Καιρός για κουφώματα

Άψογα στις μεταβολές καιρικών συνθηκών ανταποκρίνονται τα κουφώματα αλουμινίου, εμφανίζοντας μεγάλη προσαρμοστικότητα ακόμη και σε περιοχές με έντονες διακυμάνσεις:

 Μία σπουδαία λύση για την απώλεια ενέργειας, είναι ο εξοπλισμός του σπιτιού μας με συστήματα κουφωμάτων αλουμινίου με θερμοδιακοπή

 Τα Οφέλη των κουφωμάτων με θερμοδιακοπτόμενα συστήματα ειναι οτι

 Η αποτελεσματικότητα των θερμοδιακοπτόμενων κουφωμάτων προϋποθέτει μελέτη από την επιχείρηση κατασκευής, για σωστή τοποθέτηση και εφαρμογή και την ιδανική επιλογή υαλοπίνακα.

 Τα Συστήματα Αλουμινίου με Θερμοδιακοπή :

Θερμοδιακοπή: είναι η παρεμβολή μεταξύ του εσωτερικού και εξωτερικού προφίλ αλουμινίου, ενός υλικού, το οποίο είναι κακός αγωγός της θερμότητας.

Το μυστικό στα συστήματα θερμοδιακοπής κρύβεται στο πολυαμίδιο. Το πολυαμίδιο είναι ένα πολύ ανθεκτικό υλικό, το οποίο εκτός από την πολύ μικρή αγωγιμότητα διαθέτει και υψηλή σκληρότητα, γεγονός το οποίο συμβάλλει στη στιβαρότητα και ανθεκτικότητα των κουφωμάτων. Είναι το μονωτικό υλικό που τοποθετείται σαν μπαρέτα στη διατομή του προφίλ και αποτελεί ουσιαστικά μια θερμοπλαστική ρητίνη. Αυτό που πρακτικά κάνει, είναι να διακόπτει τη μετάδοση της εξωτερικής θερμοκρασίας στο εσωτερικό των κουφωμάτων, λόγω του ότι αποτελεί κακό αγωγό θερμότητας. Το τελικό αποτέλεσμα είναι να βοηθάει στην τελειοποίηση και την αρτιότητα μιας στιβαρής τελικής κατασκευής.

Τα θερμοδιακοπτόμενα κουφώματα αλουμινίου, μειώνουν την απώλεια θερμότητας σε πολύ μεγαλύτερο ποσοστό απ’ ότι τα απλά κουφώματα αλουμινίου.

Τα Θερμοδιακοπτωμενα κουφωματα συμβαλλουν στην:

-Εξοικονόμηση ενέργειας– Μείωση δαπανών κλιματισμού– Μείωση θερμικής απώλειας το χειμώνα– Ελαχιστοποίηση κατανάλωσης ενέργειας για κλιματισμό το καλοκαίρι– Ανθεκτικότητα σε ακραίες καιρικές συνθήκες– Μείωση συμπύκνωσης υδρατμών στην εσωτερική επιφάνεια των προφίλ– Χαμηλή διαπερατότητα αέρα– Ηχομόνωση

 Τα θερμοδιακοπτόμενα συστήματα κουφωμάτων αποτελούν μία πολύ καλή επιλογή για την εξοικονόμηση ενέργειας στο σπίτι.

/by

Τελικα τι ειναι το γαλβανισμα ;

Ο θερμικός γαλβανισμός και ο ψύχος γαλβανισμός είναι και οι δύο τεχνικές επεξεργασίας ψευδαργύρου. Είναι αρκετά διαφορετικές στην παραγωγή τους, αλλά μοιάζουν παρόμοια στην εμφάνιση. Πώς να ξεχωρίσετε το ζεστό γαλβάνισμα από το γαλβανισμό εν ψυχρώ; Η γνώση περισσότερων σχετικά με τις διαφορές μεταξύ του γαλβανισμού εν θερμώ και του γαλβανισμού εν ψυχρώ μπορεί να αποτρέψει τη δυσλειτουργία ή τη ζημία του οργάνου, του εξοπλισμού κ.λπ.

Διαφορετική διαδικασία κατασκευής

Ο θερμός γαλβανισμός (ζεστός γαλβανισμός) είναι ότι το τεμάχιο εργασίας βυθίστηκε στο λουτρό μετά την κατασκευή του. Ένα πλεονέκτημα της γαλβανισμένης θερμής εμβάπτισης είναι ότι ολόκληρο το τμήμα είναι καλυμμένο συμπεριλαμβανομένων των άκρων, των συγκολλήσεων κλπ. Δίνοντάς του μια σφαιρική προστασία από τη διάβρωση. Είναι μια χημική αντίδραση και η πιο δημοφιλής μέθοδος γαλβανισμού και χρησιμοποιείται ευρέως στον κατασκευαστικό κλάδο.

Το γαλβανισμένο κρύο είναι επίσης γνωστό ως ηλεκτρικός γαλβανισμός, τοποθετείται το τεμάχιο μετά από κατεργασία λαδιού και επεξεργασίας του αποστάγματος στο λουτρό ψευδαργύρου και συνδέεται με τον ηλεκτρολυτικό εξοπλισμό, το ρεύμα θα είναι από τον θετικό πόλο στον αρνητικό πόλο της κατευθυντικής κίνησης για την παραγωγή ψευδαργύρου στρώμα.

Διαφορά επίστρωσης zine

Το πάχος με αυτή τη μέθοδο θα φτάσει τουλάχιστον στα 45 μm και το πάχος της επίστρωσης ψευδαργύρου επηρεάζεται από διάφορους παράγοντες, συμπεριλαμβανομένης της επιφάνειας του χάλυβα, του χρόνου βύθισης του χάλυβα στο λουτρό, της σύνθεσης του χάλυβα ως το μέγεθος και το πάχος του χάλυβα.

Σε σύγκριση με το γαλβανισμό εν ψυχρώ, ο ζεστός γαλβανισμός έχει μια παχύτερη επίστρωση, η οποία είναι αρκετές φορές σε σχέση με τη γαλβανισμένη ψύξη και μπορεί να φτάσει τα 30-80 μm. Επιπλέον, έχει ισχυρή πρόσφυση και μεγαλύτερη αντοχή στη διάβρωση, δεν είναι εύκολο να πέσει και μεγάλη διάρκεια ζωής. Ο ηλεκτρογαλβανισμός έχει γενικά ομαλή, ομοιόμορφη και ασημί γκρι επιφάνεια χωρίς ψευδάργυρο.

Διαφορετική εφαρμογή

Ο ζεστός γαλβανισμός είναι κατάλληλος για όλα τα μεγέθη των τεμαχίων, ειδικά για υπαίθρια μεγάλα τεμάχια χάλυβα, όπως φράχτη αυτοκινητόδρομου, πύργο ισχύος, συνδετήρες μεγάλου μεγέθους και άλλες σχετικές “σκληρές” εργασίες μακρόχρονης πρόληψης σκουριάς. Για παράδειγμα, ο πρώτος σωλήνας σιδερώματος ήταν ζεστός.

Ο ψυχρός γαλβανισμός είναι ουσιαστικά μια φυσική επεξεργασία, επειδή η επικάλυψη είναι λεπτή που γενικά κυμαίνεται μεταξύ 5-30 um, έτσι η αντίσταση στη διάβρωση είναι σχετικά αδύναμη και η στρώση ψευδαργύρου είναι εύκολο να πέσει. Είναι κατάλληλη για εσωτερική ή μικρή πρόληψη σκουριάς, όπως κάτω μέρος του πλαισίου, πάνελ ή άλλα μικρά στοιχεία πρόσδεσης κλπ.

#Γαλβάνισμα #Ηλεκτρογαλβανισμός #Σκουριά #Συμβουλές #Α.ΙΣΜΕΡΗΣ

/by

Τι είναι σκουριά και πως δημιουργείται;

Η λέξη σκουριά είναι το άλλο όνομα για το οξείδιο του σιδήρου. Η σκουριά λοιπόν δημιουργείται, όταν ένα κράμα που περιέχει σίδηρο, όπως ο γνωστός σε όλους χάλυβας, εκτεθεί σε υγρασία ή οξυγόνο για πολύ καιρό.

Δηλαδή με την πάροδο του χρόνου, το οξυγόνο συνδυάζεται με το μέταλλο και έτσι δημιουργείται ένα νέο συστατικό, ένα οξείδιο!

Βέβαια το στοιχείο που είναι ο πλέον ισχυρός καταλύτης για την οξείδωση, είναι το νερό!

Αυτό συμβαίνει διότι τα μόρια του νερού έχουν την ικανότητα να διεισδύουν ακόμα και στις πιο μικρές σχισμές του χάλυβα. Σχισμές και οπές, που είναι αδύνατον να φανούν με γυμνό μάτι!

Έτσι, αργά αργά αντιδράνε με τον χάλυβα, δημιουργείται οξείδωση (=ένα νέο “συστατικό”, το οποίο έχει “έλειψη” ηλεκτρονίων στην ουσία) κι έτσι έχουμε τη γνωστή σκουριά.

Εάν όμως υπάρξει και το στοιχείο του Νατρίου στο νερό, όπως δηλαδή στην περίπτωση με το θαλασσινό νερό, τότε η οξείδωση δημιουργείται με πάρα πολύ γρήγορους ρυθμούς!

Το αποτέλεσμα της οξείδωσης σε ένα κομμάτι χάλυβα, είναι να αρχίζει να τον φθείρει για αρχή εξωτερικά και κατόπιν να τον κάνει εύθραυστο.

Υπάρχει όμως και ένας παράγοντας ο οποίος βοηθάει τον χάλυβα να αντισταθεί σε αυτήν την άνιση μάχη. Έχει να κάνει με το πάχος του μετάλλου.

Όσο πιο παχύ το κομμάτι, τόσο πιο αργά δημιουργείται η σκουριά και τόσο πιο δύσκολα προχωράει στο εσωτερικό του.

Για παράδειγμα ένα λεπτό φύλλο χάλυβα, θα σχηματίσει σκουριά σχεδόν αμέσως, σε αντίθεση με ένα χοντρό κομμάτι, που θα αντισταθεί αρκετά!

Ολοκληρώνοντας, να πούμε πως η σκουριά δεν μπορεί να σταματήσει εύκολα, πολύ απλά… καλπάζει!

Θα πρέπει να την τρίψουμε ώστε να φύγει εντελώς. Αν δεν φύγει εντελώς, τότε θα αρχίσει να “ξαναμεγαλώνει” επάνω στο μέταλλο και σιγά σιγά να το “σκάβει”!

Πρόληψη σκουριάς εξαιτίας της υγρασίας

Είναι αναπόφευκτο να αποφύγουμε τη σκουριά υπό συνθήκες υγρασίας. Υπάρχουν όμως κάποια υλικά τα οποία προστατεύουν τα μέταλλα ή αναλόγως, επιβραδύνουν τη διαδικασία της οξείδωσης.

Αυτά τα υλικά είναι κάποια χρώματα, επιχρίσματα μετάλλων (αστάρι), πετρέλαιο και διάφορα άλλα.

Επίσης υπάρχουν και κάποια μέταλλα τα οποία “πάνε κόντρα” στην οξείδωση. Αυτά τα μέταλλα είναι ο κασσίτερος, ο ψευδάργυρος και το χρώμιο.

Αυτά χρησιμοποιούνται μερικές φορές ως προστατευτικό περίβλημα του χάλυβα!

Τέλος υπάρχει και ακόμα ένα πιο εξελιγμένος τρόπος προστασίας του μετάλλου. Η λεγόμενη ηλεκτροστατική βαφή.

Σε αυτήν την περίπτωση, δίνουν στο μέταλλο ένα πάρα πολύ μικρό φορτίο ηλεκτρικού ρεύματος, το οποίο ουσιαστικά σταματάει την διαδικασία της οξείδωσης και αποφεύγεται έτσι η σκουριά!

Τροποι προστασιας σκουριας

Για την προστασία των σιδερένιων και χαλύβδινων αντικειμένων από τη διάβρωση υπάρχουν διάφορες τεχνικές και υλικά επίστρωσης. Τα υλικά επίστρωσης ( αντιδιαβρωτικές βαφές και λιπαντικά) προστατεύουν την επιφάνεια των αντικειμένων από την επαφή της με το ατμοσφαιρικό οξυγόνο. Τον ίδιο σκοπό εξυπηρετεί και ο γαλβανισμός (επιψευδαργύρωση) και γενικότερα η επιμετάλλωση, η επίστρωση δηλαδή των επιφανειών με λιγότερο ευπαθή μέταλλα, όπως π.χ. το νικέλιο και το χρώμιο. Τέλος, υπάρχει και η μέθοδος της καθοδικής αντιδιαβρωτικής προστασίας, η οποία χρησιμοποιείται επιπρόσθετα στη βαφή με άσφαλτο για υπόγειους σωλήνες και δοχεία, όπως και για υδραυλικές εγκαταστάσεις από χάλυβα και μεταλλάκτες θερμότητας.

#Σκουριά #Οξείδωση #Χάλυβας #Μέταλλο #Βαφή

/by

Κάγκελα μπαλκονιού: Οικονομικές λύσεις για να τα καθαρίσετε από σκουριά και βρομιές, εύκολα κι αποτελεσματικά

Κάγκελα μπαλκονιού: Οικονομικές λύσεις για να τα καθαρίσετε από σκουριά και βρομιές, εύκολα κι αποτελεσματικά

Το καλοκαίρι είναι η ιδανική περίοδος για να περνάτε χρόνο στο μπαλκόνι σας. Όταν, όμως, αυτό δεν είναι αρχικά καθαρό και στη συνέχεια κατάλληλα διακοσμημένο, τότε η μαγεία μειώνεται καθώς άλλο να βλέπει κανείς γύρω του αιώρες και εξωτικά φυτά και μαξιλάρες και άλλο ένα άδειο, μουντό μπαλκόνι με σκουριασμένα κάγκελα και λεκέδες στο δάπεδο.Άρα, χρειάζεται να κάνετε τις ανάλογες κινήσεις άμεσα, ώστε να φρεσκάρετε το μπαλκόνι και τα κάγκελα και στη συνέχεια  να ανανεώσετε τη διακόσμηση του μπαλκονιού σας και να φέρετε το summer mood… στα πόδια σας!

Υποδεχθείτε το καλοκαίρι με τον πιο όμορφο τρόπο

Τα κάγκελα του μπαλκονιού λερώνονται όλους τους μήνες του χρόνου, αλλά οι περισσότεροι από εμάς προτιμάμε να τα καθαρίζουμε την άνοιξη ή το καλοκαίρι επειδή τότε τα βλέπουμε πιο συχνά και συνειδητοποιούμε πόσο βρόμικα είναι!!

Σας έχουμε, λοιπόν, όλα τα tips και τις λύσεις για να καθαρίσετε τα βρόμικα κάγκελα εύκολα και όσο το δυνατόν πιο οικονομικά.

Καθαρίστε τα κάγκελα 

Πάρτε μια σκληρή βούρτσα (θα βρείτε σε καταστήματα με είδη καθαρισμού) και τρίψτε τα κάγκελα με ένα μείγμα νερού με λεμόνι. Εναλλακτικά χρησιμοποιήστε ειδικό απορρυπαντικό για κάγκελα και μεταλλικές επιφάνειες (θα βρείτε σε σούπερ μάρκετ ή σε καταστήματα με είδη εξωτερικών χώρων) και αναμείξτε το απορρυπαντικό με νερό σε αναλογία 1:1. Οι κινήσεις που πρέπει να κάνετε όταν καθαρίζετε τα κάγκελά σας είναι από πάνω προς τα κάτω. Χρησιμοποιήστε σφουγγάρι αν τα κάγκελά σας έχουν σχέδια και δεν είναι εύκολο να καθαριστούν με βούρτσα.

Τα πολύ βρόμικα και σκουριασμένα κάγκελα θα χρειαστούν οπωσδήποτε βάψιμο.

Προσοχή Αν καθαρίσετε τα κάγκελα και παραμείνει βρομιά πάνω τους τότε ίσως χρειαστούν βάψιμο.

Αφού καθαρίσετε τα κάγκελα αφήστε τα να στεγνώσουν φυσικά καθώς τα μεταλλικά κάγκελα δεν λεκιάζονται εύκολα και δεν δημιουργούν σημάδια από το ήλιο.

Έξτρα tip Αν τα κάγκελά σας περιέχουν γυάλινες επιφάνειες τότε θα πρέπει να καθαριστούν και αυτές όπως θα καθαρίζατε οποιαδήποτε άλλη γυάλινη επιφάνεια. Ένα απλό καθαριστικό που θα κάνει τα τζάμια να αστράψουν φτιάχνεται με την ανάμειξη 1/4 φλ. καθαρού οινοπνεύματος, 1/3 φλ. ξιδιού και 1/2 φλ. νερού. Εναλλακτικά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε νερό με ξίδι (σε ίση αναλογία) ή υγρό πιάτων με νερό. Ξεπλύνετε στο τέλος με χλιαρό ή ζεστό νερό και σκουπίστε με ένα βαμβακερό πανάκι.

Καθαρίστε τις γυάλινες επιφάνειες των κάγκελών σας με νερό και ξίδι.

Πώς να καθαρίσετε τα σκουριασμένα κάγκελα

Βλέπετε τα κάγκελά σας να έχουν πιάσει σκουριά. Καθαρίστε τα με τους εξής τρόπους:

Λεμόνι με αλάτι: Στύψτε ένα λεμόνι μέσα σε ένα μπολ και ρίξτε παράλληλα και δύο κουταλιές της σούπας αλάτι. Την πάστα που θα δημιουργηθεί απλώστε την στη σκουριά και αφαιρέστε την με ένα πανί. Στη συνέχεια ξεπλύντε με νερό και στεγνώστε με ένα καθαρό πανί.
Σόδα: Αναμείξτε ίσα μέρη σόδας και νερού. Την πάστα που θα δημιουργηθεί απλώστε την στις σκουριασμένες επιφάνειες. Αφήστε να περάσουν τρία λεπτά και στη συνέχεια απομακρύνετέ την με ένα στεγνό πανί. Σε περίπτωση που η σκουριά είναι έντονη, χρησιμοποιήστε για αποτελεσματικότερο  καθάρισμα μια μεταλλική βούρτσα.

Τα καθαρά κάγκελα είναι σημαντική υπόθεση σε ένα μπαλκόνι, ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες.

Επιλέξτε μια ηλιόλουστη μέρα για να στεγνώσουν πιο γρήγορα τα κάγκελά σας ή μια βροχερή μέρα αν μένετε σε ψηλό όροφο και φοβάστε μην ακούσετε καμιά παρατήρηση από τους γείτονες (που θα ακούσετε σίγουρα ειδικά αν έχετε προηγούμενα με τον συγκεκριμένο γείτονα). Στη δεύτερη περίπτωση θα πρέπει να στεγνώσετε τα κάγκελα με ένα πανάκι για να μην μείνουν πολλή ώρα βρεγμένα.

Πώς να βάψετε τα κάγκελα του μπαλκονιού σας

Χρησιμοποιήστε αστάρι για να μονώσετε την επιφάνεια και να μπορεί στη συνέχεια να εφαρμοσθεί καλύτερα η μπογιά. Χρησιμοποιήστε μπογιά διαρκείας για μεταλλικές επιφάνειες (θα βρείτε σε χρωματοπωλεία).

Όσο πιο περιποιημένη είναι η βεράντα σας τόσο πιο πολύ θα απολαμβάνετε να κάθεστε σε αυτή.

Tip Τα κάγκελα σκουριάζουν λόγω επαφής του μετάλλου τους με νερό. Καλύψτε με πλαστικές επιφάνειες τα κάγκελα κάθε φορά που βρέχει. Έτσι θα αποφύγετε το τακτικό βάψιμό τους.

Tip Αν το μπαλκόνι σας βρίσκεται κοντά σε θάλασσα τότε μπορείτε να περάσετε ακόμα ένα στρώμα υδρόφοβης διαφανούς ακρυλικής ρητίνης, που θα βοηθήσει ώστε να απωθείται η υγρασία λόγω θάλασσας ή λόγω βροχής.

Αν το σπίτι σας είναι παραθαλάσσιο τότε ίσως χρειαστεί να καθαρίζετε τα κάγκελά σας πιο τακτικά γιατί λόγω υγρασίας σκουριάζουν πιο εύκολα.

#Σκουριά #Συντηρηση #Μεταλλικά_Καγκελα

/by

Πως τα ενεργειακα τζαμια ειναι πιο ανθεκτικά από τα απλά ;

Ενεργειακά τζάμια πέντε φορές πιο ανθεκτικά από τα απλά, αντανακλούν την υπέρυθρη ακτινοβολία. Προσφέρουν μόνωση και έχεις πολλές επιλογές για να διαλέξεις!

 Ένα παράθυρο αποτελεί το σύνδεσμο μεταξύ του εσωτερικού χώρου, στον οποίο ζούμε και εργαζόμαστε, και του εξωτερικού χώρου, δίνοντάς μας την ευκαιρία να ελέγχουμε και να διαχειριζόμαστε το φως και τη θερμότητα προς όφελος μας.
Είναι λοιπόν, πολύ σημαντικό να επιλέγουμε τα σωστά τζάμια ώστε να έχουμε περισσότερη άνεση, φως, εξοικονόμηση ενέργειας και περιβαλλοντική προστασία, όλο το χρόνο!

  • Τα επεξεργάζονται θερμικά και γίνονται τέσσερις με πέντε φορές πιο ανθεκτικά και ασφαλή

Όπως και κάθε άλλο συστατικό, το γυαλί πρέπει να είναι αξιόπιστο, ώστε να είναι ασφαλές για να χρησιμοποιηθεί. Οι κατασκευαστές γυαλιού αναγνώρισαν αυτό το γεγονός πάνω από 100 χρόνια πριν και εφαρμόζουν αυτή την αρχή σήμερα.

– Πλήρως σκληρυμένος υαλοπίνακας

Σε αυτή τη διαδικασία, το βασικό γυαλί υπόκειται σε  θερμική επεξεργασία (ψήνεται), και αποκτά τρία εξαιρετικά χαρακτηριστικά:
• Τέσσερις με πέντε φορές μεγαλύτερη αντοχή στα δοκιμαστικά test που πραγματοποιούνται,  σε σχέση με το μη επεξεργασμένο γυαλί του ίδιου πάχους και μπορεί για αυτό το λόγο να αντέξει εντυπωσιακά  υψηλότερες δυνάμεις φόρτισης.
• Το ψήσιμο επίσης κάνει το γυαλί πιο ανθεκτικό σε έντονες μεταβολές σε ζεστές θερμοκρασίες, καθιστώντας το πρακτικά απρόσβλητο σε θραύση λόγο θερμικού σοκ.
• Ακόμη και όταν ξεπεραστούν τα ούτως ή άλλως πολύ αυξημένα όρια της μηχανικής αντοχής, τότε το γυαλί θα θρυμματιστεί σε χιλιάδες μη αιχμηρά,  χαλαρά ενωμένα μεταξύ τους κομματάκια, τα οποία είναι πρακτικά ακίνδυνα για σοβαρό τραυματισμό, σε αντίθεση με τα αιχμηρά μεγάλα κομμάτια που είναι επακόλουθα του σπασίματος ενός συμβατικού γυαλιού.

– Πολυστρωματικός υαλοπίνακας

Το φαινόμενο της ασφάλειας του πολυστρωματικού υαλοπίνακα ασφαλείας βασίζεται στην εξαιρετικά υψηλή αντοχή στην πίεση που υπόκεινται.
Όσον αφορά σε μηχανικό στρές όπως σοκ (πρόσκρουση ή επίδραση άλλων δυνάμεων που σπάνε το γυαλί) τα κομμάτια παραμένουν προσκολλημένα, έτσι ώστε ο πολυστρωματικός υαλοπίνακας ασφαλείας συνήθως θα διατηρήσει την σταθερότητα του. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να παραμείνει κλειστό το υαλομένο άνοιγμα, μειώνοντας έτσι κατά πολύ τον κίνδυνο τραυματισμού εξ αιτίας της προσκόλλησης των θραυσμάτων. Αναλόγως της χρήσης του πολυστρωματικού υαλοπίνακα ασφαλείας, πολλαπλές στρώσεις μεμβράνης PVB μπορούν να τοποθετηθούν ανάμεσα στα γυαλιά, προκειμένου να πληρούνται ανάγκες σκληρότερων απαιτήσεων.
Αποτέλεσμα εικόνας για ανθεκτικα ενεργειακα τζαμια

  • Υπάρχουν υαλοπίνακες που αντανακλούν την υπέρυθρη ακτινοβολία

Η υπέρυθρη ηλιακή ακτινοβολία μπορεί να είναι επιθυμητή και ανεπιθύμητη. Είναι επιθυμητή όταν αναζητούμε την ηλιακή ζεστασιά, άνεση και φυσική θέρμανση του χώρου μας. Αντιθέτως είναι ανεπιθύμητη όταν γίνεται ενοχλητική, όταν το δωμάτιό μας ζεσταίνεται θέτοντας σε δοκιμασία ανθρώπους και κλιματιστικά συστήματα.
Για τον έλεγχο της ηλιακής ακτινοβολίας μέσω των υαλοστασίων, λοιπόν, μπορούν να χρησιμοποιηθούν:
-Υαλοπίνακες ελέγχου της ηλιακής ακτινοβολίας (solar control)
-Χαμηλής θερμικής εκπομπής (low emissivity) υαλοπίνακες.
Η υπεριώδης ακτινοβολία, και κυρίως το τμήμα 280-380nm (UVB & UVA), είναι δυνατόν να έχει βλαβερές συνέπειες, όπως ηλιακά εγκαύματα του δέρματος και ξεθώριασμα του χρώματος των αντικειμένων που εκτίθενται στον ήλιο.
Για την προστασία των αντικειμένων και των ανθρώπων απαιτείται ο αποκλεισμός της υπεριώδους ακτινοβολίας. Σημαντική συμβολή στην μείωση των βλαβερών συνεπειών, μπορούν να προσφέρουν συγκεκριμένοι υαλοπίνακες όπως:
-Οι πολυστρωματικοί (laminated) υαλοπίνακες, με ειδική αντί-UV μεμβράνη PVB, οι οποίοι μπορούν να εμποδίσουν την μετάδοση μέχρι και του 99,6% της υπεριώδους ακτινοβολίας.
– Οι έγχρωμοι (body tinted) υαλοπίνακες μπορούν να φιλτράρουν τμήματα του ηλιακού φάσματος επιλεκτικά.
– Οι υαλοπίνακες με χαμηλό ηλιακό συντελεστή (solar factor), μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την μείωση των θερμικών επιπτώσεων της ακτινοβολίας
Σημειωτέον ότι κανένα γυαλί δεν μπορεί να εγγυηθεί απόλυτη προστασία από το ξεθώριασμα των χρωμάτων.

  • Τα ενεργειακά τζάμια προσφέρουν μόνωση

Η νέα τεχνολογία τοποθετεί τους υαλοπίνακες στα σύγχρονα δομικά υλικά με ιδιότητες μόνωσης. Αυτό που ουσιαστικά προσφέρουν οι ενεργειακοί υαλοπίνακες, λοιπόν, είναι μόνωση, μείωση στην σπατάλη ενέργειας και οικονομικό όφελος. Με λίγα λόγια, δίδεται η δυνατότητα να περιορίσουμε τη δαπάνη για την θέρμανση τον χειμώνα και την ψύξη το καλοκαίρι, που σημαίνει οικονομικό όφελος.
Επιπλέον, η χρήση ενεργειακών υαλοπινάκων είναι ο ευκολότερος, οικονομικότερος και αποδοτικότερος τρόπος για να βελτιώσει κανείς την ενεργειακή συμπεριφορά οποιασδήποτε οικοδομής.

  • Έχεις πάρα πολλές επιλογές!

Οι κλιματολογικές συνθήκες του τόπου θα καθορίσουν  την επιλογή του κατάλληλου για τις ανάγκες μας ενεργειακού υαλοπίνακα. Για παράδειγμα, σε μια κατοικία δίπλα στην θάλασσα και σε μια κατοικία στο χιονοδρομικό κέντρο, θα χρησιμοποιηθούν διαφορετικοί τύποι ενεργειακών υαλοπινάκων.
Επιπλέον, η επιλογή γίνεται βάσει τριών συντελεστών:
– Συντελεστής Φωτοπερατότητας, ή Light Transmission (LT)
Υποδηλώνει το πόσο φωτεινός θα είναι ο χώρος μας σύμφωνα με την χρήση του (κατοικία, αίθριο, στέγαστρα, υαλαπέτασμα κλπ.).
– Ηλιακός συντελεστής (g-Value), ή Solar Factor (SF)
Αντιπροσωπεύει την συνολική ποσότητα της ενεργείας που διέρχεται από την υάλωση, ως ποσοστό της συνολικής προσπίπτουσας ηλιακής ενέργειας.
– Συντελεστής θερμοπερατότητας ή συντελεστής K, U-Value
Εκφράζει τον ρυθμό απώλειας θερμότητας σε Watt, ανά τετραγωνικό μέτρο επιφάνειας υαλοπίνακα, για διαφορά ενός βαθμού, μεταξύ του εσωτερικού χώρου και του εξωτερικού περιβάλλοντος.

/by

Μείωση κλιματιστικου με τη χρήση ενεργειακών υαλοπινάκων

Χάρη στις ειδικές επιστρώσεις που διαθέτουν, τα ενεργειακά τζάμια βελτιώνουν κατά 220% τη θερμομόνωση ενός σπιτιού σε σχέση με τους κοινούς διπλούς υαλοπίνακες.

Πολλοί, ίσως οι περισσότεροι, θεωρούν πως ένα παράθυρο με διπλό τζάμι συμβάλει στη θερμομόνωση της κατοικίας τους και περιορίζει τις δαπάνες για κλιματισμό και θέρμανση, το καλοκαίρι και τον χειμώνα αντίστοιχα.

Και θα είχαν δίκιο να το πιστεύουν στην περίπτωση που το διπλό τζάμι θα είχε κατασκευαστεί με τρόπο που να δικαιολογεί τον χαρακτηρισμό «ενεργειακό».

Δυστυχώς, όμως τις περισσότερες φορές το παράθυρο με το διπλό τζάμι που υπάρχει στο σπίτι τους δεν είναι τίποτε περισσότερο από έναν κοινό υαλοπίνακα, ο οποίος έχει μεν καλύτερη θερμομονωτική «συμπεριφορά» έναντι του κλασικού με μονό τζάμι, δεν αποτελεί ωστόσο παράγοντα ουσιαστικής εξοικονόμησης ενέργειας.

Τα ενεργειακά τζάμια κατασκευάζονται με τη χρήση ειδικών επιστρώσεων (Low – e) που δυσχεραίνουν την μεταφορά της θερμότητας από τον περιβάλλοντα χώρο στο εσωτερικό της κατοικίας και αντίστροφα, εξασφαλίζοντας έτσι οικονομία που υπολογίζεται πως αγγίζει ακόμη και το 50% σε ότι αφορά στο κόστος για τον δροσισμό ή τη θέρμανση ενός νοικοκυριού.

Μάλιστα εκτιμάται πως ένα ενεργειακό τζάμι εξοικονομεί ετησίως περί τις 300 κιλοβατώρες ανά τετραγωνικό μέτρο επιφανείας του.

Επισημαίνεται πως το μεγαλύτερο ποσοστό (περί το 35%) της θερμικής μετάδοσης και απωλειών ενός ακινήτου πραγματοποιείται από τα παράθυρα και τις μπαλκονόπορτες, ενώ μικρότερα είναι τα αντίστοιχα ποσοστά «ευθύνης» της τοιχοποιίας (25%), του δαπέδου (20%) και της οροφής (20%).

Σύμφωνα με στοιχεία που διέθεσε στο World Energy News η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εμπόρων και Βιοτεχνών Υαλοπινάκων (ΠΟΕΒΥ), η θερμομόνωση ενός σπιτιού που διαθέτει πραγματικά ενεργειακά τζάμια σε παράθυρα και μπαλκονόπορτες βελτιώνεται κατά 220% σε σχέση με τους κοινούς διπλούς υαλοπίνακες και κατά 400% σε σύγκριση με τα παράθυρα που έχουν μονό τζάμι.

ενεργειακοι υαλοπινακες

Είναι πασιφανές, λοιπόν, πως τα κουφώματα με διπλό τζάμι δεν εξασφαλίζουν κατ’ ανάγκη ένα ικανοποιητικό επίπεδο θερμομόνωσης και επομένως δεν οδηγούν αυτόματα στην εξοικονόμηση ενέργειας.

Και αυτό γιατί στην αγορά υπάρχουν πολλές κατηγορίες και ποιότητες υαλοπινάκων, πράγμα που εκ των πραγμάτων καθιστά δύσκολη την αναγνώρισή τους και την επιλογή εκείνων που διαθέτουν τις κατάλληλες ειδικές επιστρώσεις και ιδιότητες θερμοπερατότητας (βαθμός παρεμπόδισης της μεταφοράς θερμότητας μεταξύ του εσωτερικού και εξωτερικού χώρου του ακινήτου) για υψηλή απόδοση.

Η διαφορά απόδοσης σε ότι αφορά στη θερμομόνωση μεταξύ του κοινού διπλού τζαμιού ενός παραθύρου ή μιας μπαλκονόπορτας και ενός πραγματικά ενεργειακού υαλοπίνακα είναι αρκετά μεγάλη.

Τρόποι ελέγχου

Πως, όμως, θα είναι σίγουρος εκείνος που θέλει να αντικαταστήσει τα απλά τζάμια του σπιτιού του ότι αυτά που θα τοποθετήσει θα είναι ενεργειακά;

Πρώτα απ’ όλα θα πρέπει να απευθυνθεί σε έναν τεχνικό – τοποθετητή (τζαμά) που γνωρίζει και εμπιστεύεται, περιορίζοντας έτσι κατά το δυνατόν τις πιθανότητες να του πουλήσουν χαμηλότερης ποιότητας προϊόν.

Επιπλέον, οι περισσότεροι από τους τοποθετητές διαθέτουν ειδικές συσκευές ανίχνευσης των ενεργειακών επιστρώσεων και μπορούν εύκολα και γρήγορα να διαπιστώσουν αν όντως ο υαλοπίνακας είναι ενεργειακός.

Από εκεί και πέρα, ο ίδιος ο ιδιοκτήτης μπορεί με δύο απλούς πρακτικούς τρόπους να επιβεβαιώσει την ποιότητα του τζαμιού:

  • Πρώτον, χρησιμοποιώντας μια πηγή έντονης θερμότητας (όπως για παράδειγμα έναν ισχυρό προβολέα ή μια λάμπα υπέρυθρης ακτινοβολίας), την οποία και τοποθετεί πίσω από τον υαλοπίνακα. Στη συνέχεια ο ενδιαφερόμενος στέκεται απέναντι από τον προβολέα και πίσω ακριβώς από το τζάμι. Ο απλός διπλός υαλοπίνακας δεν θα ελαττώσει επαρκώς την ροή θερμότητας που θα τον διαπερνά, σε αντίθεση με τον ενεργειακό που θα εμποδίσει δραστικά την αίσθηση της ζέστης.

ενεργειακοι υαλοπινακες 2

  • Δεύτερον, τοποθετώντας κατά τη διάρκεια μιας ηλιόλουστης ημέρας τον γυμνό βραχίονα του χεριού του πίσω από το μισάνοιχτο παράθυρο με τον υπό εξέταση υαλοπίνακα. Θα πρέπει δε να τοποθετήσει τον βραχίονα του χεριού με τέτοιο τρόπο που ο μισός να είναι εκτεθειμένος απ’ ευθείας στον ήλιο και ο υπόλοιπος να βρίσκεται στην «σκιά» του υαλοπίνακα. Σε περίπτωση που ο υαλοπίνακας είναι πραγματικά ενεργειακός, τότε μετά την πάροδο ενός με δύο λεπτών θα αισθανθεί το μισό του χέρι να παραμένει δροσερό (αυτό που καλύπτεται από τον υαλοπίνακα), ενώ το άλλο μισό (αυτό που είναι εκτεθειμένο στον ήλιο) να «καίγεται». Αντίθετα, αν δεν αισθανθεί σημαντική διαφορά στα δύο τμήματα του βραχίονά του, τότε το τζάμι ουδεμία σχέση έχει με ενεργειακό και καλό θα είναι να το αντικαταστήσει – επικαλούμενος τη σχετική εγγύηση – το συντομότερο δυνατόν.

Παράγοντες που καθορίζουν την απόδοση

Πέρα, όμως, από το διαχωρισμό των κοινών τζαμιών από τα ενεργειακά, υφίστανται σημαντικές διαφορές και ανάμεσα σ’ αυτούς καθ’ αυτούς τους ενεργειακού τύπου υαλοπίνακες. Οι διαφορές έχουν να κάνουν κυρίως με την επίστρωση που διαθέτει το καθένα, το διάκενο μεταξύ των δύο υαλοπινάκων, αλλά και τη διαπερατότητα όσον αφορά στην ηλιακή ακτινοβολία.

Η επίστρωση αποτελείται από μεταλλικά στοιχεία και εφαρμόζεται στην εσωτερική πλευρά του υαλοπίνακα κατά την φάση της κατασκευής του.

Έτσι, τις εξωτερικές όψεις του ενεργειακού διπλού τζαμιού μπορούμε να τις χειριστούμε ακριβώς όπως ένα κοινό τζάμι (π.χ. όταν το καθαρίζουμε), μιας και δεν επηρεάζεται η ενεργειακή του απόδοση δεδομένου ότι αυτή καθορίζεται από την επίστρωση που φέρει ο υαλοπίνακας στις εσωτερικές του πλευρές.

Επίσης, θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι στην ενεργειακή απόδοση του υαλοπίνακα δεν παίζει ρόλο το πάχος του (είτε είναι 4 χιλιοστών, είτε 6, είτε 8 χιλιοστών), αλλά μόνο η επίστρωση. Η επίστρωση αυτή, από την στιγμή που θα κατασκευαστεί και εν συνεχεία θα σφραγιστεί ο ενεργειακός υαλοπίνακας, παραμένει αναλλοίωτη με την πάροδο του χρόνου.

ενεργειακος υαλοπινακας

Στην εξασφάλιση υψηλής θερμομόνωσης σημαντικός παράγοντας είναι επίσης το διάκενο μεταξύ των δύο τζαμιών που απαρτίζουν τον διπλό υαλοπίνακα. Η μέγιστη ωφελιμότητα παρουσιάζεται όταν το διάκενο μεταξύ των δύο υαλοπινάκων είναι περί τα 16 χιλιοστά, καθώς και όταν μεταξύ τους διαχέεται κάποιο ευγενές αέριο (Argon, Krypton, Xenon κλπ).

Επισημαίνεται πως οι κατασκευαστές συνήθως προσθέτουν στους αεροθαλάμους κάποιο από τα συγκεκριμένα αέρια με σκοπό την περαιτέρω βελτίωση της θερμομόνωσης του υαλοπίνακα. Τα ευγενή αυτά αέρια έχουν την ιδιότητα να αυξάνουν την θερμομόνωση του υαλοπίνακα κατά περίπου 20% επί πλέον, ωστόσο με την πάροδο του χρόνου – και ανάλογα με το είδος της κόλας που χρησιμοποιήθηκε για τη σφράγιση – διαχέονται σταδιακά στην ατμόσφαιρα.

Υπολογίζεται δε πως κάθε περίπου 10 χρόνια, «χάνεται» περί το 50% της ποσότητας του αερίου που υπάρχει κάθε φορά στον διπλό υαλοπίνακα. Σε κάθε περίπτωση το κόστος του αερίου είναι μικρό και εκτιμάται πως η απόσβεσή του γίνεται ήδη μέσα στον πρώτο ή έστω στο δεύτερο χρόνο από την τοποθέτηση του υαλοπίνακα.

Το τρίτο στοιχείο που διαχωρίζει μεταξύ τους τους ενεργειακούς υαλοπίνακες έχει να κάνει με το επίπεδο διαπερατότητας της ηλιακής ακτινοβολίας. Ανάλογα με τις ανάγκες του νοικοκυριού και τις κλιματολογικές συνθήκες της περιοχής όπου βρίσκεται το ακίνητο, υπάρχουν τζάμια με μικρότερο ή μεγαλύτερο ηλιακό συντελεστή, ο οποίος καθορίζει το μέγεθος της διαπερατότητας του ηλίου στο χώρο χωρίς παράλληλα να εμποδίζει την εξασφάλιση φυσικού φωτός στο εσωτερικό της κατοικίας.

Θερμομόνωση και ηχομόνωση μόνο με σωστή τοποθέτηση

Φυσικά, εκτός από την αγορά της κατάλληλης για κάθε περίπτωση ποιότητας υαλοπίνακα, είναι σημαντικό να δίδεται ιδιαίτερη προσοχή και στην τοποθέτησή του. Η σωστή τοποθέτηση είναι το στοιχείο εκείνο που ουσιαστικά διασφαλίζει τόσο τη βελτίωση της θερμομόνωσης του ακινήτου, όσο και την ενίσχυση της ηχομόνωσής του.

Για να επιτευχθεί αυτός ο σκοπός, τα τζάμια δεν θα πρέπει να βρίσκονται σε επαφή με τα κουφώματα αλλά θα πρέπει να παρεμβάλλεται λάστιχο μεταξύ αυτών και των πλαισίων και από τις δύο πλευρές τους (εσωτερική και εξωτερική), κάτι που μπορεί να ελέγξει άμεσα ο ίδιος ο ιδιοκτήτης.

ενεργειακοι υαλοπινακες

Εδώ θα πρέπει να σημειωθεί πως η αντικατάσταση των υαλοπινάκων δεν συνεπάγεται αντικατάσταση και των κουφωμάτων – πλαισίων.

Το κούφωμα ενός ανοίγματος (παράθυρου ή μπαλκονόπορτας) «ευθύνεται» για μικρό μόνο μέρος των συνολικών απωλειών, κάτι που εξαρτάται άμεσα από τις διαστάσεις του ανοίγματος, την διατομή και την μορφή του προφίλ, το υλικό και την ποιότητας κατασκευής του.

Επιπλέον, το κούφωμα αποτελεί κατά μέσο όρο το 20% του κάθε ανοίγματος και επομένως δεν μπορεί να παίζει σημαντικότερο ρόλο στην εξοικονόμηση ενέργειας απ’ ότι ο υαλοπίνακας που καλύπτει το 80% της επιφάνειας ενός ανοίγματος.

Έτσι, ο κάθε ενδιαφερόμενος θα πρέπει να σταθμίσει το όφελος και το κόστος της αντικατάστασης των κουφωμάτων του ακινήτου του, ιδίως από τη στιγμή που στις περισσότερες περιπτώσεις οι νέοι υαλοπίνακες μπορούν να εφαρμοστούν χωρίς κανένα πρόβλημα στα υφιστάμενα πλαίσια.

Κόστος από 80 ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο

Σε ότι αφορά στις τιμές των ενεργειακών υαλοπινάκων, επισημαίνεται πως αυτές ποικίλουν και εξαρτώνται από τα επιμέρους χαρακτηριστικά τους (επιστρώσεις, πάχος τζαμιού, ποσοστό ηλιακής διαπερατότητας κτλ).

Πάντως, ένας τέτοιος υαλοπίνακας με μια σχετικά υψηλή ποιότητα μπορεί να έχει ελάχιστο κόστος αγοράς τα 80 ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο, ενώ το μέσο κόστος μπορεί να ανέλθει στα 100 με 110 ευρώ.
Έτσι, για ένα διαμέρισμα με επιφάνεια 100 τετραγωνικών μέτρων, θα απαιτηθούν υαλοπίνακες συνολικής επιφάνειας 10 -12 τ.μ. με τη τελική δαπάνη για την τοποθέτηση ενεργειακών τζαμιών να αγγίξει περί τα 1.500 ευρώ (αγορά υαλοπινάκων και εργασία τοποθέτησης).

Με βάση δε την εξοικονόμηση που μπορεί να επιτευχθεί σε ότι έχει να κάνει με τη θέρμανση και τον κλιματισμό, υπολογίζεται πως η απόσβεση της συγκεκριμένης επένδυσης είναι δυνατόν να γίνει εντός χρονικού διαστήματος δύο με τριών ετών.

Πηγή: worldenergynews.gr

/by

Ηλεκτροστατική βαφή αλουμινίου

Το αλουμίνιο που προορίζεται για αρχιτεκτονικές εφαρμογές υφίσταται επιφανειακές επεξεργασίες προκειμένου, αφ’ ενός μεν να βελτιωθεί η αντιδιαβρωτική συμπεριφορά του, αφ’ ετέρου δε να επιτευχθεί η επιθυμητή εμφάνιση και ο χρωματισμός για την εξυπηρέτηση των διακοσμητικών απαιτήσεων των αρχιτεκτονικών εφαρμογών και κατασκευών. Οι μέθοδοι που έχουν επικρατήσει και συνήθως χρησιμοποιούνται για την επιφανειακή επεξεργασία του αλουμινίου που προορίζεται για αρχιτεκτονικές εφαρμογές είναι η ανοδίωση και η ηλεκτροστατική βαφή.

Σχετική εικόνα

Με την ηλεκτροστατική βαφή, προστίθεται και επικαλύπτεται η επιφάνεια του αλουμινίου με ένα στρώμα πολυεστερικής βαφής. Η κατάλληλη προεργασία της επιφάνειας, η σύσταση της πολυεστερικής βαφής και οι συνθήκες εφαρμογής, εξασφαλίζουν την προστασία της επιφάνειας του αλουμινίου από την διάβρωση.

Μερικά από τα χαρακτηριστικά της ηλεκτροστατικής βαφής είναι:

  • Η αντιδιαβρωτική προστασία που προσφέρει στο αλουμίνιο είναι πάρα πολύ καλή, εφ΄ όσον τηρηθούν όλες οι συνθήκες παραγωγικής διαδικασίας, εφαρμογής και χρήσης.
  • Η ηλεκτροστατική βαφή προσφέρει απεριόριστη επιλογή χρωμάτων.
  • Η βαφή είναι ένα στρώμα διαφορετικής σύστασης και υφής από το αλουμίνιο. Τα δύο υλικά παρουσιάζουν διαφορετική συμπεριφορά στις μηχανικές καταπονήσεις και καιρικές συνθήκες και έτσι υπάρχει κίνδυνος εμφάνισης αποκολλήσεων.

Η ηλεκτροστατική βαφή του αλουμινίου είναι μια νέα, σχετικά, μέθοδος. Είναι φυσικό να υπάρχουν ακόμη θέματα προς διερεύνηση, ιδιαίτερα όσον αφορά την συμπεριφορά του συστήματος βαφή-μέταλλο αλουμίνιο στον χρόνο. Όμως, η συνεχής έρευνα και η καθημερινά αποκτούμενη εμπειρία, βοηθούν στην εξεύρεση των κατάλληλων λύσεων.

Μια λεπτομέρεια που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη στο σχεδιασμό των προφίλ αλουμινίου που πρόκειται να υποστούν ανοδίωση ή βαφή, είναι η διαφορετική επίδραση των δύο μεθόδων στις τελικές διαστάσεις. Το ανοδικό επίστρωμα (ανοδίωση), που το πάχος του κυμαίνεται από 10-25 μικρά, εισχωρεί στο μέταλλο και πρακτικά δεν αλλάζει τις τελικές διαστάσεις της επιφάνειας. Το πάχος της ηλεκτροστατικής βαφής του είναι μεγαλύτερο από 60 μικρά και σε μερικές περιπτώσεις μπορεί να φθάσει και πάνω από 120 μικρά.

Ο αλουμινοκατασκευαστής πρέπει να γνωρίζει και να εκθέτει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κάθε μεθόδου στον πελάτη, ο οποίος έχει και την τελική ευθύνη της επιλογής. Προκειμένου ο πελάτης να καθοδηγηθεί σωστά, θα πρέπει, επίσης, να έχουμε υπόψη τα εξής :

  • Οι δύο μέθοδοι, ανοδίωση ή βαφή, συνιστούνται ανεπιφύλακτα για την επιφανειακή επεξεργασία του αλουμινίου που προορίζεται για αρχιτεκτονικές εφαρμογές.
  • Οι αλουμινοκατασκευαστές, που έχουν την ευθύνη απέναντι στους πελάτες τους για την παράδοση σωστών προϊόντων, θα πρέπει να προσπαθούν να χρησιμοποιούν προϊόντα που έχουν υποστεί επεξεργασία σε μονάδες ανοδίωσης με πιστοποίηση κατά Qualanod, ή μονάδες βαφής με πιστοποίηση κατά Qualicoat.
  • Η συναρμολόγηση και ο χειρισμός των ανοδιωμένων ή βαμμένων προφίλ αλουμινίου, θα πρέπει να γίνεται με τους γνωστούς σε όλους αλλά σε λίγες περιπτώσεις εφαρμοζόμενους κανόνες. Για παράδειγμα, κατά την συναρμολόγηση ή την τοποθέτηση, πρέπει να χρησιμοποιούνται πάντα ανοξείδωτες βίδες.
  • Το αλουμίνιο, ως υλικό, έχει πάρα πολλά πλεονεκτήματα αλλά οπωσδήποτε παρουσιάζει και μειονεκτήματα. Έχει αποδειχθεί όμως ότι, τουλάχιστον για την Ελλάδα και τις άλλες Μεσογειακές χώρες, το αλουμίνιο είναι το πλέον κατάλληλο υλικό για αρχιτεκτονικές εφαρμογές. Η αναφορά σε μερίδια αγοράς που κατέχουν άλλα υλικά σε άλλες χώρες, ιδιαίτερα της Κεντρική Ευρώπης, οδηγεί σε λάθος συμπεράσματα και εγκυμονεί κινδύνους για τους Έλληνες καταναλωτές. Τυχόν προβλήματα που εμφανίζονται σε κατασκευές αλουμινίου, μετά από έρευνα και από την καθημερινά αποκτούμενη εμπειρία, βρίσκουν πάντα τη λύση τους και αντιμετωπίζονται αποτελεσματικά.

Η τεχνολογία της ηλεκτροστατικής βαφής

Ηλεκτροστατική βαφή είναι η επικάλυψη του αλουμινίου με ειδικές εποξειδικές, εποξύ-πολυεστερικές ή με πολυεστερικές ρητίνες, με σκοπό αφ’ενός την προστασία από την διάβρωση, αφ’ετέρου δε την επίτευξη του επιθυμητού χρωματισμού και εμφάνισης. Για την βαφή των προφίλ αλουμινίου που προορίζονται για αρχιτεκτονικές εφαρμογές (πόρτες, παράθυρα, υαλοπετάσματα κλπ), χρησιμοποιούνται οι πολυεστερικές πούδρες. Οι πούδρες αυτές χαρακτηρίζονται από την μεγάλη αντοχή στις εξωτερικές συνθήκες.

Σχετική εικόνα

Τα βασικά στάδια για την ηλεκτροστατική βαφή αλουμινίου είναι:

Καθαρισμός της επιφάνειας: Τα προς βαφή τεμάχια αλουμινίου εισάγονται σε μπάνια που περιέχουν τα κατάλληλα χημικά μέσα όπου επιτυγχάνεται ο καθαρισμός της επιφάνειάς τους από ξένα σωματίδια, λίπη ή άλλες ξένες ουσίες, καθώς και η ενεργοποίηση της επιφάνειας.

Υπόστρωμα (χρωμάτωση): στην περίπτωση της βαφής αλουμινίου, απαιτούμε την καλή συνεργασία δύο διαφορετικών υλικών, της χρωστικής ύλης (πούδρα) και του μετάλλου (αλουμίνιο). Η φύση και οι χημικές ιδιότητες των δύο υλικών δεν επιτρέπουν την άμεση και αποτελεσματική πρόσφυση. Για το λόγο αυτό απαιτείται η δημιουργία ενός κατάλληλου υποστρώματος που θα επιτρέψει την καλή συγκόλληση των δύο υλικών. Για την δημιουργία του υποστρώματος εφαρμόζεται, κυρίως, η διαδικασία της χρωμάτωσης που θεωρείται ως η πλέον πρόσφορη και ενδεδειγμένη μέθοδος από τεχνική και οικονομική άποψη. Η χρωμάτωση προσφέρει χημική αδράνεια στην επιφάνεια του μετάλλου, καλή πρόσφυση και ικανότητα της χρωστικής ύλης να παρακολουθεί ικανοποιητικά τις παραμορφώσεις του μετάλλου. Επίσης, σε μικρότερη κλίμακα, χρησιμοποιούνται και άλλες μέθοδοι για την δημιουργία του κατάλληλου υποστρώματος, όπως η ανοδίωση (3-8 μικρά, χωρίς σφράγισμα των πόρων).

Βαφή: Το επόμενο στάδιο της παραγωγικής διαδικασίας είναι η εφαρμογή της πούδρας βαφής στα τεμάχια αλουμινίου. Η χρωστική ύλη, σε μορφή πούδρας, φορτίζεται με ηλεκτροστατικό φορτίο (70-100 Κvolts) και εκτοξεύεται με πεπιεσμένο αέρα από τα πιστόλια βαφής, πάνω στα κομμάτια αλουμινίου, που είναι γειωμένα, και επικαλύπτει την επιφάνειά τους. Η διαφορά ηλεκτροστατικού δυναμικού έχει σαν αποτέλεσμα τη συγκράτηση των κόκκων της χρωστικής ύλης πάνω στην επιφάνεια του αλουμινίου. Η τελική πρόσφυση της χρωστικής ουσίας επιτυγχάνεται σ’ ένα επόμενο στάδιο με τον πολυμερισμό της σε κατάλληλους φούρνους. Σε πολύπλοκα προφίλ, το πάχος της βαφής δεν είναι παντού το ίδιο. Λόγω των νόμων της φυσικής, οι κόκκοι της πούδρας που είναι φορτισμένοι με ηλεκτροστατικό φορτίο – συναντούν δυσκολία να εισέλθουν σε εσοχές. Η προσπάθεια να εξασφαλισθεί επαρκές επίστρωμα βαφής στα δύσκολα αυτά σημεία, ιδιαίτερα όταν αυτά είναι ορατά στην κατασκευή (οδηγοί, κάσες κλπ), φορτώνει τις εύκολες επιφάνειες του προφίλ με, πολλές φορές υπερβολικά, μεγάλο πάχος βαφής.

Πολυμερισμός: Μετά την εφαρμογή της χρωστικής ύλης, τα τεμάχια αλουμινίου οδηγούνται σε ειδικούς φούρνους όπου σε θερμοκρασία (180-220οC) και χρόνο που ορίζονται από τον παραγωγό της πούδρας, γίνεται ο πολυμερισμός της ρητίνης και επομένως η δημιουργία προστατευτικού, σταθερού επιστρώματος βαφής.

Ποιοτικά χαρακτηριστικά της ηλεκτροστατικής βαφής αλουμινίου

Η τελική ποιότητα της ηλεκτροστατικής βαφής αλουμινίου εξαρτάται από πάρα πολλούς παράγοντες και η εκτίμησή της απαιτεί μια σειρά ελέγχων και δοκιμών. Οι παράγοντες που επηρεάζουν την τελική ποιότητα είναι:

Εγκαταστάσεις: Η εφαρμογή της ηλεκτροστατικής βαφής απαιτεί συγκεκριμένες εγκαταστάσεις, εξοπλισμό και αυστηρή τήρηση και έλεγχο όλων των συνθηκών παραγωγικής διαδικασίας. Τα στάδια του καθαρισμού των προς βαφή επιφανειών αλουμινίου, η δημιουργία του κατάλληλου και σωστού υποστρώματος (χρωμάτωση κλπ), η βαφή και ο πολυμερισμός, αποτελούν κρίσιμους παράγοντες για το τελικό αποτέλεσμα. Πολλά από τα προβλήματα που εμφανίζονται στην πράξη, οφείλονται στην αντίληψη ότι η βαφή είναι εύκολη δουλειά, σκεπάζει τα πάντα και μπορεί να γίνει οπουδήποτε.

Πρώτες ύλες-υλικά: Ένας πολύ σημαντικός παράγοντας για την επίτευξη καλής ποιότητας βαφής είναι ο τύπος και η ποιότητα της χρησιμοποιούμενης πούδρας. Θεωρείται απαραίτητη η χρήση χρωστικών υλών που έχουν την έγκριση της QUALICOAT. Ο πελάτης πρέπει να απαιτεί από το βαφέα τη χρησιμοποίηση πούδρας που έχει σήμα ποιότητας της QUALICOAT. Το σήμα ποιότητας της πούδρας αποδεικνύεται από τα κουτιά συσκευασίας τους, όπου υποχρεωτικά αναγράφεται ο αριθμός έγκρισης της QUALICOAT. Η ποιότητα της βαφής διαπιστώνεται από μια σειρά οπτικών και εργαστηριακών ελέγχων και δοκιμών. Σύμφωνα με τις προδιαγραφές της QUALICOAT, τα βαμμένα προϊόντα αλουμινίου πρέπει να ικανοποιούν τα παρακάτω χαρακτηριστικά:

Εμφάνιση: Δεν πρέπει στις σημαντικές επιφάνειες να υπάρχουν χαραγές που φθάνουν μέχρι το μέταλλο. Οι βαμμένες επιφάνειες εξεταζόμενες υπό γωνία 600 και από απόσταση 3 μέτρων, περίπου, δεν πρέπει να εμφανίζουν καμία σημαντική ανωμαλία όπως: ραβδώσεις, φλύκταινες, φλοιός πορτοκαλιού, εγκλίσεις ξένων υλών, κρατήρες, στίγματα, εκδορές κλπ. Το στρώμα βαφής πρέπει να παρουσιάζει ομοιομορφία χρώματος και καλή καλυπτική ικανότητα όταν παρατηρείται από απόσταση τουλάχιστον 5 μέτρων προκειμένου περί εξωτερικών επιφανειών και τουλάχιστον 3 μέτρων προκειμένου περί εσωτερικών.

Χρώμα: Η απεριόριστη ποικιλία χρωμάτων που προσφέρει η ηλεκτροστατική βαφή είναι ένας από τους παράγοντες που επέδρασε στην ευρεία χρήση της σήμερα. Παράλληλα όμως, αυτή η μεγάλη ποικιλία χρωμάτων δημιουργεί πολλές φορές προβλήματα στην επικοινωνία μεταξύ πελάτη και βαφέα. Τα χρώματα κωδικοποιούνται βάσει του συστήματος RAL.

Οι αποχρώσεις κάθε βασικού χρώματος έχουν ξεχωριστό αριθμό RAL. (πχ. υπάρχει λευκό RAL 9010 αλλά και λευκό RAL 9016). Μερικές φορές, δημιουργείται η αίσθηση διαφορετικής απόχρωσης, λόγω της διαφορετικής στιλπνότητας. Οι χρωστικές ύλες (πούδρες) ανάλογα με την σύστασή τους, μπορεί να έχουν διαφορετική τελική στιλπνότητα (λαμπρότητα). Η στιλπνότητα μετράται σε μονάδες και διακρίνομε τρεις κατηγορίες:

  • Κατηγορία 1 (Ματ): 0 – 30 μονάδες
  • Κατηγορία 2 (Ημιγυαλιστερό): 31 – 70 μονάδες
  • Κατηγορία 3 (Γυαλιστερό): 71 – 100 μονάδες

Ο αλουμινοκατασκευαστής, όταν δίνει παραγγελία θα πρέπει να καθορίζει το χρώμα βάσει του κωδικού RAL, καθώς και την επιθυμητή στιλπνότητα βάσει της κατηγορίας (ματ – ημιγυαλιστερό – γυαλιστερό). Οι παραγγελίες του τύπου: “χρώμα γάλα“, “λευκό της Α εταιρίας” ή “πράσινο σκούρο” είναι άστοχες και μπορεί να επιφυλάσσουν δυσάρεστες εκπλήξεις και πολλές παρεξηγήσεις. Ο αλουμινοκατασκευαστής μπορεί να ελέγξει τα προϊόντα που παραλαμβάνει συγκρίνοντάς τα με το ειδικό χρωματολόγιο RAL που μπορεί να προμηθευθεί από τον βαφέα.

Πάχος βαφής: Η βαφή πρέπει να έχει το κατάλληλο πάχος ώστε σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα ποιοτικά χαρακτηριστικά να εξασφαλίζει την προστασία του μετάλλου και την καλή εμφάνιση του τελικού προϊόντος. Το πάχος της βαφής, στις επιφάνειες που είναι συνεχώς ορατές, πρέπει να είναι τουλάχιστον 60 μm (μικρά), η μέτρησή του δε, γίνεται με ειδικά όργανα. Πάντως, επιφάνειες με πάχος βαφής κάτω από 50 μικρά (που θεωρείται κρίσιμο πάχος) φαίνονται αμέσως, από ένα σχετικά έμπειρο γυμνό μάτι, ως πλημμελώς βαμμένες.

Μηχανικές αντοχές: Οι μηχανικές αντοχές αφορούν τις ιδιότητες της πρόσφυσης, της σκληρότητας (αντοχή σε γδαρσίματα) και της ελαστικότητας (αντοχή σε κοίλανση, κάμψη, κρούση) των επιστρωμάτων ηλεκτροστατικής βαφής αλουμινίου. Οι ιδιότητες αυτές εξασφαλίζονται με την καλή προετοιμασία της επιφάνειας του αλουμινίου (καθαρισμός και υπόστρωμα) την ποιότητα της πούδρας και τις συνθήκες πολυμερισμού. Για την εκτίμηση του επιπέδου της ποιότητας χρησιμοποιούνται τόσο ειδικές εργαστηριακές δοκιμές όσο και απλές πρακτικές δοκιμές. Μια εύκολη και χαρακτηριστική μέθοδος για τον έλεγχο των μηχανικών αντοχών της βαφής από τους αλουμινοκατασκευαστές, είναι η συμπεριφορά του συστήματος βαφή-μέταλλο, κατά την μηχανουργική κατεργασία. Το επίστρωμα βαφής δεν πρέπει να παρουσιάζει θραύση η αποκόλληση, όταν υφίσταται πριόνισμα, τρύπημα η φρεζάρισμα με καλά, βέβαια, εργαλεία.

Αντοχή στη διάβρωση: Ειδικές δοκιμές χρησιμοποιούνται για την εκτίμηση της αντοχής των βαμμένων προϊόντων αλουμινίου σε διάβρωση όπως: η δοκιμή αλατονέφωσης (διάρκεια 1000 ώρες), δοκιμή MACHU (σύντομη δοκιμή, 48 ώρες), κλπ.

Αποτέλεσμα εικόνας για πουδρες ηλεκτροστατικης βαφης

Πιστοποίηση της ποιότητας σε προϊόντα ηλεκτροστατικής βαφής

Σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, ο έλεγχος και η πιστοποίηση της ποιότητας των ανοδιωμένων και ηλεκτροστατικά βαμμένων προϊόντων αλουμινίου καθορίζονται από τις προδιαγραφές της QUALANOD και QUALICOAT αντίστοιχα, που αναφέρονται σε:

  • Καθορίζουν τον ελάχιστο εξοπλισμό και την παραγωγική διαδικασία της μονάδας, καθώς και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των προϊόντων της.
  • Επιβάλλουν τον αυτοέλεγχο της μονάδας, σε καθημερινή βάση, καθορίζοντας ελάχιστο αριθμό ελέγχων τόσο στην παραγωγική διαδικασία όσο και στα τελικά προϊόντα, καταγραφή των αποτελεσμάτων και τήρηση αρχείου με τα δοκίμια που ελέχθησαν.
  • Οι εταιρείες, δύο φορές, τουλάχιστον, το χρόνο χωρίς προειδοποίηση και σε ακαθόριστα χρονικά διαστήματα ελέγχονται από επιθεωρητές ποιότητος.
  • Σε κάθε χώρα, η παρακολούθηση της διαδικασίας και η απονομή των πιστοποιητικών ποιότητας γίνεται από Εθνικές Ενώσεις που συμμετέχουν στην Qualanod και Qualicoat και την αντιπροσωπεύουν σε κάθε χώρα. Στην Ελλάδα, εξουσιοδοτημένος και υπεύθυνος Οργανισμός για την διενέργεια των ελέγχων και την απονομή των σημάτων ποιότητος Qualanod και Qualicoat είναι η Ελληνική Ένωση Αλουμινίου.

Η εφαρμογή του συστήματος πιστοποίησης σε ευρωπαϊκό επίπεδο δίνει την ευκαιρία για μια ευρεία απόκτηση εμπειριών και ανταλλαγή απόψεων. Τυχόν προβλήματα (μην ξεχνάμε ότι τίποτα δεν είναι τέλειο) που εντοπίζονται είτε στον τεχνολογικό και παραγωγικό τομέα, είτε σε θέματα διαδικασιών πιστοποίησης, αντιμετωπίζονται από κοινού και με τον πιο πρόσφορο τρόπο.

Του “Γιάννη Γεωργουσόπουλου” Χημικού – Μηχανικού – Τεχνικού Συμβούλου της Ελληνικής Ένωσης Αλουμινίου

/by

“Κουφωθείτε”

Μικρή αναδρομή
Η ιστορία των κουφωμάτων είναι αρκετά παλιά, όσο και η προσπάθεια του ανθρώπου να θωρακίσει από τις καιρικές συνθήκες τις πρώτες κατοικίες του. Παράλληλα με την ανακάλυψη του γυαλιού ωστόσο το μεσαίωνα, άρχισε η πρώτη σοβαρή προσπάθεια για την κατασκευή αποτελεσματικών τρόπων προστασίας, μιας προσπάθειας που συνεχίζεται ακόμα και στις μέρες μας με την τεχνολογία να ξεπερνά και να δίνει λύσεις ακόμα και στις πιο δύσκολες κατασκευαστικές απαιτήσεις.
Τα υλικά επιλογής ήταν αρχικά το ξύλο, ενώ στη συνέχεια με την ανάπτυξη νέων τεχνικών κατασκευής και την ανακάλυψη καινούργιων υλικών, προστέθηκε στη λίστα το αλουμίνιο και τελευταία και το πλαστικό ή PVC. Έτσι μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι το ξύλο, το αλουμίνιο και το PVC, καθώς και οι συνδυασμοί τους, αποτελούν σήμερα τα κατεξοχήν υλικά προτιμήσεως για κάθε είδους εφαρμογή.

Τα κουφώματα διαχωρίζονται πρώτα με βάση το υλικό από το οποίο αποτελούνται.
Έτσι υπάρχουν 3 κατηγορίες, τα κουφώματα pvc (τα πλαστικά κουφώματα ή πιο σωστά συνθετικά), τα κουφώματα αλουμινίου και τα ξύλινα κουφώματα.

Κάθε είδος κουφώματος έχει τα δικά του πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα όπως είναι φυσικό, ωστόσο είναι γεγονός πως ενώ εδώ και χρόνια γίνεται εκτενής χρήσης από κουφώματα αλουμινίου, τον τελευταίο καιρό έχει παρατηρηθεί ενδιαφέρον και για τα πλαστικά κουφώματα pvc.

Τέλος αρκετά συχνά εμφανίζονται στις μέρες μας και συνδυασμοί προφίλ από διαφορετικά υλικά (πχ αλουμίνιο εξωτερικά και ξύλο εσωτερικά) που εκμεταλλεύονται με αυτό τον τρόπο το μέγιστο των δυνατοτήτων του κάθε υλικού.

Για να τα μάθουμε καλύτερα λοιπόν:

Ξύλο
Είναι η ακριβότερη επιλογή υλικού που μπορεί να κάνει κάποιος με ποσοστά κόστους από 30% έως και 40% πιο ακριβά από την αμέσως επόμενη επιλογή που είναι το αλουμίνιο. Ανταμείβει όμως με την υψηλή αισθητική του και την αίσθηση ζεστασιάς που χαρίζει.
Μειονέκτημα του είναι η έλλειψη μεγάλων μηχανικών αντοχών πράγμα που το καθιστά δύσχρηστο υλικό σε μεγάλες εφαρμογές, σε σχέση πάντα με άλλα υλικά επιλογής. Επίσης, ενώ τα ξυλινα κουφώματα εχουν αυξημένες ανάγκες συντήρησης.

Τα σύγχρονα ξύλινα βάφονται κατ επιλογή του πελάτη με υψηλής αντοχής υδροδιαλυτά οικολογικά βερνίκια εμποτισμού.
Επίσης είναι ξηραμένα και απεντομωμένα έτσι ώστε να διασφαλίζουν τις μικρότερες δυνατές θερμοκρασιακές μεταβολές (διαστολές – συστολές) και βιολογικές φθορές.

  • ΥΠΕΡ: Πολύ καλή θερμομόνωση, αυξημένη αισθητική, πολύ καλή ανοχή στις θερμοκρασιακές μεταβολές.
  • ΚΑΤΑ: Κόστος, μειωμένη αντοχή στο χρόνο, συντήρηση, δεν συνιστάται σε μεγάλες κατασκευές.

Αλουμίνιο 
Είναι ίσως το πιο διαδεδομένο υλικό σήμερα. Η Ελλάδα είναι ευλογημένη με τεράστια αποθέματα Βωξίτη που είναι και η πρώτη ύλη για την παρασκευή του αλουμινίου. Αυτό σε συνδυασμό με τη μεγάλη τεχνογνωσία πάνω στις εφαρμογές του, το καθιστά σαν υλικό κορυφαίο από πλευράς προτίμησης και πολύ προσιτό από πλευράς κόστους.

Η ασφάλεια των κατασκευών και οι απαιτήσεις ποιότητας, οι ανάγκες χρήσης και η αισθητική εμφάνιση οδήγησαν στο σχεδιασμό ολοκληρωμένων κουφωμάτων αλουμινίου, τα γνωστά «συστήματα», τα οποία συνδυάζουν κατάλληλα προφίλ αλουμινίου, ειδικά εξαρτήματα, μηχανισμούς λειτουργίας, τζάμια και υλικά στεγάνωσης.

Σήμερα, τα συστήματα αλουμινίου κυριαρχούν στα κουφώματα καθώς κυκλοφορούν στην αγορά σε μεγάλη ποικιλία και συνδυάζουν κατάλληλα τεχνικά χαρακτηριστικά που εναρμονίζονται πλήρως με τις κλιματολογικές συνθήκες της Ελλάδας.

Το αλουμίνιο έχει μάλιστα κατοχυρωθεί ως το πλέον ιδανικό υλικό κατασκευής κουφωμάτων στη χώρα μας και προτιμάται από το 75% των καταναλωτών χάρις στα αδιαμφισβήτητα προτερήματα που προσφέρει σε σχέση με άλλα υλικά. Κι αυτό γιατί το αλουμίνιο δεν αντιδρά σοβαρά στις αλλαγές κλίματος και θερμοκρασίας σε αντίθεση με το ξύλο στο οποίο προκαλούνται διαβρώσεις και το PVC που γίνεται πιο εύθραυστο στις χαμηλές θερμοκρασίες και πιο εύκαμπτο στις υψηλές.

Η χρησιμότητα του είναι μεγάλη, διότι αυξάνει σημαντικά τη θερμομονωτική ιδιότητα του συστήματος. Επίσης διαθέτει ποικίλα χρώματα βαφής ακόμη και στην απόχρωση του ξύλου.

  • ΥΠΕΡ: Ελληνικό προϊόν, πολλές λύσεις και εφαρμογές, μεγαλύτερη ανθεκτικότητα στο χρόνο από τα υπόλοιπα υλικά, ασφάλεια.
  • ΚΑΤΑ: Πιο ακριβό σε σχέση με το PVC.

Πλαστικό (ή PVC)
Τα κουφώματα PVC, που είναι γνωστά και ως πλαστικά κουφώματα ή πιο σωστά συνθετικά κουφώματα, είναι τα κουφώματα που χρησιμοποιούνται όλο και στη χώρα μας, παρόλο που σίγουρα ακόμα πρωτοπόρα είναι τα κουφώματα αλουμινίου.

Ο κύριος λόγος είναι οικονομικός, καθώς μπορούν να είναι περίπου 20% πιο οικονομικά σε σχέση με το αλουμίνιο, ενώ παράλληλα δεν υπολείπονται στα περισσότερα ποιοτικά χαρακτηριστικά. Εκτός αυτού έχουν ένα σημαντικό συγκριτικό πλεονέκτημα, ότι βοηθούν και στη θερμομόνωση του χώρου.
Αυτό συμβαίνει διότι το πλαστικό ως γνωστόν είναι κακός αγωγός της θερμότητας, συγκριτικά και με τα κουφώματα αλουμινίου μη θερμοδιακοπτώμενα που δεν έχουν καθόλου θερμομονωτικές ιδιότητες.

Η ασφάλεια είναι ένα ακόμα χαρακτηριστικό που έχει βελτιωθεί σημαντικά συμβάλλοντας στην αξιοπιστία τους. Αποτελεί μειονέκτημα ακομη, καθώς σε καμία περίπτωση τα πλαστικά κουφώματα δεν μπορούν να συγκριθούν με τη στιβαρότητα των κουφωμάτων αλουμινίου.

  • ΥΠΕΡ: τιμή, ηχομόνωση, βέλτιστη θερμομόνωση, μοντέρνο υλικό.
  • ΚΑΤΑ: όχι καλή απόδοση σε θερμά κλίματα, αποχρωματισμός.

 

Συνδυασμός κουφωμάτων
Τελευταία, έχουν αρχίσει να κάνουν την εμφάνιση τους και κουφώματα με συνδυασμό διαφορετικών υλικών. Έτσι, διατηρώντας τα πολύ καλά χαρακτηριστικά του αλουμινίου σε ασφάλεια και αντοχή σε καιρικές συνθήκες και στο χρόνο, έχει αντικατασταθεί το εσωτερικό προφίλ με ξύλο ή πλαστικό ανάλογα με την επιλογή μας. Με αυτό τον τρόπο εξασφαλίζεται η μέγιστη αντοχή και προστασία, ενώ παράλληλα αυξάνεται η θερμομόνωση και η αισθητική. Μοναδικό μειονέκτημα η αυξημένη τιμή που όμως αντισταθμίζεται από τα οφέλη σε θέρμανση και ψύξη.

Η σημασία των υαλοπινάκων
Τέλος, αναπόσπαστο κομμάτι όλων των κουφωμάτων αποτελούν και οι υαλοπίνακες, που συμπληρώνουν και ουσιαστικά ολοκληρώνουν τα συστήματα. Και εδώ, η πρόοδος της τεχνολογίας έχει επιτρέψει την κατασκευή τζαμιών με αυξημένες μηχανικές αντοχές, με επιστρώσεις υλικών που προσδίδουν ιδιαίτερες θερμομονωτικές ιδιότητες, ακόμα και αυτο-καθαρισμό. Η δε συνένωση πολλών στρωμάτων τζαμιού μέσω πλαστικών διαφανών μεμβρανών έχει επιτρέψει την κατασκευή ιδιαίτερα ανθεκτικών στη θραύση κρυστάλλων, προσδίδοντας τους ιδιαίτερα χαρακτηριστικά ασφαλείας.

Έτσι εκτός από τα γνωστά διπλά κρύσταλλα, πλέον υπάρχουν ενεργειακά τζάμια δύο ή τεσσάρων εποχών για χρήση σε θερμά ή όλα τα κλίματα, triplex, securit ή και αλεξίσφαιρα για ειδικές εφαρμογές, ενώ με ειδική κατεργασία όλα τα κρύσταλλα μπορούν να αποκτήσουν και αντιρρυπαντικές ιδιότητες που βρίσκουν εφαρμογή σε ιδιαίτερα ψηλά κτίρια και ουρανοξύστες όπου ο καθαρισμός τους είναι πιο δύσκολος.

Άρθρο του κ. Σταύρου Καραβασιλειάδη, Πολιτικού Μηχανικού της EcoHeating Hellas

Πηγή : 4green.gr

/by

Ανοδίωση Αλουμινίου

Το αλουμίνιο που προορίζεται για αρχιτεκτονικές εφαρμογές υφίσταται επιφανειακές επεξεργασίες προκειμένου, αφ’ ενός μεν να βελτιωθεί η αντιδιαβρωτική συμπεριφορά του, αφ’ ετέρου δε να επιτευχθεί η επιθυμητή εμφάνιση και ο χρωματισμός για την εξυπηρέτηση των διακοσμητικών απαιτήσεων των αρχιτεκτονικών εφαρμογών και κατασκευών. Οι μέθοδοι που έχουν επικρατήσει και συνήθως χρησιμοποιούνται για την επιφανειακή επεξεργασία του αλουμινίου που προορίζεται για αρχιτεκτονικές εφαρμογές είναι η ανοδίωση και η ηλεκτροστατική βαφή.

Με την ανοδίωση, μετασχηματίζεται η επιφάνεια του αλουμινίου και δημιουργείται, τεχνητά, ένα στρώμα οξειδίου (σκουριά). Επειδή η διαδικασία γίνεται σε απόλυτα ελεγχόμενες συνθήκες, αυτό το στρώμα οξειδίου είναι πάρα πολύ συνεκτικό και σκληρό. Το στρώμα αυτό, επειδή είναι ήδη οξείδιο (σκουριά), όταν εκτίθεται στην ατμόσφαιρα δεν διαβρώνεται και έτσι προστατεύει το μέταλλο. Το ανοδικό επίστρωμα είναι διαφανές και η δομή του φέρει πόρους και επιτρέπει την ενσωμάτωση χρωστικών υλών για την επίτευξη του χρωματισμού.

 

Μερικά από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της ανοδίωσης είναι:

  • Το στρώμα ανοδίωσης δημιουργείται από το ίδιο το μέταλλο, είναι πλήρως ενσωματωμένο σ’ αυτό και έτσι δεν υπάρχουν προβλήματα πρόσφυσης.
  • Η αντιδιαβρωτική συμπεριφορά της ανοδίωσης είναι πάρα πολύ καλή, εφ όσον τηρηθούν όλοι οι κανόνες παραγωγικής διαδικασίας, εφαρμογής και χρήσης.
  • Τα ανοδιωμένα προϊόντα αλουμινίου έχουν μεταλλική εμφάνιση.
  • Υπάρχει περιορισμός χρωμάτων.

Η ανοδίωση, ως επιφανειακή επεξεργασία του αλουμινίου, εφαρμόζεται πάνω από 60 χρόνια. Στο διάστημα αυτό είχαμε την ευκαιρία να δούμε τα προβλήματα που εμφανίζονταν στην πράξη και με τις κατάλληλες τεχνικές να εξαλειφθούν. Σήμερα, μετά από 60 χρόνια, θεωρείται ότι κατέχουμε πλήρως την τεχνολογία της ανοδίωσης και γνωρίζουμε την συμπεριφορά της στο χρόνο.

 

Μια λεπτομέρεια που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη στο σχεδιασμό των προφίλ αλουμινίου που πρόκειται να υποστούν ανοδίωση, είναι η επίδραση στις τελικές διαστάσεις. Το ανοδικό επίστρωμα (ανοδίωση), που το πάχος του κυμαίνεται από 10-25 μικρά, εισχωρεί στο μέταλλο ενώ το επίστρωμα της ηλεκτροστατικής βαφής, που το πάχος του είναι μεγαλύτερο από 60 μικρά και σε μερικές περιπτώσεις μπορεί να φθάσει και πάνω από 120 μικρά.

Ο αλουμινοκατασκευαστής πρέπει να γνωρίζει και να εκθέτει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κάθε μεθόδου στον πελάτη, ο οποίος έχει και την τελική ευθύνη της επιλογής. Προκειμένου ο πελάτης να καθοδηγηθεί σωστά, θα πρέπει, επίσης, να έχουμε υπόψη τα εξής:

  • Οι δύο μέθοδοι, ανοδίωση ή βαφή, συνιστούνται ανεπιφύλακτα για την επιφανειακή επεξεργασία του αλουμινίου που προορίζεται για αρχιτεκτονικές εφαρμογές.
  • Οι αλουμινοκατασκευαστές, που έχουν την ευθύνη απέναντι στους πελάτες τους για την παράδοση σωστών προϊόντων, θα πρέπει να προσπαθούν να χρησιμοποιούν προϊόντα που έχουν υποστεί επεξεργασία σε μονάδες ανοδίωσης με πιστοποίηση κατά Qualanod, ή μονάδες βαφής με πιστοποίηση κατά Qualicoat.
  • Η συναρμολόγηση και ο χειρισμός των ανοδιωμένων ή βαμμένων προφίλ αλουμινίου, θα πρέπει να γίνεται με τους γνωστούς σε όλους αλλά σε λίγες περιπτώσεις εφαρμοζόμενους κανόνες. Για παράδειγμα, κατά την συναρμολόγηση ή την τοποθέτηση, πρέπει να χρησιμοποιούνται πάντα ανοξείδωτες βίδες.
  • Το αλουμίνιο, ως υλικό, έχει πάρα πολλά πλεονεκτήματα αλλά οπωσδήποτε παρουσιάζει και μειονεκτήματα. Έχει αποδειχθεί όμως ότι, τουλάχιστον για την Ελλάδα και τις άλλες Μεσογειακές χώρες, το αλουμίνιο είναι το πλέον κατάλληλο υλικό για αρχιτεκτονικές εφαρμογές. Η αναφορά σε μερίδια αγοράς που κατέχουν άλλα υλικά σε άλλες χώρες, ιδιαίτερα της Κεντρική Ευρώπης, οδηγεί σε λάθος συμπεράσματα και εγκυμονεί κινδύνους για τους Έλληνες καταναλωτές. Τυχόν προβλήματα που εμφανίζονται σε κατασκευές αλουμινίου, μετά από έρευνα και από την καθημερινά αποκτούμενη εμπειρία, βρίσκουν πάντα τη λύση τους και αντιμετωπίζονται αποτελεσματικά.

Η τεχνολογία της ανοδίωσης

Τα βασικά στάδια της δημιουργίας ανοδικού επιστρώματος είναι: η προεργασία, η ανοδίωση, ο χρωματισμός (αν απαιτείται) και το σφράγισμα.

Προεργασία: Οι επιφάνειες που πρόκειται να ανοδιωθούν υποβάλλονται, συνήθως, σε μηχανικές ή και σε χημικές επεξεργασίες λείανσης με κατάλληλα λειαντικά μέσα ή χημικά αντιδραστήρια. Σκοπός αυτής της επεξεργασίας είναι να δώσει στην επιφάνεια εμφάνιση γυαλιστερή ή ματ. Στην συνέχεια, τα τεμάχια αλουμινίου υφίστανται επεξεργασία απολάδωσης / προσβολής (σόδα) και εξουδετέρωσης (νιτρικό οξύ).

Ανοδίωση: Η διαδικασία γίνεται με ηλεκτρόλυση (διοχέτευση συνεχούς ρεύματος), σε μπάνιο θειικού οξέος, κάτω από αυστηρές συνθήκες ελέγχου των συγκεντρώσεων των χημικών συστατικών, της θερμοκρασίας, της πυκνότητας του ρεύματος κτλ. Αποτέλεσμα της ηλεκτρόλυσης είναι η – με απόλυτα ελεγχόμενο τρόπο – οξείδωση της επιφάνειας του αλουμινίου. Το ανοδικό επίστρωμα είναι διαφανές (σαν γυαλί). Επίσης, το ανοδικό επίστρωμα δεν είναι συνεχές και παρουσιάζει πόρους .

Χρωματισμός: Το έγχρωμο ανοδιωμένο αλουμίνιο επιτυγχάνεται με την εναπόθεση έγχρωμων στοιχείων στους πόρους του ανοδικού επιστρώματος (ηλεκτρολυτικός χρωματισμός) και γίνεται μετά την φάση της ανοδίωσης και πριν τη φάση του σφραγίσματος. Τα πλέον διαδεδομένα χρώματα ανοδίωσης είναι οι αποχρώσεις του καφέ. Αυτό επιτυγχάνεται με την εμβάπτιση των τεμαχίων σε μπάνιο που περιέχει άλατα κασσιτέρου (Sn). Ανάλογα με το χρόνο παραμονής τους στο μπάνιο, επιτυγχάνονται οι διάφορες αποχρώσεις του καφέ. Επίσης και άλλα χημικά στοιχεία χρησιμοποιούνται για την δημιουργία άλλων αποχρώσεων (χρυσό κλπ).

Σφράγισμα: Το σφράγισμα των πόρων αποτελεί μία από τις βασικότερες διεργασίες προκειμένου να εξασφαλισθεί η σωστή προστασία του αλουμινίου. Όπως αναφέρθηκε πριν, το ανοδικό επίστρωμα παρουσιάζει πόρους. Στα σημεία των πόρων, το πάχος της ανοδίωσης είναι πολύ μικρό (2-3 μικρά), και η προστασία στα σημεία αυτά είναι ασθενής. Με την διαδικασία του σφραγίσματος ενυδατώνεται το οξείδιο του αλουμινίου και με τη επερχόμενη διόγκωσή του κλείνουν (σφραγίζονται) οι πόροι. Επιπλέον, στην περίπτωση που έχει προηγηθεί η διαδικασία του ηλεκτρολυτικού χρωματισμού, οι χρωστικές ύλες εγκλωβίζονται μέσα στους πόρους και εξασφαλίζεται έτσι η σταθερότητα του χρώματος στον χρόνο. Οι χρωστικές ουσίες είναι ορατές γιατί, όπως ήδη αναφέρθηκε, το ανοδικό επίστρωμα είναι διαφανές σαν γυαλί .

Το σφράγισμα των πόρων επιτυγχάνεται με δύο τρόπους :

  • Ζεστό σφράγισμα, γίνεται με την εμβάπτιση των τεμαχίων αλουμινίου σε απιονισμένο νερό 96οC, τουλάχιστον και για χρόνο 2 min για κάθε μικρό ανοδίωσης.
  • Κρύο σφράγισμα, γίνεται με την εμβάπτιση σε μπάνιο θερμοκρασίας 25-30 0C που περιέχει άλατα φθοριούχου νικελίου κάτω από αυστηρά ελεγχόμενες συνθήκες συγκεντρώσεων των συστατικών, ph, θερμοκρασίας κτλ. Η ολοκλήρωση του σφραγίσματος επιτυγχάνεται με την παραμονή των τεμαχίων σε μπάνιο θειικού νικελίου 60 0C και για χρόνο 0,8 – 1,2 min για κάθε μικρό ανοδίωσης.

Ποιοτικά χαρακτηριστικά της ανοδίωσης

Εμφάνιση: Η τελική εμφάνιση των ανοδιωμένων προϊόντων αλουμινίου μπορεί να είναι άχρωμη (φυσικό χρώμα) ή έγχρωμη. Οι βασικοί χρωματισμοί που έχουν επικρατήσει διεθνώς είναι οι αποχρώσεις του καφέ.

Η τελική εμφάνιση των προϊόντων εξαρτάται :

  • Από το κράμα. Αυτό πρέπει να είναι καθορισμένο και ο προμηθευτής οφείλει να πιστοποιεί ότι το υλικό ανταποκρίνεται στις αντίστοιχες προδιαγραφές και ότι είναι κατάλληλο να υποστεί την ανοδίωση.
  • Από τον τρόπο επιφανειακής επεξεργασίας πριν την ανοδίωση. Έτσι η τελική εμφάνιση μπορεί να είναι γυαλιστερή ή ματ.
  • Από την επιφανειακή επεξεργασία μετά την ανοδίωση, όπως π.χ. τον χρωματισμό ή τις συνθήκες σφραγίσματος.
  • Από τον τρόπο χειρισμού κατά την συσκευασία, αποθήκευση μεταφορά και παράδοση στον πελάτη.

Πάχος ανοδίωσης: Το πάχος ανοδίωσης αντιστοιχεί στο πάχος σε μικρά (μm = χιλιοστά χιλιοστομέτρου) του επιστρώματος του οξειδίου του αλουμινίου της σημαντικής επιφάνειας. Ανάλογα με την χρήση και το περιβάλλον που θα τοποθετηθεί η κατασκευή, επιβάλλεται και το ελάχιστο επιτρεπόμενο πάχος ανοδίωσης. Έτσι επιβάλλεται:

  • εσωτερικοί χώροι: ελάχιστο πάχος ανοδίωσης 10 μm (μικρά)
  • εξωτερικοί χώροι σε κοινό αστικό περιβάλλον: ελάχιστο πάχος ανοδίωσης 15 μm (μικρά)
  • εξωτερικοί χώροι σε διαβρωτικό περιβάλλον (θαλάσσιο, βιομηχανικό): ελάχιστο πάχος ανοδίωσης 20 μm (μικρά)

Σφράγισμα ανοδίωσης: Η ποιότητα του σφραγίσματος είναι από τα πλέον βασικά χαρακτηριστικά ποιότητας των ανοδικών επιστρωμάτων. Σ’ ένα μη ή κακά σφραγισμένο ανοδικό επίστρωμα, οι ρύποι της ατμόσφαιρας θα επιτεθούν και θα προσβάλλουν τα σημεία των πόρων όπου το επίστρωμα είναι μόλις λίγων μικρών. Είναι εύκολα κατανοητό ότι ένα κακά σφραγισμένο ανοδικό επίστρωμα, ακόμη και πολλών μικρών πάχους, είναι αναποτελεσματικό ώστε να προστατεύσει το αλουμίνιο από οξείδωση. Επιπλέον, στα έγχρωμα ανοδικά επιστρώματα, με το σφράγισμα εγκλωβίζονται oι χρωστικές ουσίες στο εσωτερικό των πόρων και έτσι εξασφαλίζεται μακροχρόνια σταθερότητα χρωματισμού.

Τόσο το πάχος όσο και το σφράγισμα της ανοδίωσης, ελέγχονται σήμερα με ειδικές μεθόδους και συσκευές.

Πιστοποίηση της ποιότητας σε προϊόντα ανοδίωσης

Σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, ο έλεγχος και η πιστοποίηση της ποιότητας των ανοδιωμένων και ηλεκτροστατικά βαμμένων προϊόντων αλουμινίου καθορίζονται από τις προδιαγραφές της QUALANOD και QUALICOAT αντίστοιχα, που αναφέρονται σε:

  • Καθορίζουν τον ελάχιστο εξοπλισμό και την παραγωγική διαδικασία της μονάδας, καθώς και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των προϊόντων της.
  • Επιβάλλουν τον αυτοέλεγχο της μονάδας, σε καθημερινή βάση, καθορίζοντας ελάχιστο αριθμό ελέγχων τόσο στην παραγωγική διαδικασία όσο και στα τελικά προϊόντα, καταγραφή των αποτελεσμάτων και τήρηση αρχείου με τα δοκίμια που ελέχθησαν.
  • Οι εταιρείες, δύο φορές, τουλάχιστον, το χρόνο χωρίς προειδοποίηση και σε ακαθόριστα χρονικά διαστήματα ελέγχονται από επιθεωρητές ποιότητος.
  • Σε κάθε χώρα, η παρακολούθηση της διαδικασίας και η απονομή των πιστοποιητικών ποιότητας γίνεται από Εθνικές Ενώσεις που συμμετέχουν στην Qualanod και Qualicoat και την αντιπροσωπεύουν σε κάθε χώρα. Στην Ελλάδα, εξουσιοδοτημένος και υπεύθυνος Οργανισμός για την διενέργεια των ελέγχων και την απονομή των σημάτων ποιότητος Qualanod και Qualicoat είναι η Ελληνική Ένωση Αλουμινίου.

Η εφαρμογή του συστήματος πιστοποίησης σε ευρωπαϊκό επίπεδο δίνει την ευκαιρία για μια ευρεία απόκτηση εμπειριών και ανταλλαγή απόψεων. Τυχόν προβλήματα (μην ξεχνάμε ότι τίποτα δεν είναι τέλειο) που εντοπίζονται είτε στον τεχνολογικό και παραγωγικό τομέα, είτε σε θέματα διαδικασιών πιστοποίησης, αντιμετωπίζονται από κοινού και με τον πιο πρόσφορο τρόπο.

 

Του “Γιάννη Γεωργουσόπουλου” Χημικού – Μηχανικού – Τεχνικού Συμβούλου της Ελληνικής Ένωσης Αλουμινίου

/by

Το ενεργειακό (προστατευτικό) γυαλί

Οι υαλοπίνακες, τα γνωστά σε όλους μας τζάμια, αποτελούν έναν από τους σημαντικότερους παράγοντες εξοικονόμησης ενέργειας σε ένα κτίριο.

Οι υαλοπίνακες δεν είναι τίποτα άλλο από τις λεπτές διάφανες επιφάνειες από γυαλί ή ακρυλικό που τοποθετούνται στα ανοίγματα ενός κτιρίου. Αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι των σύγχρονων κτιρίων και έχουν επηρεάσει σημαντικά την αρχιτεκτονική τους από την ανακάλυψη τους μέχρι και τις μέρες μας. 

Κατηγορίες με βάση το υλικό
Ένας πρώτος διαχωρισμός μπορεί να γίνει ανάμεσα στο είδος της πρώτης ύλης που είναι το γυαλί και το ακρυλικό. Το γυαλί είναι ευρέως διαδεδομένο ενώ το δεύτερο συναντάται μόνο σε ειδικές εφαρμογές. Έτσι έχουμε υαλοπίνακες:
– Κοινοί: Το κοινό διάφανο τζάμι είναι ο βασικός τύπος, από τον οποίο δημιουργούνται και οι υπόλοιποι με διάφορες προσμίξεις, ενισχύσεις και συνδυασμούς. Το πάχος του είναι 2 χλστ. Αυτός ο τύπος χρησιμοποιείται για κουφώματα χωρίς μεγάλες απαιτήσεις, με διαστάσεις πλαισίου έως 60 εκ. Έχει πολύ μικρή μηχανική αντοχή και παρουσιάζει ελαττώματα ως προς τη διαφάνεια του.
– Ημικρυσταλλικοί: Για πλαίσια μεγαλύτερων διαστάσεων χρησιμοποιούμε υαλοπίνακες απλής ή διπλής λείανσης (ημικρυστάλλους) με πάχος 3-5 χλστ. Αυτοί έχουν μεγαλύτερη διαφάνεια και μηχανική αντοχή από το κοινό τζάμι.
– Κρυσταλλικοί: Έχουν πάχος 5 χλστ., αυξημένες μηχανικές ιδιότητες και άριστη διαφάνεια. Χρησιμοποιούνται κυρίως σε βιτρίνες καταστημάτων και γυάλινες εξώπορτες ασφαλείας.
– Ακρυλικοί: κατασκευάζονται από το γνωστό μας Plexiglas, ένα διάφανο θερμοπλαστικό υλικό με χαμηλό βάρος και μεγάλη μηχανική αντοχή. Χρησιμοποιείται κυρίως σε μεγάλες, βαριές κατασκευές αλλά και κατασκευές ασφαλείας λόγω και του χαμηλότερου του κόστους.
Κατηγορίες με βάση τις ιδιότητες
– Μονά τζάμια (συμβατικά): Είναι τα γνωστά σε όλους μας μονά τζάμια. Συναντώνται συνήθως στα παλαιού τύπου κουφώματα. Πρακτικά δεν προσφέρουν καμία θερμομόνωση.
– Διπλά τζάμια: Αποτελούν την πιο απλή εφαρμογή μόνωσης στα συστήματα κουφωμάτων. Ουσιαστικά πρόκειται για δυο απλά φύλλα τζαμιού με ένα διάκενο ανάμεσα τους. Ο αέρας ανάμεσα στα δυο φύλλα λειτουργεί ως μονωτής περιορίζοντας τη μεταφορά θερμότητας από και προς το εσωτερικό του σπιτιού.
– Τριπλά τζάμια: Τρία φύλλα τζαμιού, δυο διάκενα. Προσφέρουν ακόμα μεγαλύτερη μόνωση, όχι όμως ουσιαστική εξοικονόμηση ενέργειας.
– Triplex: Είναι το αποτέλεσμα της συνένωσης 2 ή περισσότερων τζαμιών με μια μεμβράνη. Η μεμβράνη αυτή μπορεί να είναι διάφανη, ημιδιάφανη, ή και έγχρωμη. Η συνένωση αυτή αυξάνει την αντοχή του υαλοπίνακα στα χτυπήματα, αλλά ακόμα και αν το χτύπημα είναι τόσο ισχυρό ώστε να προκαλέσει θραύση, το τζάμι δεν καταρρέει γιατί συγκρατείται από την μεμβράνη.
– Securit: Τα τζάμια της κατηγορίας αυτής είναι κατασκευασμένα έτσι ώστε να έχουν ακόμα πιο αυξημένες αντοχές. Αυτό επιτυγχάνεται κατά τη διαδικασία παραγωγής τους όπου ουσιαστικά «ψήνονται» και σκληραίνουν με αποτέλεσμα να είναι πολύ δύσκολη η θραύση τους. Επιπλέον στην περίπτωση που σπάσουν θρυμματίζονται σε πολύ μικρά κομμάτια κάνοντας έτσι την πιθανότητα σοβαρού τραυματισμού μικρή. Η χρήση τους κυρίως γίνεται σε ειδικές κατασκευές.
Κατηγορίες με βάση τη θερμομόνωση
– Ενεργειακοί υαλοπίνακες ή τζάμια (low-e): Ο ενεργειακός υαλοπίνακας είναι ένα γυαλί επιστρωμένο με διάφορα υπεροξείδια μετάλλων που δημιουργούν ένα προστατευτικό φιλμ και εμποδίζουν τη μεταφορά θερμότητας από τη μια μεριά στην άλλη. Αποτελείται συνήθως από ένα κρύσταλλο διάφανο και ένα ασφαλείας (triplex), ενώ το κενό αέρος ενδιάμεσά τους αντικαθίσταται από ένα ευγενές αέριο (Argon). Η θερμομόνωση που επιτυγχάνεται με αυτό τον τρόπο γίνεται η μέγιστη δυνατή κι έτσι προσφέρει σημαντική εξοικονόμηση ενέργειας. Το ενεργειακό κρύσταλλο σε σύγκριση με ένα απλό διπλό έχει μέχρι και τριπλάσια απόδοση θερμομόνωσης.
/by