήμα και ουσιαστικά αποτελείται από δύο βασικά μέρη,το καθιστικό και την πισίνα.

Από εκεί και πέρα οι χώροι μπορούν να διαμορφωθούν ανάλογα με το γούστο του ιδιοκτήτη.

Μάλιστα οι αρχιτέκτονες τοποθέτησαν έναν κινούμενο τοίχο στο εσωτερικό της κατοικίας, βάση του οποίου διαμορφώνονται τα υπόλοιπα δωμάτια, δηλαδή η κουζίνα, το μπάνιο και η κρεβατοκάμαρα.

Βέβαια το «διαμάντι» του σπιτιού είναι η πισίνα, η οποία εκτός ότι είναι αρκετά μεγάλη, έχει και ένα ιδιαίτερο χρυσό σώμα που δένει τέλεια με την βραχώδη περιοχή στην οποία είναι χτισμένη η βίλα.

#αρχιτεκτονες #σπίτι #στέγη #πισινα

Την ώρα που θεόρατοι ουρανοξύστες, φουτουριστικά μουσεία, ευφάνταστα ξενοδοχεία και μοναδικής αισθητικής κτίρια κλέβουν συνήθως τα φώτα της αρχιτεκτονικής δημοσιότητας, για το 2018 όλα τα φλας στράφηκαν σε κάτι ολότελα διαφορετικό.


Κάτι που ολοκληρώθηκε μέσα στη χρονιά που πέρασε και ανανέωσε δραστικά τον σχεδιασμό και τη φιλοσοφία μιας κτιριακής ομάδας που έμοιαζε να έχει αφεθεί στην πεπατημένη δεκαετιών.

Κι όμως, ακόμα κι αυτά μπορούν να διαδραματίσουν σημαίνοντα αισθητικό ρόλο στην πόλη, συμβάλλοντας στην ξεχωριστή ταυτότητά της. Φτάνει να θέλουν να τολμήσουν και να καινοτομήσουν, αλλά και να ενταχθούν αρμονικά μέσα στον αστικό ιστό, εκεί που άλλοτε εξοβελίζονταν στις παρυφές των πόλεων και ακόμα πιο μακριά.

Κάτι που θα φέρνει αναγκαστικά στη Δανία, μια χώρα γνωστή για πολλά πράγματα, αλλά όχι και το σκι της.

Η Δανία υποδέχτηκε λοιπόν φέτος ένα σωστό αρχιτεκτονικό στολίδι που δεν είναι πύργος, μουσείο, ξενοδοχείο ή εστιατόριο.

Τι είναι; Ένα εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας! Ή, σωστότερα, το εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας.

Το οποίο φιλοξενεί στη στέγη του και τη μεγαλύτερη τεχνητή πίστα σκι της Δανίας, φέρνοντας το σπορ στην καρδιά της πρωτεύουσας, που όσο να πεις έχει κι αυτό τη σημασία του.

Αν και δεν περιορίζεται εκεί κατά κανέναν τρόπο.

Γιατί αυτό που κάνει εξόχως μοναδική τη μονάδα ηλεκτροπαραγωγής Amager Bakke είναι ο απίστευτος σχεδιασμός της, απόλυτα ταιριαστός για ένα «πράσινο» εργοστάσιο που με τεχνολογία αιχμής μετατρέπει τα απόβλητα σε καθαρή ενέργεια, συντελώντας στο όραμα της Κοπεγχάγης να γίνει η πρώτη πόλη του κόσμου με μηδενικό αποτύπωμα άνθρακα ως το 2025.

Κι αυτό είναι το πλέον γενναίο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση, κάνοντας ταυτοχρόνως και ένα δεύτερο -και εξίσου σημαντικό- άλμα: την εγκατάλειψη των μονολιθικών βιομηχανικών αντιλήψεων και τη μετατροπή μιας δημόσιας κτιριακής δομής σε τουριστική ατραξιόν. Και, γιατί όχι, σύμβολο μιας πόλης.

Ένα εργοστάσιο τελείως διαφορετικό από τα άλλα.

Αν δεν ήταν μονάδα παραγωγής ενέργειας, θα ήταν μια υπέροχη τεχνητή πίστα σκι 440 μέτρων σε μια σχετικά επίπεδη χώρα που το χιόνι που πέφτει δεν απολαμβάνεται από τους σκιέρ.

Μια πίστα που σκαρφαλώνει σε ύψος 86 μέτρων, διαθέτει τέσσερα επίπεδα δυσκολίας (από αρχάριους μέχρι και δεινούς σκιέρ) και η πρόσβαση γίνεται με ανελκυστήρες μέσα από το εσωτερικό του κτιρίου που ευελπιστεί να φέρει σε επαφή τους Δανούς με το σκι.

Οι οποίοι πετάγονται συνήθως στη Σουηδία για να κατεβαίνουν τις πλαγιές με τα παγοπέδιλα.

Τώρα όμως δεν θα χρειάζεται, καθώς έχουν στην πρωτεύουσά τους μια από τις μεγαλύτερες τεχνητές πίστες σκι του κόσμου!

Η πλαγιά ήταν μια ιδέα του γνωστού δανού αρχιτέκτονα με διεθνή παρουσία Bjarke Ingels και του δημιουργικού του γραφείου Bjarke Ingels Group (BIG), ο οποίος οραματίστηκε κι αυτά τα «κυκλάκια» του φουγάρου, τους δακτυλίους καπνού που συμβολίζουν τη μετατροπή των σκουπιδιών σε καθαρή ενέργεια.

Ένα όραμα που αποκτά σάρκα και οστά με τη βοήθεια του Thomas Heatherwick, του ανθρώπου που έδωσε το κατιτίς παραπάνω στον σχεδιασμό των Ολυμπιακών του Λονδίνου το 2012.

Η τεχνολογία πίσω από τους δακτυλίους καπνού δεν έχει ωστόσο ολοκληρωθεί ακόμα, καθώς όπως παρατηρεί ο Patrik Gustavsson, ο άνθρωπος που εξουσιοδοτήθηκε να φέρει το σκι στην Κοπεγχάγη: «Η BIG δουλεύει ακόμα τα δαχτυλίδια καπνού.

Δεν είναι σαφές για την ώρα αν είναι τελικά μια εφαρμόσιμη λύση ή όχι, αλλά ελπίζουμε ειλικρινά να είναι».

Όλα αυτά δεν μπορούν βέβαια να κλέψουν τη μαγεία από την κατεξοχήν λειτουργία του εντυπωσιακού κτιρίου.

Τι κάνει το κέντρο παραγωγής ενέργειας .

Απλά-απλά, καίει 400.000 τόνους σκουπιδιών και αποβλήτων ετησίως για να τροφοδοτεί περισσότερα από 62.500 σπίτια με ρεύμα και άλλα 160.000 με θέρμανση.

Κάπου 500.000-700.000 κάτοικοι έχουν πλέον ηλεκτρικό και θέρμανση από το Amager Bakke, αλλά και τουλάχιστον 46.000 επιχειρήσεις, καθώς το εργοστάσιο είναι διπλάσια αποδοτικό από την προηγούμενη μονάδα.

Όσο για το αποτύπωμά του στο περιβάλλον, το ARC (όπως το λένε, από το Amager Resource Center) απελευθερώνει καθαρό νεράκι, 100 εκατ. λίτρα νερού τον χρόνο!

Αλλά και 10.000 τόνους μετάλλων ετησίως, τους οποίους συλλέγει από τα σκουπίδια. Την ίδια ώρα που προσφέρει και άφθονη διασκέδαση φυσικά, μιας και η στέγη του είναι ένα σωστό βουνό με πραγματικά δέντρα.

Η μονάδα ηλεκτροπαραγωγής είναι μια από τις καθαρότερες και αποδοτικότερες του κόσμου στον κλάδο της αποτέφρωσης αποβλήτων και σίγουρα η μόνη που έχει κάνει τον δικό της χαμό στα κοινωνικά μέσα.

Δεν συναντάς και κάθε μέρα εργοστάσια ενέργειας με πίστες σκι, μονοπάτια πεζοπορίας και τοίχους αναρρίχησης στις σκεπές τους, ούτε και ντυμένα με ό,τι πιο προχωρημένο σχεδιαστικά έχει να επιδείξει η σύγχρονη αρχιτεκτονική.

Αφήνοντας κατά μέρος το καφέ με τη μαγευτική θέα στην πόλη.

Και δεν είναι μόνο τα απόβλητα που μετατρέπει σε ενέργεια, αλλά και το νερό της βροχής, το ηλιακό φως, ακόμα και τις ροές του αέρα. Όλα αυτά είναι που το κάνουν «οικονομικά, περιβαλλοντικά και κοινωνικά επωφελές», κατά τον Ingels, αποτελώντας ένα εξαίσιο παράδειγμα αυτού που αποκαλεί «ηδονιστική βιωσιμότητα».

Όσο για τον σχεδιασμό του, είναι το απόγειο ίσως της δημιουργικής μεγαλοφυΐας του 43 άχρονου Ingels, αποδεικνύοντας στην πράξη πώς ένα προχωρημένο τεχνολογικά εργοστάσιο μπορεί να είναι και φιλικό στο περιβάλλον και καινοτόμο σχεδιαστικά.

Ντυμένο με αλουμίνιο, θέτει νέα ορόσημα όχι μόνο στον περιβαλλοντικά ευαισθητοποιημένο σχεδιασμό, αλλά και στην αποδοτικότητα σε επίπεδο ενέργειας και αποτυπώματος άνθρακα.

Πρωτοποριακή τεχνολογία και αρχιτεκτονική ακολουθούν εδώ τις ίδιες καινοτόμες γραμμές, δημιουργώντας ένα κτίριο του μέλλοντος στο εδώ και τώρα.

Ένα χάδι για τα μάτια δηλαδή που απολαμβάνει ήδη καθολική συναίνεση στη Δανία.

Το Amager Bakke το διαχειρίζεται η Amager Ressource Center (ARC), μια δημόσια εταιρία που ελέγχεται από πέντε δήμους της χώρας, αντικαθιστώντας την παλιά μονάδα παραγωγής ενέργειας που είχε φτιαχτεί πριν από 45 χρόνια.

«Είναι ένα πολυχρηστικό εργοστάσιο που επαινείται από όλο τον κόσμο, εξαιτίας της απήχησής του στο κοινό.

Το εργοστάσιο παρέχει ενέργεια και διαχείριση αποβλήτων και είναι ήδη αρχιτεκτονικό ορόσημο και χώρος αναψυχής», λέει χαρακτηριστικά ο Ole Hedegaard Madsen, διευθυντής της Babcock & Wilcox Vølund που συνεργάστηκε στον εξοπλισμό της μονάδας.

Και είναι το γεγονός ότι δεν το έχτισαν κάπου μακριά από την πόλη, αλλά στην ίδια την καρδιά της Κοπεγχάγη, θέτοντας το ένα έργο για όλους τους πολίτες.

Αφού για τους πολίτες προορίζεται δηλαδή: «Είναι εγκατεστημένο κοντά στο αεροδρόμιο και μόλις 5 χιλιόμετρα από την Πλατεία Δημαρχείου της Κοπεγχάγης, οπότε δεν μιλάμε απλώς για μια βιομηχανική μονάδα, αλλά για έναν σταθμό της δανέζικης πρωτεύουσας», συνεχίζει ο Madsen.

Έτσι μεταμορφώνεις ένα υπεραποδοτικό και υπερσύγχρονο εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας σε έμβλημα μιας πόλης, υλοποιώντας το μεγαλόπνοο όραμα της ανθρωπότητας για πόλεις φιλικές στο περιβάλλον και τον ίδιο τον άνθρωπο.

Πηγή: gargalianoionline.gr

#ανατρεπτικό_εργοστάσιο_ηλεκτροπαραγωγης #ενέργεια #Δανία

Ο σχεδιαστής-ναυπηγός Μαξ Ζίβοφ (Max Zhivov) παρουσίασε το τελευταίο του πρότζεκτ που συνδέει ενδότερα τον άνθρωπο με το φυσικό περιβάλλον, «Tiny Eco Hotel».


Ο σχεδιαστής-ναυπηγός Μαξ Ζίβοφ (Max Zhivov) παρουσίασε το τελευταίο του πρότζεκτ που συνδέει ενδότερα τον άνθρωπο με το φυσικό περιβάλλον, «Tiny Eco Hotel».

Το «Tiny Eco Hotel (Μικροσκοπικό Οικολογικό Ξενοδοχείο)» αποτελεί ένα πλωτό το οποίο μπορεί να ταξιδέψει σε όποια θάλασσα ή λίμνη, αφού για βάση του φυσικά έχει το νερό.

Αποτελείται από δύο «εξαρτήματα», το «Tiny House (Μικροσκοπικό σπίτι)» και το «Houseboat (Σπίτι-πλεούμενο)», τα οποία σύμφωνα με τον δημιουργό, μπορούν να λειτουργήσουν τόσο ανεξάρτητα το ένα από το άλλο, όσο και μαζί σε ένα αρμονικό σύνολο.

Το πλωτό αφιερωμένο στον οικο-τουρισμό, με διαστάσεις 4,5 x 3 μέτρα, μπορεί να φιλοξενήσει έως και τέσσερα άτομα.

Εσωτερικά του πλωτού περιλαμβάνονται η κουζίνα, η τουαλέτα ενώ ο Ζίβοφ έχει προνοήσει και για ένα άνετο μπαλκόνι, στο οποίο μπορεί να απολαύσει κανείς την θέα σε οποιοδήποτε σημείο έχει «τοποθετηθεί» το «σπίτι».

Σύμφωνα με το ΑΠΕ, με συνολικές διαστάσεις 4,5 x 10 μέτρα, το κάτω κατάστρωμα του «Σπιτιού-πλεούμενο» περιλαμβάνει έναν μεγάλο χώρο, μια μικρή κουζίνα και μια τουαλέτα κάτω από τις σκάλες

Το επάνω κατάστρωμα είναι καλυμμένο με άμμο, γρασίδι και πέτρες, σχεδιασμένο για ηλιοθεραπεία.

Οι πλευρές του πλωτού σπιτιού είναι από χρωματιστό γυαλί, το οποίο δημιουργεί μια ενδιαφέρουσα φιλτραρισμένη χροιά στο εσωτερικό.

Ταξιδεύει με ηλεκτροκίνηση, επιτρέποντας στους τουρίστες να χαλαρώσουν σε ένα περιβάλλον ηρεμίας μέσα στην φύση ενώ είναι και «έξυπνο», αφού η πλοήγησή του στον χάρτη μπορεί να επιλεχθεί μέσω εφαρμογής σε ένα «έξυπνο» κινητό και κατόπιν εντολής να κινηθεί αυτόνομα.

Ο οικολογικός τουρισμός, κατά τον Ζίβοφ, είναι μια μεγάλη και ανοιχτή επικοινωνία με τη φύση, απόλαυση της σιωπής της χωρίς να την βλάπτει, το «Μικροσκοπικό Οικολογικό Ξενοδοχείο» στοχεύει ακριβώς σε αυτό.

Πηγή: in.gr

#Φυσικό_περιβάλλον #οίκο-τουριστικό_πρότζεκτ #άνθρωπος 

Το νέο εντυπωσιακό γήπεδο της Τότεναμ, αλλάζει τους όρους του παιχνιδιού.


Το νέο εντυπωσιακό γήπεδο της Τότεναμ, ανεγέρθη εκεί όπου ήταν η προηγούμενη έδρα της ομάδας, το θρυλικό White Hart Lane.

Το νέο γήπεδο της αγγλικής ομάδας, έχει 62.062 θέσεις και σχεδιάστηκε από το αρχιτεκτονικό γραφείο Populus.

«Είναι σημείο αναφοράς για το πώς πρέπει να σχεδιάζονται τα στάδια» είπε ο Κρίστοφερ Λι, διαχειριστικός διευθυντής του Populus.

«Αλλάζει τους όρους του παιχνιδιού», τόνισε, μιλώντας μεταφορικά.

«Δεν έχω καμιά αμφιβολία για το ότι το καινούργιο Tottenham Hotspur Stadium είναι το καλύτερο στάδιο του κόσμου».

Η μεγαλύτερη κερκίδα στο Ηνωμένο Βασίλειο

Το πλέον διακριτό χαρακτηριστικό του καινούριου σταδίου είναι το χωρητικότητας 17.500 θέσεων South Stand, η μεγαλύτερη μιας σειράς κερκίδα σε όλο το Ηνωμένο Βασίλειο.

Οι αρχιτέκτονες του Populus, όπως αναφέρει το ΑΠΕ, σχεδίασαν το South Stand για να συντελέσει στη δημιουργία ενός «τοίχου από ήχο» μέσα στο στάδιο.

Κάτω από το South Stand είναι ένα ύψους πέντε ορόφων υάλινο αίθριο με δύο μεγάλες δενδρόσχημες κολώνες που στηρίζουν τη δομή.

Αυτός ο χώρος ονομάζεται «The Market», μια μεγάλη αίθουσα για φαγητό και ποτό, η οποία περιλαμβάνει και ένα μπαρ με τον μακρύτερο πάγκο μπαρ σε όλη την Ευρώπη (65 μέτρα).

Το «The Market» θα είναι χώρος συνάντησης πριν και μετά τον αγώνα, αλλά θα ανοίγει και για events.

Μαζί με την αίθουσα Τύπου, η οποία θα λειτουργεί και ως καφέ όταν δεν υπάρχει κάποιος αγώνας και τη μικρο-ζυθοποιία Beavertown Brewery, έχει στόχο να μεγιστοποιήσει την πολυχρηστικότητα τού σταδίου.

«Φαίνεται τρελό το να έχεις οικοδομήσει στάδια τέτοιου μεγέθους που μπορεί να τα χρησιμοποιήσει μόνον μια ομάδα, κάθε δεύτερη εβδομάδα» είπε ο Λι.

«Το εδώ εγχείρημα είχε πολύ να κάνει με το να δημιουργήσουμε ένα είδος κτιρίου σαν αυτά που φιλοξενούν κυβερνητικές υπηρεσίες, παράλληλα, με χώρους πολιτισμού και διασκέδασης.

Το να έχεις την κοινότητα να έρχεται μέσα, να χρησιμοποιεί το καφέ ή τη ζυθοποιία ή να μπαίνει στο «South Stand» νομίζω ότι είναι σπουδαίο».

Πηγή: in.gr

#aismeris #αρχιτεκτονικη_και_δόμηση #γήπεδο #Τότεναμ #Ηνωμένο_Βασίλειο

Μια ιδέα που δημιουργεί πλωτά νησιά τα οποία μπορούν να αντιμετωπίσουν τους τυφώνες.


Η αρχιτεκτονική εταιρία BIG έχει σχεδιάσει μια ιδέα για μια πλωτή πόλη 10.000 ατόμων.

Τα πλωτά νησιά αυτά θα βοηθήσουν πληθυσμούς που απειλούνται από ακραία καιρικά φαινόμενα, όπως τυφώνες.

Ο ιδρυτής Bjarke Ingels αποκάλυψε το σχέδιο σχετικά με τις πλωτές πόλεις στα κεντρικά γραφεία των Ηνωμένων Εθνών στη Νέα Υόρκη.

Πηγή εικόνας: dezeen.com

Ονομάζεται Oceanix City, το σχέδιο αποτελείται από γερά νησιά συγκεντρωμένα σε ομάδες των έξι, για να σχηματίσουν χωριά.

Αυτές οι ομάδες θα επαναληφθούν σε πολλαπλάσια των έξι για να σχηματίσουν ένα χωριό 12 εξάδων για 1.650 κατοίκους.

Στη συνέχεια θα σχηματίσουν χώρο για 10.000 πολίτες.

Πηγή εικόνας: dezeen.com

Η Oceanix, μια εταιρεία που αναπτύσσει καινοτόμους τρόπους για να αξιοποιήσει το νερό, ανέθεσε στη BIG να αναπτύξει την ιδέα, σε συνεργασία με το Center for Ocean Engineering and Oceanix του MIT.

Το Oceanix City έχει ως στόχο να παρέχει ένα κατοικήσιμο, παράκτιο περιβάλλον σε περίπτωση αύξησης των επιπέδων της θάλασσας, τα οποία αναμένεται να επηρεάσουν το 90% των παράκτιων πόλεων του κόσμου έως το 2050.

Τα μικροσκοπικά πλωτά νησιά είναι επίσης σχεδιασμένα για να επιβιώσουν σε μια κατηγορία από πέντε τυφώνες.

Οι δομές τους θα είναι ευέλικτες ώστε οι πόλεις να μπορούν να μετακινηθούν εάν τα επίπεδα νερού είναι πολύ χαμηλά.

Πηγή εικόνας: dezeen.com

Κάθε χωριό θα περιλαμβάνει ένα κοινοτικό πλαίσιο, συμπεριλαμβανομένων των λουτρών, των αγορών, των πνευματικών και πολιτιστικών κέντρων.

Η BIG προτίθεται να προσαρμόσει την πόλη Oceanix σε «κάθε πολιτισμό, οποιαδήποτε αρχιτεκτονικής».

«Στόχος μας είναι να διασφαλίσουμε ότι οι βιώσιμες πλωτές πόλεις είναι προσιτές και διαθέσιμες σε όλες τις παράκτιες περιοχές που έχουν ανάγκη», σύμφωνα με τον συνιδρυτή της Oceanix, Marc Collins Chen.

«Δεν πρέπει να γίνουν προνόμιο των πλουσίων».

Πηγή εικόνας: dezeen.com

Το Oceanix City προορίζεται να αναπτυχθεί σε υποτροπικές και τροπικές περιοχές, οι οποίες κινδυνεύουν περισσότερο να πλημμυρίσουν πρώτα.

«Η ιδέα που παρουσιάζουμε εδώ δεν είναι ότι όλοι θα ζούμε στη θάλασσα στο μέλλον», δήλωσε ο Ingels.

Πηγή: maxmag.gr

#aismeris #αρχιτεκτονικη_και_δόμηση #πλωτά #νησιά #τυφωνας

Η δημιουργία τους με τον τίτλο «Sovraparco» αφορά την αναδιαμόρφωση της πλατείας και ταυτόχρονα την αστική αναγέννηση της ιταλικής πόλης.


Νέα πνοή στην πλατεία Loreto στην καρδιά του Μιλάνο επιθυμούν να δώσουν με το νέο τους σχέδιο οι αρχιτέκτονες του LAD και το HYPNOS στούντιο.

Η δημιουργία τους με τον τίτλο «Sovraparco» αφορά την αναδιαμόρφωση της πλατείας και ταυτόχρονα την αστική αναγέννηση της ιταλικής πόλης.

Όλη η ιδέα βασίζεται σε ένα υπερυψωμένο επίπεδο που λειτουργεί σαν συνδετικός κρίκος της πόλης και του περιβάλλοντος με πολύ πράσινο και χώρο για τους πολίτες.

Σκοπός του νέου σχεδίου είναι να δημιουργηθεί ένας χώρος στον οποίο μπορούν οι κάτοικοι να συγκεντρώνονται και να χαλαρώνουν από τους γρήγορους ρυθμούς της πόλης.

Σύμφωνα με τους αρχιτέκτονες στο πρώτο επίπεδο θα υπάρχουν καταστήματα και ένα μεγάλο αίθριο που θα συνδέει με σκάλες και ασανσέρ τον δρόμο με τον πράσινο «παράδεισο».

Ο κήπος θα αποτελεί προστατευτικό κέλυφος από τη βουή του δρόμου με σκοπό να φιλοξενεί κατοίκους και τουρίστες που θέλουν να διαβάσουν ένα βιβλίο, να κάνουν μια χαλαρή συζήτηση ακόμα και να διοργανώσουν μικρές συγκεντρώσεις και πάρτι.

Το σχέδιο θα παρουσιαστεί στο πανεπιστήμιο Σαπιέντσα της Ρώμης στις 18 Μαρτίου.

Πηγή: in.gr

#aismeris#αρχιτεκτονική_και_δόμηση #Πράσινη_Όαση #Ιταλία #Μιλάνο

Στο νέο αερολιμένα της Σιγκαμπούρης, ο πρώτος υψηλότερος καταρράκτης σε κλειστό χώρο.


Στις 17 Απριλίου, εγκαινιάζεται ο αερολιμένας Jewel Changi Airport στη Σιγκαπούρη και ο κόσμος αποκτά τον υψηλότερο καταρράκτη σε κλειστό χώρο.

Το ύψους 40 μέτρων «Rain Vortex» επιτρέπει στο νερό να πέφτει από έναν «οφθαλμό» στον υάλινο θόλο του κτιρίου το οποίο έχει σχεδιάσει το αρχιτεκτονικό γραφείο Safdie Architects.

Μηχανικός της από γυαλί και ατσάλι οροφής είναι ο Buro Harold, ενώ ο Peter Walker και το γραφείο Partners Landscape Architects σχεδίασαν το με ελεγχόμενες κλιματικές συνθήκες εσωτερικό δάσος.

Οι καταιγίδες είναι συχνές στη Σιγκαπούρη και, κατά συνέπεια, το «Rain Vortex» έχει σχεδιαστεί να διοχετεύει το νερό της βροχής με ρυθμό 10.000 γαλόνια το λεπτό.

Η ροή του νερού θα δροσίζει τον αέρα κάτω από τον θόλο και οι ποσότητες νερού που θα συλλέγονται θα επαναχρησιμοποιούνται στο κτίριο.

Σύμφωνα με το ΑΠΕ – ΜΠΕ οι αρχιτέκτονες του Safdie Architects – το γραφείο ίδρυσε, το 1964, ο Ισραηλινο-καναδο-αμερικανός αρχιτέκτονας Moshe Safdie – άρχισαν να εργάζονται για το αεροδρόμιο πριν πέντε χρόνια.

Σε πρόσφατη συνέντευξή του, ο ιδρυτής του γραφείου απηύθυνε έκκληση σε αρχιτέκτονες να σχεδιάζουν λαμβάνοντας υπόψη τις αλλαγές του κλίματος, με το να κάνουν δομές που θα απαντούν σε πιο ακραίες καιρικές συνθήκες και θερμοκρασίες.

«Για κάτι σαν το (αεροδρόμιο) Jewel, αν ήταν σε μια πόλη με εύκρατο κλίμα, το όνειρό μου θα ήταν να το ανοίγω στον αέρα και τη φύση όταν ο καιρός είναι θαυμάσιος» είπε ο Safdie.

Τη νύχτα, ένα 360 μοιρών show «Ήχος και Φως» θα προβάλλεται πάνω στο «Rain Vortex».

Το νέο κτίριο είναι συνδεδεμένο με το δημόσιο δίκτυο μεταφορών της Σιγκαπούρης και, με πεζογέφυρες, με τα terminals 1, 2 και 3 του αερολιμένα.

Εκτός από πύλη του αερολιμένα, τα εγκιβωτισμένα σε γυαλί 134.000 τετραγωνικά μέτρα του, θα στεγάζουν προορισμό για αγορές και διασκέδαση.

Δείτε παρακάτω φωτογραφίες από τον ψηλότερο καταρράκτη εσωτερικού χώρου:

Πηγή: in.gr

ο σύμπλεγμα των οχτώ κτιρίων αναπτύσσεται σε 1,12 εκατομμύρια τετραγωνικά μέτρα και στοίχισε 3,8 δισ. δολάρια.


Το Raffles City Chongqing στην Κίνα, ο «οριζόντιος ουρανοξύστης», που θεωρείται από πολλούς ένα θαύμα της μηχανικής, βρίσκεται κοντά στην ολοκλήρωσή του.   

Το σύμπλεγμα κτιρίων, που έχει σχεδιαστεί από τον βραβευμένο αρχιτέκτονα Μοσέ Σαφντί, αναπτύσσεται σε 1,12 εκατομμύρια τετραγωνικά μέτρα, αποτελείται από οχτώ πύργους και μια γιγαντιαία γέφυρα που ενώνει τα κτίρια, η οποία αποκαλείται «οριζόντιος ουρανοξύστης».

Η γέφυρα, μήκους 250 μέτρων, με το όνομα Crystal, θεωρείται μια από τις υψηλότερες στον κόσμο.   

Όταν εγκαινιαστεί θα προσφέρει μια πλατφόρμα θέασης, κήπους, πισίνα υπερχείλισης και πληθώρα εστιατορίων.

Σαν να μην έφταναν αυτά, η γέφυρα θα μεταμορφώνεται τη νύχτα σε μια γιγαντιαία δέσμη φωτός, φωτίζοντας τον ουρανό.  

Παράλληλα θα διεξάγονται σόου φωτός.   

Το σύμπλεγμα Raffles City Chongqing θα περιλαμβάνει επίσης ένα εμπορικό κέντρο 230.000 τετραγωνικών μέτρων, 1.400 διαμερίσματα, ένα πολυτελές ξενοδοχείο και θα διαθέτει 160.000 τετραγωνικά μέτρα πολυτελών χώρων γραφείων.

Ένα φουτουριστικό νεύμα στο παρελθόν της Τσονγκτσίνγκ  

Η ανέγερση του όγδοου και τελευταίου ουρανοξύστη του συμπλέγματος, το οποίο κόστισε 3,8 δισεκατομμύρια δολάρια, βρίσκεται στα τελικά στάδια, γεγονός που προμηνύει πως τα εγκαίνια του Raffles City Chongqing μπορεί να πραγματοποιηθούν εντός της χρονιάς.   

Έμπνευση για τη μορφή του συμπλέγματος αποτέλεσαν τα παραδοσιακά κινεζικά πλοία.

Το γεγονός αυτό συνιστά ένα νεύμα στο παρελθόν της Τσονγκτσίνγκ, που υπήρξε ακμαίο εμπορικό λιμάνι.   

Το σύμπλεγμα βρίσκεται στο κέντρο της νοτιοδυτικής κινεζικής πόλης, στη συμβολή των ποταμών Γιανγκτσέ και Τζιαλινγκ.   

Η εταιρεία CapitaLand, από τις μεγαλύτερες κτηματομεσιτικές της Ασίας, ανακοίνωσε πως πλέον επικεντρώνεται στο εσωτερικό των κτιρίων με στόχο την ολοκλήρωσή του εντός του δευτέρου τριμήνου του 2019.   

Σύμφωνα με τον Lucas Loh, αναπληρωτής διευθύνων σύμβουλος και αρμόδιος πληροφοριών της CapitaLand China, μεταφέρονται ήδη δέντρα στη γέφυρα για να μεταφυτευθούν.   

«Μετά από έξι χρόνια κατασκευής με τη χρήση τεχνολογιών αιχμής, είμαστε περήφανοι να παρουσιάσουμε στην Raffles City Chongqing μια εικονική αρχιτεκτονική φόρμα που μοιάζει με ένα ισχυρό ιστίο που κινείται με δύναμη προς τα εμπρός στην ιστορική περιοχή της Τσονγκτσίνγκ», ανέφερε σε δήλωσή του.    

«Τοποθετημένο σε μια τοποθεσία που πρέπει να επισκεφθούν ντόπιοι και επισκέπτες, οι πελάτες μας ήδη ανταποκρίνονται θετικά στο Raffles City Chongqing», ανέφερε.   

Το σύμπλεγμα καταλαμβάνει 8,2 εκτάρια και πρόκειται για το όγδοο Raffles City που δημιουργεί η CapitaLand στην Κίνα.

Πηγή: lifo.gr

Τα σαγόνια της «κόμπρας»θα λειτουργούν ως κέντρο διασκέδασης ή εστιατόριο του ουρανοξύστη και το «σώμα» ως συγκρότημα γραφείων ή διαμερισμάτων. 


Για το σχέδιο, ο ρώσος αρχιτέκτονας άντλησε έμπνευση από τη γοητεία και το κύρος που ασκούν στους Ασιάτες τα φίδια.

«Στην Ιαπωνία λέγοντας σε κάποιον ότι ‘’είναι φίδι’’ αποτελεί φιλοφρόνηση… Στην Κίνα, τα φίδια και οι δράκοι συχνά σημαίνουν το ίδιο πράγμα, ανέφερε ο Κλιούκιν. «

Σύμβολο της σοφίας και της αιώνιας ζωής, αυτός ο πύργος θα εμπλουτίζει κάθε ασιατική πόλη» υποστήριξε.

Ένα ενδιαφέρον χαρακτηριστικό είναι ο τρόπος με τον οποίο ο μεταλλικός πύργος μπορεί να αλλάζει χρώματα, πιθανώς με τη χρήση χιλιάδων LED που καλύπτουν το «δέρμα» του κτιρίου.

«Τα φίδια αλλάζουν το δέρμα τους, και αυτός ο ουρανοξύστης μπορεί να αλλάζει το χρωματισμό του» δήλωσε χαρακτηριστικά ο ρώσος αρχιτέκτονας.

Στο σχέδιο ο Κλιούκιν ενσωμάτωσε μοτίβα και στοιχεία της ασιατικής φιλοσοφίας.

«Το σχήμα με διαμάντια στη ράχη του φιδιού είναι το σύμβολο του  Γιν και του Γιανγκ, η δυαδικότητα και η επανένωση του Ήλιου και της Σελήνης, οι αρσενικές και θηλυκές αρχές, ο συμβιβασμός των αντίθετων και η ανδρογυνία», εξήγησε.

Πηγή: michanikos-online.gr

#Ουρανοξύστης #Κίνα #Σχήμα #Κόμπρα #Φίδι

Η «καρδιά της Μάλτας» στοχεύει στη δημιουργία ενός νέου αρχιτεκτονικού και πολιτιστικού ορόσημου της χώρας.


Ο αρχιτέκτονας Svetozar Andreev σε συνεργασία με την Elena Britanishskaya, πρότειναν τη δημιουργία ενός νέου έργου τέχνης που θα αντικαταστήσει το κατεστραμμένο «Γαλάζιο Παράθυρο», το διάσημο τοπόσημο που κοσμούσε την ακτή της Μάλτας.  

Το εμβληματικό «tieqa żerqa», ο βραχώδης σχηματισμός που έμοιαζε με αψίδα είχε καταστραφεί από μία καταιγίδα το 2017.

Το νέο πρότζεκτ που ονομάζεται «καρδιά της Μάλτας» έχει σκοπό να δημιουργήσει ένα νέο οπτικό ορόσημο, δημιουργώντας μία πολυγωνική αρχιτεκτονική μορφή με καθρέφτες και χάλυβα, που θα αναμιγνύονται με το τοπίο και θα έχουν το ίδιο μέγεθος και αναλογίες με την αρχική βραχώδη αψίδα.

Η πρόταση του Andreev και της Britanishskaya οραματίζεται μια νέα μορφή που θα απλώνεται σε 5.000 και που θα είναι διατεταγμένη σε πέντε σπειροειδή επίπεδα.

Παράλληλα,  με μια εντυπωσιακή σύμπραξη από λέιζερ, κάθε σπειροειδές βήμα, θα αντιπροσωπεύει τα χίλια χρόνια ιστορίας της Μάλτας.

Η πρόταση υποβλήθηκε στις Αρχές της χώρας και ο αρχιτέκτονας-δημιουργός του έργου το περιγράφει ως το «τέλειο μνημείο και σύμβολο της συγχώνευσης του νεωτερισμού και της φύσης, του χρόνου και της ιστορίας και μαρτυρία της ανθεκτικότητας του ανθρώπινου πνεύματος».

Η «καρδιά της Μάλτας» στοχεύει στη δημιουργία ενός νέου αρχιτεκτονικού και πολιτιστικού ορόσημου σε αυτή την περιοχή της χώρας. 

Για το έργο, ο αρχιτέκτονας προτείνει να αξιοποιηθούν οι τελευταίες τεχνικές και υλικά που είναι διαθέσιμα στην αρχιτεκτονική και στη ναυπηγική βιομηχανία που θα αντικατοπτρίζουν το περιβάλλον της Dwejra, κάτι που θα επιτρέψει την υλοποίηση του έργου, διατηρώντας παράλληλα το υπάρχον φυσικό παράκτιο τοπίο.

Πηγή: lifo.grS