Ένα αρχιτεκτονικό θαύμα στέκεται πάνω από την όχθη της λίμνης Τζίνγκρονγκ, στην περιοχή Πίντου, του Τσενγκντού στην Κίνα. Στο αυτό ορεινό έδαφος βρίσκεται πλέον το Μουσείο Επιστημονικής Φαντασίας του Τσενγκντού, σχεδιασμένο από τους αρχιτέκτονες τη;ς εταιρείας Zaha Hadid, με έδρα το Λονδίνο. Ολοκληρώθηκε μέσα σε ένα χρόνο, και το μουσείο που αποτελεί μέρος της μελλοντικής πόλης “Eπιστήμης και Τεχνολογίας” (S&T City) στο Τσενγκντού, άνοιξε πρόσφατα στο κοινό.

Όπως εξηγούν οι αρχιτέκτονες, το Τσενγκντού έχει συμβάλει στη διατήρηση της επιστημονικής φαντασίας στην Κίνα και το Μουσείο προβλέπεται να παρουσιάσει τη συμβολή της πόλης στην εξέλιξη και τη δημοτικότητα του είδους αυτής της δημιουργικότητας, σε όλο τον κόσμο. Επίσης, σηματοδοτεί 15 χρόνια από τότε που οι αρχιτέκτονες, γνωστοί για τη διάδοση του “παραμετρισμού” ως αρχιτεκτονικού στυλ, ξεκίνησαν την εισχώρηση τους στο αρχιτεκτονικό τοπίο της Κίνας. Έχουν σχεδιάσει προηγουμένως το Jinghe New City Culture & Art Centre, το Infinitus Plaza, ένα συγκρότημα γραφείων στο Guangzhou και το Changsha Meixihu International Culture & Arts Centre, μεταξύ πολλών άλλων στη χώρα της Κίνας.

Η παραμετρική αρχιτεκτονική του εμπορικού σήματος της ZHA θέτει τον τόνο για το νεόχτιστο μουσείο, το οποίο θα ταιριάζει ακριβώς σε μια ταινία όπως το “TRON”. Οι αρχιτέκτονες περιγράφουν το σχέδιο για τη μορφή της οροφής ως “ένα επεκτεινόμενο νεφέλωμα”, με ένα αστέρι στο κέντρο του. Η ρευστή “σιλουέτα” της οροφής χωρίζει τους εσωτερικούς χώρους σε διαφορετικές ζώνες. Το Μουσείο μετατρέπεται έτσι σε ένα “αστρικό σύννεφο” που διασκορπίζει τα ενεργειακά πεδία στις πολλές διαφορετικές ζώνες του, καθοδηγώντας τους επισκέπτες μέσω μιας πύλης που συνδέει την εμπειρία, με τη φαντασία. Αν η πρόθεση ήταν να προκαλέσει τη φαντασία του επισκέπτη, ο εσωτερικός σχεδιασμός με τους καμπυλόγραμμους χώρους και τον εντυπωσιακό φωτισμό κάνει ακριβώς αυτό. Ένας κεντρικός χώρος συνδέει τους διαδρόμους μέσα στο Πολιτιστικό Κέντρο, με πεζόδρομους που εκτείνονται από την πόλη.

Ο σχεδιασμός του μουσείου “καθορίζει” κόμβους δραστηριοτήτων που υφίστανται μέσα από τις γκαλερί, τις εγκαταστάσεις, τις καφετέριες και άλλες ανέσεις στο εσωτερικό και τις υπαίθριες πλατείες που τοποθετούνται σε επίπεδα.

Κατά μήκος του χώρου των 59.000 τ.μ. υπάρχει ένα πάρκο που περιβάλλει το Μουσείο. Το τοπίο έχει σχεδιαστεί για να επιτρέπει τη συλλογή και αποθήκευση νερού από τη βροχή για φυσικό φιλτράρισμα και επαναχρησιμοποίηση, εξασφαλίζοντας ότι η λίμνη της περιοχής γίνεται αναπόσπαστο μέρος του βιώσιμου συστήματος αποστράγγισης του Τσενγκντού. Η παρέμβαση αυτή όχι μόνο μετριάζει τις πλημμύρες στην πόλη αλλά και ενισχύει τη βιοποικιλότητα. Με αυτή την οικολογική προσέγγιση στο μυαλό, η στρατηγική σχεδιασμού περιλαμβάνει φυτά που είναι εγγενή στην περιοχή.

Ενώ η καθαρά φουτουριστική αισθητική θυμίζει ουτοπία, οι αρχιτέκτονες έχουν επίγνωση του αντίκτυπου που θα έχει στο περιβάλλον. Τα ζητήματα για τον μετριασμό του οικολογικού αποτυπώματος του κτιρίου περιλαμβάνουν ένα φυσικό υβριδικό σύστημα εξαερισμού, που βελτιστοποιεί το ήπιο υπο-τροπικό κλίμα του Τσενγκντού, για να παρέχει άνεση στους επισκέπτες και το προσωπικό καθ’όλη τη διάρκεια του έτους. Τα φωτοβολταϊκά στο μεγάλο θόλο της οροφής του μουσείου συμβάλλουν στην κάλυψη των ενεργειακών απαιτήσεων του κτιρίου.

Σχετικά με το σχεδιασμό του μουσείου, οι αρχιτέκτονες λένε στο επίσημο δελτίο τύπου “συνδέοντας το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον, το Μουσείο επιστημονικής φαντασίας του Τσενγκντού θα αποτελέσει κέντρο έμπνευσης και καινοτομίας για την πόλη“. Με μια γιορτή όλων των επιστημονικών φαντασιών, το μουσείο άνοιξε φιλοξενώντας το Παγκόσμιο Συνέδριο επιστημονικής φαντασίας (Worldcon) και τα βραβεία Hugo. Η ZHA κατάφερε να πετύχει την ανέγερση ενός κτηρίου που καθηλώνει ακόμη και το πιο απαιτητικό μάτι.

Πηγή εικόνων: Zaha Hadid Architects

Διάσημοι αρχιτέκτονες έχουν σχεδιάσει μερικά από τα πιο εντυπωσιακά κτίρια του κόσμου, τα περισσότερα από τα οποία είναι μουσεία και πολιτιστικά κέντρα, ανάμεσά τους όμως περιλαμβάνονται επίσης ένα ξενοδοχείο, ένα στάδιο, μια αγορά τροφίμων αλλά ακόμη και ένα οινοποιείο.

Κοινό χαρακτηριστικό τους: όλα τιμούν την αρχιτεκτονική, την τέχνη και τις σύγχρονες τεχνολογίες.

 

Zeitz MOCAA, Κέιπ Τάουν, Νότια Αφρική.

Ένα παλιό τσιμεντένιο σιλό σιτηρών στην καρδιά του πολύβουου λιμανιού του Κέιπ Τάουν στεγάζει σήμερα το Μουσείο Σύγχρονης Αφρικανικής Τέχνης, έναν από τους πιο φιλόδοξους πολιτιστικούς θεσμούς σε ολόκληρη την Αφρική.

Ένα μέρος του έχει μετατραπεί σε πολυτελές ξενοδοχείο με εστιατόριο και πισίνα στην ταράτσα με την υπέροχη θέα.

Bilbao Guggenheim, Μπιλμπάο, Ισπανία.

Η πρωτεύουσα της Χώρας των Βάσκων έκανε διάσημο τον αρχιτέκτονα Φρανκ Γκέρι και ο Γκέρι έκανε διάσημο το Μπιλμπάο με το εκπληκτικό κτίριο που σχεδίασε για να στεγάσει το μουσείο Guggenheim.

Αυτό το μαγικό κτίριο στο λιμάνι της πόλης έδρασε καταλυτικά στην οικονομία της περιοχής αφού προσελκύει πάνω από ένα εκατομμύριο επισκέπτες κάθε χρόνο.

Ολυμπιακό Στάδιο, Πεκίνο, Κίνα.

Η ελβετική αρχιτεκτονική εταιρεία Herzog & de Meuron, με καλλιτεχνικό σύμβουλο τον Αϊ Γουεϊγουέι, είναι υπεύθυνη για τον σχεδιασμό της εκπληκτικής «Φωλιάς του Πουλιού» που φιλοξένησε το 2008 τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου, σηματοδοτώντας ταυτόχρονα την είσοδο της Κίνας στον σύγχρονο κόσμο.

Μουσείο Jumex, Πόλη του Μεξικού.

Η πριονωτή στέγη του εντυπωσιακού μουσείου μοντέρνας τέχνης που σχεδίασε ο Ντέιβιντ Τσίπερφελντ στην Πόλη του Μεξικού είναι ένας φόρος τιμής στο εργαστήριο του διάσημου ζευγαριού των ζωγράφων Ντιέγκο Ριβέρα και Φρίντα Κάλο.

Γέφυρα Millau, Γαλλία.

Ο αρχιτέκτονας Νόρμαν Φόστερ δημιούργησε μια από τις πιο εντυπωσιακές και ωραίες γέφυρες του κόσμου.

Αξίζει πράγματι ένα ταξίδι στη Νοτιοδυτική Γαλλία για να τη δει και να τη θαυμάσει κανείς από κοντά.

Κέντρο Heydar Aliyev, Μπακού, Αζερμπαϊτζάν.

Το τεράστιο πολιτιστικό κέντρο του Αζερμπαϊτζάν που φέρει το όνομα του προέδρου της χώρας είναι ένα από τα τελευταία μεγάλα πρότζεκτ της μεγάλης κυρίας της αρχιτεκτονικής Ζάχα Χαντίντ πριν πεθάνει σε ηλικία 65 ετών.

Λευκές καμπύλες επιφάνειες σε ένα γκρίζο τοπίο καλύπτουν έναν χώρο συναυλιών, αίθουσες τέχνης και μια συλλογή από λιμουζίνες του προέδρου.

Λούβρο Αμπου Ντάμπι, ΗΑΕ.

Ο γάλλος αρχιτέκτονας Ζαν Νουβέλ, υπεύθυνος επίσης για το μουσείο του Κατάρ, σχεδίασε στο Αμπου Ντάμπι ένα εκπληκτικό μουσείο που θυμίζει σουκ.

Εκεί εκτίθεται τώρα ο πίνακας Σαλβαντόρ Μούντι – Σωτήρας του Κόσμου που ταυτοποιήθηκε πρόσφατα ότι είναι έργο του Λεονάρντο Ντα Βίντσι και εικάζεται ότι φιλοτεχνήθηκε μετά το 1505 για τον Λουδοβίκο ΙΒ’.

The High Line, Νέα Υόρκη ΗΠΑ.

Μια ιστορική εναέρια σιδηροδρομική γραμμή μεταφοράς εμπορευμάτων πάνω από τη λεωφόρο Γουέστ Σάιντ του Μανχάταν, που είχε εγκαταλειφθεί, μετατράπηκε σε δημόσιο πάρκο με τη συμβολή της ομάδας αρχιτεκτόνων τοπίου Field Operations αλλάζοντας το ύφος της περιοχής.

Neues Museum, Βερολίνο Γερμανία.

Ο Ντέιβιντ Τσίπερφιλντ χρειάστηκε 11 χρόνια για να αποκαταστήσει το ερειπωμένο Neues Museum στο «Νησί των Μουσείων», στον ποταμό Σπρέε, που βρίσκεται στο πρώην Ανατολικό Βερολίνο.

Το πρότζεκτ είχε ως αποτέλεσμα να επανενωθούν συλλογές τέχνης που ήταν σκορπισμένες στις δύο χώρες, την Ανατολική και τη Δυτική Γερμανία προτού επανενωθούν κι αυτές.

Fondazione Prada, Μιλάνο Ιταλία.

Ο διάσημος ολλανδός αρχιτέκτονας Ρεμ Κούλχαας και το γραφείο του ΟΜΑ (Γραφείο Μητροπολιτικής Αρχιτεκτονικής) ανέλαβε τη μετατροπή ενός παλιού αποστακτηρίου τζιν σε κέντρο σύγχρονης τέχνης.

Το κέντρο αυτό είναι το τελευταίο πρότζεκτ της Μιούτσια Πράντα.

Ολοκληρώθηκε πρόσφατα και φιλοξενεί το πολύ τρεις καλλιτέχνες σε κάθε όροφο (με τον Ντάμιεν Χιρστ στον τελευταίο) ενώ επίσης διαθέτει και ένα εντυπωσιακό εστιατόριο που έφτιαξε ο σκηνοθέτης Γουές Αντερσον.

Mercat de Santa Caterina, Βαρκελώνη, Ισπανία.

Η ανακαίνιση της πρώτης σκεπαστής αγοράς τροφίμων της Βαρκελώνης (χτίστηκε το 1845) από τους αρχιτέκτονες Ενρικ Μιράγιες και Μπενεντέτα Ταλιαμπούε ολοκληρώθηκε το 2005 αποκαλύπτοντας μια εντυπωσιακή, πολύχρωμη και κυματιστή στέγη, που ακουμπάει στο κτίριο με μια ξύλινη δομή, και ένα τεράστιο μωσαϊκό από χρωματιστά κεραμικά, τα οποία απεικονίζουν φρούτα και λαχανικά.

Aman Hotel, Τόκιο, Ιαπωνία.

Τα ξενοδοχεία της αλυσίδας Aman, που ξεκίνησαν από απομακρυσμένες παραλίες στην Ταϊλάνδη εμφανίζονται τώρα και στο κέντρο πολυσύχναστων πόλεων.

Το ξενοδοχείο Aman, ένα από τα ωραιότερα ξενοδοχεία του κόσμου, καταλαμβάνει έξι ορόφους ενός ουρανοξύστη στην περιοχή Οτεμάτσι του Τόκιο κοντά στο παλάτι του αυτοκράτορα και υπεύθυνος για τον σχεδιασμό του είναι ο αυστραλός αρχιτέκτονας Κέρι Χιλ.

Όπερα του Όσλο, Νορβηγία.

To Snøhetta, το πιο γνωστό νορβηγικό αρχιτεκτονικό γραφείο με περισσότερους από 240 συνεργάτες από 32 χώρες, υπεύθυνο για μεγάλα διεθνή έργα όπως η Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας και το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης του Σαν Φραντσίσκο, σχεδίασε την Όπερα του Όσλο με μια σειρά από κεκλιμένες μαρμάρινες στέγες που αναδύονται απαλά από το νερό στο λιμάνι της πόλης.

Chateau La Coste, Προβηγκία, Γαλλία.

Ο ιρλανδός ξενοδόχος και οινοποιός Πάντι ΜκΚίλεν μετέτρεψε τα 2.000 στρέμματα του αμπελώνα του σε έναν «ναό» όπου υμνεί τη μοντέρνα τέχνη, την αρχιτεκτονική και το κρασί.

Ο Ταντάο Αντο σχεδίασε μια γκαλερί από τσιμέντο και κρύσταλλο στο κέντρο μιας πισίνας, και αντίστοιχα ο Φρανκ Γκέρι ένα περίπτερο μουσικής.

Οι επισκέπτες μπορούν ακόμη να θαυμάσουν μια αράχνη της Λουίζ Μπουρζουά και μεγάλα γλυπτά των Αλεξάντερ Κάλντερ και Αντι Γκολντσγουόρθι.

Federation Square, Μελβούρνη, Αυστραλία.

Πρόκειται για ένα σύμπλεγμα με δημόσιους ανοιχτούς και κλειστούς χώρους στην καρδιά του επιχειρηματικού κέντρου της Μελβούρνης, όπου στεγάζονται χώροι τέχνης, μουσεία, καφέ, εμπορικά καταστήματα, μπαρ και εστιατόρια.

Η πλατεία Ομοσπονδίας διαμορφώθηκε το 2002 από το αρχιτεκτονικό γραφείο LAB με αφορμή την επέτειο των εκατό χρόνων από τη δημιουργία του αυστραλιανού κράτους και διακρίνεται για τη φουτουριστική αρχιτεκτονική της.

MAAT, Λισαβόνα, Πορτογαλία.

Το Μουσείο Τέχνης Αρχιτεκτονικής και Τεχνολογίας είναι το νέο φιλόδοξο πολιτιστικό κέντρο της Λισαβόνας που έχει στόχο να φιλοξενεί εθνικές και διεθνείς εκθέσεις σύγχρονων καλλιτεχνών, αρχιτεκτόνων και διανοητών και είναι έργο του βρετανικού αρχιτεκτονικού γραφείου Amanda Levete.

Perez Museum, Μαϊάμι ΗΠΑ.

Σε μια πόλη που ακτινοβολεί χάρη σε κτίρια που υπογράφουν διάσημοι αρχιτέκτονες όπως η Ζάχα Χαντίντ και ο Ρέντσο Πιάνο και interior designers όπως ο Μπαζ Λούρμαν και ο Ντάμιεν Χιρστ έχουν επωμιστεί τη διακόσμηση ξενοδοχείων στην παραλία του Μαϊάμι, οι γραμμές του μουσείου μοντέρνας και σύγχρονης τέχνης Perez, που έχει σχεδιάσει το γραφείο Herzog & de Meuron, είναι λιγότερο προκλητικές αλλά εξίσου εντυπωσιακές.

Μουσείο Ισλαμικής Τέχνης, Κατάρ.

Ενώ άλλα κράτη του Κόλπου κάνουν συμφωνίες με διάσημα μουσεία ανοίγοντας υποκαταστήματά τους, το Κατάρ παράγγειλε στον αρχιτέκτονα Ι.Μ. Πέι – γνωστό για την Πυραμίδα του Λούβρου και την Εθνική Πινακοθήκη της Ουάσινγκτον – τη δημιουργία ενός μουσείου που φιλοξενεί μια εντυπωσιακή συλλογή ισλαμικής τέχνης.

Βουλή της Σκωτίας.

Το νέο κτιριακό συγκρότημα της επίσημης έδρας του Σκωτικού Κοινοβουλίου εγκαινιάστηκε το 2004 στην περιοχή Χόλιρουντ του Εδιμβούργου.

Σχεδιάστηκε από τον καταλανό αρχιτέκτονα Ενρικ Μιράγιες και χαρακτηρίζεται από φυλλόσχημα κτίρια, μια πτέρυγα με γρασίδι στη στέγη που καταλήγει σε ένα πάρκο και τοίχους που χτίστηκαν με τις πέτρες προηγούμενων κτιρίων.

Πηγή: protagon.gr

Το Βερολίνο είναι για την τέχνη δρόμου ό,τι το Παρίσι για τα καφέ και το Άμστερνταμ για τα κανάλια.

Πλέον, από το περασμένο Σαββάτο, η πρωτεύουσα της Γερμανίας – και UNESCO City of Design – φιλοξενεί το Museum of Urban Contemporary Art, το μεγαλύτερο μουσείο τέχνης δρόμου στον κόσμο.

Αποτέλεσμα εικόνας για Το μεγαλύτερο μουσείο τέχνης δρόμου στον κόσμο

Ένα πενταώροφο κτίριο, στη συνοικία Σένεμπεργκ θα στεγάζει έργα 100 από τους πιο γνωστούς καλλιτέχνες δρόμου στον πλανήτη, συμπεριλαμβανομένων των Shepard Fairey, 1010, Evol, Icy and Sot, Olek. Περίπου 30 καλλιτέχνες θα καλύψουν με εγκαταστάσεις τις γραμμές τραίνου που είναι ένα γύρω. Η πρόσοψη του κτιρίου θα είναι τυλιγμένη με τεράστιες νωπογραφίες πάνω σε κινητά πάνελ ώστε να ανανεώνονται με καινούργιες.

«Δεν πρόκειται για στρίμωγμα σ’ ένα σπίτι κάποιου πράγματος που ανήκει στον δρόμο» δήλωσε στον « Nast Traveller», ο διευθυντής του πρότζεκτ και επιμελητής του μουσείου, Γιάσα Γιανγκ. «Έχει να κάνει με το να δώσει σε αυτούς τους καλλιτέχνες τη ραχοκοκαλιά ενός ζωντανού μουσείου που αναπνέει, προστατεύοντας τη δουλειά τους και δίνοντας στον κόσμο τη δυνατότητα να πλησιάσει την εμπειρία κάποιου πράγματος το οποίο συχνά καλύπτουν με μπογιά».

Μπορεί τα τελευταία χρόνια να έχουν ξεφυτρώσει διάφορα μουσεία τέχνης δρόμου σ’ όλον τον κόσμο, αλλά ο Γιανγκ τονίζει πως στο μουσείο στο Βερολίνο εκτίθενται όλα τα είδη της σύγχρονης τέχνης δρόμου: graffiti, paste-ups, sculptures, acrylic designs, τα πάντα.

Ένας «εναέριος» διάδρομος θα οδηγεί τους επισκέπτες από το ισόγειο μέσα από δύο τεράστιες αίθουσες έκθεσης σε δύο ορόφους στους οποίους διαμένουν και δημιουργούν καλλιτέχνες, των οποίων τα στούντιο θα είναι επισκέψιμα. Ένα αμφιθέατρο θα προσφέρεται για workshops, μια αυλή θα είναι γεμάτη με γλυπτά, και μια βιβλιοθήκη θα δίνει στέγη σε σχετική φιλολογία καθώς και σε φωτογραφίες της αναγνωρισμένης φωτορεπόρτερ Μάρθα Κούπερ, η οποία, τα τελευταία 30 χρόνια, καταγράφει τέχνη δρόμου σε όλον τον πλανήτη.

Αποτέλεσμα εικόνας για Το μεγαλύτερο μουσείο τέχνης δρόμου στον κόσμο

«Θα είναι απίστευτο το να περιδιαβαίνεις σε αυτόν τον χώρο. Παλιά, δεν είχες κάπου να πας για να μάθεις για την τέχνη δρόμου. Ελπίζουμε ότι αυτό το μουσείο θα συντελέσει στην αφήγηση των ιστοριών κάποιων από τους καλλιτέχνες-κλειδιά αλλά και τους αναδυόμενους καλλιτέχνες, και να δείξει από μέσα ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι» πρόσθεσε ο Γιανγκ.

Τα τελευταία δέκα χρόνια, η ομάδα Urban Nation – η ομάδα πίσω από την ίδρυση του μουσείου – προσκαλεί εκατοντάδες καλλιτέχνες δρόμου να έρθουν στο Βερολίνο και να εκφραστούν. Τώρα, χάρη σε κρατική επιδότηση ύψους 1 εκατομμυρίου ευρώ και επιπλέον χρηματοδότηση από το ίδρυμα Berliner Leben, η ομάδα απέκτησε μόνιμο χώρο για κάτι που παραδοσιακά ήταν εφήμερο. Και καλεί τους θιασώτες της τέχνης δρόμου να επισκεφθούν αυτόν το χώρο, δωρεάν.

Ναι, δωρεάν. Ως οφείλουν, καθώς η τέχνη δρόμου είναι τέχνη προσβάσιμη σε όλους, όλους ανεξαιρέτως τους πολίτες.

Πηγή : parallaximag.gr

ΙΝΟΧ ή ανοξείδωτο ατσάλι είναι ένα μέταλλο το οποίο δεν σκουριάζει .

Αποτελείται απο σίδηρο και ένα μικρό ποσοστό άνθρακα και νικελίου, το οποίο νικέλιο δεν το αφήνει να σκουριάσει και γιαυτό είναι και ανοξείδωτο.

Στο συγκεκριμένο μέταλλο τα άτομα του νικελίου είναι αυτά που προστατεύουν τον σίδηρο απο το οξυγόνο.

Το γνήσιο ατσάλι με ένα μαγνήτη δεν μαγνητίζεται ενώ αν μαγνητίζεται δεν είναι καθαρό ατσάλι .

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΙΔΗΡΟΣ ;


Το ορυκτό που χρησιμοποιείτε για την παραγωγή σιδήρου που δεν περιέχουν S , P , As είναι ο αιματίτης( fe3 O3 ) και δευτερεύοντος ο μαγνητίτης (fe3 O4 ) και ο λεμωνίτης ( 2fe2 O3 – 3H3O ). Ενώ άλλα
κοινά ορυκτά είναι ο σιδηρήτης ( feO3 ) και ο χρυσαφένιος σιδηροπυρήτης (feS2 ).
Σύμβολο fe – ατομικό βάρος 55,847,ατομικός αριθμός 26
-ειδικό βάρος 7,86,- σημείο τήξης 1535οC – σημείο βρασμού 3000ο C.

O Σίδηρος είναι ένα αργυρόχρωμο μέταλλο σχετικά μαλακό όταν είναι
απολύτως καθαρό. Γνωστό από την προϊστορική εποχή. Η χρήση του αρχίζει από το 1100 π.χ , οπότε αρχίζει η εποχή του σιδήρου.
Ο σίδηρος έγινε το κύριο υλικό από το οποίο κατασκευάζονται όπλα, εργαλεία ,και διάφορα αντικείμενα της καθημερινής ζωής. Στην Ελλάδα έγινε γνωστή η επεξεργασία του σιδήρου από τον 12ο π.χ αιώνα με την κάθοδο των Δωριέων που είχαν σιδερένια όπλα κι έτσι μπόρεσαν να υποτάξουν τους Αχαιούς και τις άλλες φυλές που ζούσαν στην Ελλάδα τότε. Στην κεντρική Ευρώπη έγινε γνωστός αργότερα τον 8ο π.χ αιώνα.

Ο Σίδηρος έχει πλήθος εφαρμογών σήμερα. Μεταξύ των βαρέων μετάλλων είναι το ποιο διαδεδομένο και άφθονο στον γήινο φλοιό.
Ο κεντρικός πυρήνας του πλανήτη μας αποτελείτε κυρίως από καθαρό σίδηρο και νικέλιο. Είναι ποιο μαλακό μέταλλο κι από το αλουμίνιο. Σκληραίνει σημαντικά κατά την διάρκεια της διεργασίας, αποροφώντας
διάφορες προσμίξεις όπως ο άνθρακας.

Στο εμπόριο ο σίδηρος είναι σε τρεις μορφές:

α) τον χυτοσίδηρο
β) το σφυρήλατο σίδηρο
γ) τον χάλυβα.

Ο χυτοσίδηρος παράγεται κυρίως από τον αιματίτη σε ειδικούς καμίνους τις υψικάμινους. Οι πρώτοι υψικάμινοι εμφανίστηκαν στην Γερμανία περίπου το 1350.Ο αργός χυτοσίδηρος τήκεται μεταξύ 1100 και 1300 ο C και αποτελείτε 90% από σίδηρο, 3 – 5% από άνθρακα ενώ περιέχει προσμίξεις μαγγανίου, πυριτίου, φωσφόρου και θείου, που το κάνουν σκληρό, άφραστο και μη σφυρηλατήσιμο .Χρησιμοποιείτε για την κατασκευή χυτών αντικειμένων τα οποία δεν πρόκειται να υποβληθούν σε μεγάλες μηχανικές καταπονήσεις( π.χ βάσεις μηχανών κ.λ.π)
Κυρίως αποτελεί την πρώτη ύλη για την παραγωγή σφυρήλατου σιδήρου και χάλυβα.

Ο σφυρήλατος σίδηρος είναι σχετικά καθαρός σίδηρος ,περιέχει
0,12% – 0,25% άνθρακα και λιγότερο από 0,5% συνολικά από τις υπόλοιπες προσμίξεις. Τήκεται στους 1500 o C, είναι σχετικά μαλακός και εύκολα επεξεργάζεται, όπως αλυσίδες, σύρματα κ.λ.π.

Ο χάλυβας κοινός ατσάλι είναι κράμα σιδήρου , άνθρακα που περιέχει λιγότερο από 2,06% άνθρακα ,λιγότερο από 1% μαγγάνιο και πολύ μικρά ποσοστά πυριτίου ,φωσφόρου, θείου και οξυγόνου
Οι ανοξείδωτοι χάλυβες , οι εργαλειοχάλυβες αποτελούν ειδική κατηγορία χαλύβων που περιέχουν υψηλότερα ποσοστά άλλων μετάλλων.
Το ατσάλι είναι από τα σημαντικότερα βιομηχανικά υλικά χαλυβουργίας.
Η ιστορία του χάλυβα ξεκινά γύρω στο 1000 π.χ συστηματικά με την ενανθράκωση σπογγώδους σιδήρου.

Το ανοξείδωτο ατσάλι – inoχ είναι πολύ σκληρό μέταλλο το οποίο δεν σκουριάζει. Αποτελείται από σίδηρο με ένα μικρό ποσοστό άνθρακα και νικελίου, Το οποίο νικέλιο δεν το αφήνει να σκουριάσει και για αυτό είναι και ανοξείδωτο.

Η ΣΚΟΥΡΙΑ


Η Σκουριά του σιδήρου δημιουργείτε όταν ένα κράμα που περιέχει σίδηρο, γνωστό σε όλους χάλυβα εκτεθεί σε υγρασία ή οξυγόνο για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Με την πάροδο του χρόνου το οξυγόνο συνδυάζεται με το μέταλλο και έτσι δημιουργείτε ένα νέο συστατικό το οξείδιο. Αυτό συμβαίνει γιατί τα μόρια του νερού έχουν την ικανότητα να διεισδύσουν και στις πιο μικρές σχισμές του χάλυβα που ακόμα και με γυμνό μάτι δεν τις βλέπεις.
Έτσι δημιουργείτε η οξείδωση (ένα συστατικό που έχει έλλειψη ηλεκτρονίων), έτσι δημιουργείτε η λεγόμενη σκουριά.
Εάν όμως υπάρξει και το στοιχείο του νατρίου όπως με το θαλασσινό νερό, τότε η οξείδωση γίνετε με πολύ γρήγορους ρυθμούς.
Η οξείδωση στον χάλυβα είναι ότι αρχίζει να τον φθείρει στην αρχή εξωτερικά και κατόπιν το κάνει εύθραυστο
Ένας βασικός παράγοντας για την καθυστέρηση της οξείδωσης του χάλυβα είναι το πάχος του μετάλλου. ‘Όσο πιο παχύ είναιτο μέταλλο τόσο πιο αργά δημιουργείται η σκουριά και τόσο πιο δύσκολα προχωράει στο εσωτερικό του.

Το αλουμίνιο ή αργίλιο είναι χημικό στοιχείο που είναι το πιο άφθονο μέταλλο στο φλοιό της γης και το τρίτο πιο άφθονο χημικό στοιχείο στον πλανήτη μας. Η κύρια πηγή για την βιομηχανική παράγωγη είναι ο βωξίτης.
Το αλουμίνιο ανακαλύφθηκε ως στοιχείο το 1808, το 1886 ήρθε η μεγάλη επανάσταση παράγωγης αλουμινιου όπου εφευρέθηκε η μέθοδος “Hall-Heroult”. Σε αυτή την μέθοδο μείγμα κρυόλιθου (φθοριούχου άλας νατρίου και του αργίλιου),αργίλιου και οξείδιο το αργίλιο (αλουμίνα) ηλεκτρολυεται με συνεχές ρεύμα.
Το τηγμενο αργίλιο συγκεντρώνεται στο βυθό του ηλεκτροστατικού λουτρού. Όλο το αλουμίνιο που παράγεται στον κόσμο παράγεται με αυτήν την μέθοδο.
Το 1889 ξεκίνησε ο καθαρισμός του βωξίτη για την παρασκευή αλουμίνας με την χρήση καυστικού νατρίου.Έτσι άνοιξε ο δρόμος για την παράγωγη αλουμινιου.
Απο το 1900 ξεκίνησε ραγδαία η εξέλιξη του.
Από το 1960 ιδρύθηκε η Πρώτη Ελληνική εταιρεία Πρωτόχυτου Αλουμινίου. Η Ελλάδα κατέχει σημαντική θέση Παγκοσμίως καθώς και είναι μια απο τις σημαντικότερες βιοξιτοπαραγωγικες χώρες.
Η εξόρυξη του βωξίτη στον χώρο μας γίνεται κατά 65% με υπόγιες και 35% με υπαίθριες εκμεταλλεύσεις. Η Ελλάδα στην Ευρώπη κατέχει την πρώτη θέση σε κοιτάσματα βωξίτη.

ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΥ

Οι ιδιότητες που έχει το αλουμίνιο είναι πολύ μεγάλες :

  • Για την βιομηχανία είναι το χαμηλό του ειδικό βάρος, η υψηλή αντοχή του σε μηχανικές καταπονήσεις και η μεγάλη αντοχή του στην διάβρωση. Ποιοτικά οφείλεται στο φαινόμενο της αστικοποίησης.
    Το καθαρό αλουμίνιο είναι αρκετά μαλακό με την προσθήκη σιδήρου – χαλκού και άλλων κραματικων στοιχείων βελτιώνονται οι μηχανικές του ιδιότητες και έτσι γίνεται σκληρό.
    Το αλουμίνιο παρουσιάζει πολύ καλή θερμική και ηλεκτρική αγωγιμότητα, είναι πολύ κάλος αγωγός του ηλεκτρισμού, δεν μαγνητίζεται αλλά ούτε και καίγεται.
    Οι ιδιότητες του θεωρούνται πολύ ουσιώδης για ειδικές εφαρμογές όπως για κατασκευές θαλάσσης.
    Δεν είναι τοξικό
    έχει υψηλή αντανακλαστικοτητα
    Έχει πόλη καλή θερμική αγωγιμότητα
    Δεν σκουριάζει

ΑΛΟΥΜΙΝΙΟ & ΦΩΤΙΑ

Το αλουμίνιο χαρακτηρίζεται σαν μη αναφλεξιμο υλικό. Κατατάσσεται  σε υψηλή βαθμολογία στην κλίμακα αντοχής διάδοσης της φωτιάς.
Τα κράματα αλουμινιου έχουν σημείο τήξεως μεταξύ 600-660 Βαθμούς Κελσιου. Οταν το αλουμίνιο βρεθεί σε περιβάλλον φωτιάς που διαρκεί, τότε εφόσον η θερμοκρασία μετάλλου ξεπεράσει το σημείο τήξεως, το αλουμίνιο θα αρχίσει να λιώνει και όχι να καίγεται.
Η θερμική αγωγιμότητα του αλουμινιου είναι περίπου 4 φόρες μεγαλύτερης εκείνης του σιδήρου ενώ η ειδική του θερμότητα διπλάσια της αντοχής του σιδήρου.

ΧΡΗΣΗ ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΥ

Η χρήση προϊόντων αλουμινιου έχει σημαντική οικολογική επίπτωση λόγω της μεγάλης εξοικονόμησης ενεργείας που επιτυγχάνεται, το γεγονός οτι τα κουφώματα αλουμινιου σε συνδυασμό με την χρίση κατάλληλων υαλοπινάκων έχουν μεγάλη συμβολή στην εξοικονόμηση ενεργείας στα κτήρια.
Το αλουμίνιο θεωρείται πολύτιμο υλικό για τις κατασκευές μοντέρνων κτηρίων, διότι δίνει λύσεις σε δύσκολα αρχιτεκτονικά κατασκευαστικά και αισθητικά προβλήματα, άλλα και σε ανακαινίσεις η συντηρήσεις παλαιών κτηρίων με ιστορική κι αρχιτεκτονική άξια. Επίσης εχει εξαιρετικη αντοχη στις καιρικες συνθηκες ιδιατερα στο καιρικο κλιμα της Ελλαδας που η ηλιοφάνεια ειναι μεγάλη και η θερμοκρασία υψηλή. Οποιοδήποτε άλλο κούφωμα θα αποδεικνυόταν ευπαθές.
Το αλουμίνιο στην φυσική του μορφή καλύπτεται από λεπτό στρώμα οξειδίου, το οποίο προσφέρει αντοχή στην διάβρωση.