Στις 7 Ιουνίου του 2011, ο Steve Jobs πρότεινε στο δημοτικό συμβούλιο του Cupertino τη δημιουργία ενός campus, σαν ανταμοιβή στους εργαζομένους της Apple, στο οποίο τα όρια μεταξύ φύσης και κτιρίου δεν θα ήταν ξεκάθαρα.

Αντίθετα με τα “βαρετά” εταιρικά κτήρια, ο ιδρυτής της Apple φανταζόταν ένα κυκλικό κτήριο που θα χωρούσε 12.000 άτομα και το οποίο θα έμοιαζε με ένα διαστημόπλοιο που μόλις προσγειώθηκε.
Πέρασαν περίπου 6 χρόνια από τότε και “δαπανήθηκαν” περίπου 5 δισ. δολάρια αλλά πλέον το περιβόητο campus στο Cupertino είναι σχεδόν έτοιμο, με τις φήμες να λένε ότι τα κτήρια είναι ορατά κι από το διάστημα.

Το campus της Apple κτίστηκε στο πρώην campus της Hewlett Packard. Η έκτασή του είναι 175 στρέμματα και το σχεδιασμό ανέλαβε η Βρετανική Foster+Partners.

Μεταξύ άλλων, το campus περιλαμβάνει γιγαντιαία γυάλινα πάνελ, προσαρμοσμένα πόμολα και ένα κέντρο γυμναστικής και ευεξίας 100.000 τμ. καλυμμένο από πέτρα, ώστε να μοιάζει με το αγαπημένο πέτρινο ξενοδοχείο του Jobs στο Yosemite.

Επίσης, αναμένεται να φυτευτούν συνολικά 9.000 δέντρα. Ήδη έχουν ξεκινήσει να μεταφέρονται εκεί οι εργαζόμενοι, οι οποίοι υπολογίζεται ότι θα έχουν εγκατασταθεί μέχρι το τέλος του καλοκαιριού, ενώ ορισμένες εργασίες θα συνεχιστούν και μετά το καλοκαίρι.

Τα υπόλοιπα “highlights” περιλαμβάνουν:

Αμφιθέατρο

Το Αμφιθέατρο Steve Jobs χωρητικότητας 1,000 θέσεων, είναι κατασκευασμένο από γυαλί, έχει σχήμα κυλίνδρου και η οροφή του είναι μεταλλική από ανθρακονήματα. Έχει κυλινδρική μορφή και ύψος 6 μέτρα (20 πόδια) και διάμετρο 50 μέτρα (165 πόδια). Βρίσκεται στην κορυφή ενός λόφου, για αυτό και στα αγγλικά λέγεται Hilltop Theatre (Θέατρο στην Κορυφή του Λόφου).

Parking

Το πάρκινγκ έχει χωρητικότητα 3.000 θέσεων υπογείως και 6.000 θέσων πάνω από το έδαφος.

Απορροφητήρες Κρούσης

Προκειμένου να μπορεί να αντέξει τους σεισμούς, το “Δαχτυλίδι” είναι τοποθετημένο σε τεράστιους μονωτήρες από βάσεις χάλυβα που εξασφαλίζουν ότι το κτίριο μπορεί να κινηθεί μέχρι και 1,37 μέτρα (4,5 πόδια) σε οποιαδήποτε κατεύθυνση χωρίς να χάσει τις βασικές του ιδιότητες.

Κτίριο που αναπνέει

Για να εκπληρώσει την επιθυμία της Jobs για ένα κτίριο που αναπνέει, η Apple συμβουλεύτηκε ειδικούς που βελτιστοποιούν τη ροή αέρα στα αγωνιστικά αυτοκίνητα της Formula 1. Το Δακτυλίδι, “εισπνέει” αέρα μέσα από τα λεγόμενα σκαλοπάτια -που βρίσκονται κάτω από τα στέγαστρα- κατά μήκος της περιμέτρου του. Σε άλλα σημεία, οι άξονες που λειτουργούν σαν καμινάδες “εκπνέουν” ζεστό αέρα πάλι προς τα έξω.

Ηλιακά Πάνελ

Το 260.000 τ.μ “Δαχτυλίδι” θα τροφοδοτείται αποκλειστικά από αειφόρο ενέργεια, κυρίως από τα ηλιακά πάνελ 74.786 τ.μ, τα οποία βρίσκονται στην οροφή του.

Γιγαντιαίες Πόρτες

Οι γιγαντιαίες πόρτες ζυγίζουν περίπου 199 κιλά και ανοιγοκλείνουν αθόρυβα, μέσω μηχανισμών οι οποίοι βρίσκονται κρυμμένοι κάτω από το έδαφος.

Τοπίο

Η Apple θα φυτεύσει περίπου 9.000 δέντρα, τα οποία θα αντέχουν στην ξηρασία κι έτσι θα μπορούν να επιβιώσουν μιας κλιματικής κρίσης.

 

Πηγή: techblog.gr

Ο καλλιτέχνης Doug Aitken δημιούργησε το Mirage, ήτοι σπίτι καλυμμένο με καθρέπτες, στην έρημο της νότιας Καλιφόρνια. Ο Αμερικανός καλλιτέχνης έστησε ένα υπέρλαμπρο σπίτι/καθρέπτη -τύπου γλυπτού- στη μέση του άνυδρου τοπίου της κοιλάδος Coachella στην Καλιφόρνια.

Το Mirage, το οποίο σχεδιάστηκε στα πρότυπα του κλασσικού αμερικανικού αγροτόσπιτου, είναι εξ ολοκλήρου καλυμμένο με καθρέπτες, οι οποίοι δημιουργούν την αίσθηση της οφθαλμαπάτης καθώς αντανακλούν το περιβάλλον και προσθέτουν στο θέαμα.

 

Το εν λόγω έργο… τέχνης παρουσιάζεται στα πλαίσια του καλλιτεχνικού φεστιβάλ Desert X με 16 επιπροσθέτως πρότζεκτς, που εδημιουργήθησαν διάσπαρτα στα 45 μίλια της κοιλάδος.

Πηγή : profilnet.gr
Παρουσιάζει ένα πρότυπο οικίας, προβάλλοντας μια ολοκληρωμένη minimal δομή. Το σπίτι μας, ακόμη και η προσωπικότητά μας έχουν μια άρρηκτη σχέση με την γιαπωνέζικη αρχιτεκτονική όσο με καμιά άλλη αρχιτεκτονική στον κόσμο, ειδικά τα τελευταία 70 χρόνια που επηρέασε όλες τις μοντέρνες σύγχρονες τάσεις του αρχιτεκτονικού design. 

Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο η εκτενής καταστροφή του Τόκυο και άλλων μεγάλων πόλεων της Ιαπωνίας, γέννησε την επείγουσα ανάγκη για νέες ιδέες και πειραματισμούς. Οι Γιαπωνέζοι αρχιτέκτονες χρησιμοποίησαν τα σχέδιά τους για ριζοσπαστικές προτάσεις και ανανεωτικές λύσεις, ασκώντας παράλληλα κριτική της μεταπολεμικής κοινωνίας.

 

Στο Βarbican Center του Λονδίνου, που είναι ένα από τα μεγαλύτερα Κέντρα Τέχνης στον κόσμο, μπορεί να δει κανείς πόσο η αρχιτεκτονική, αλλά και η ζωή στην Ιαπωνία έχει αλλάξει μετά το 1945.

Το Γιαπωνέζικο Σπίτι παρουσιάζει ένα πρότυπο οικίας, προβάλλοντας μια ολοκληρωμένη minimal δομή. Είναι χωρισμένο σε δωμάτια, περιλαμβάνει μικρούς κήπους και ειναι διακοσμημένο με φυτά, SANAA rabbit chairs, και διάφορα αντικείμενα, όπως βιβλία, δίσκους των Brian Eno και των Sonic Youth και τα γιαπωνέζικα Muji καλλυντικά.

Παράλληλα με το Γιαπωνέζικο Σπίτι εκτίθεται και ένα ξύλινο tea-house, το οποίο είναι χτισμένο από φοιτητές του Πανεπιστημίου του Kingston, και σχεδιασμένο από τον διάσημο αρχιτέκτονα Terunobu Fujimori.

Η έκθεση είναι μια συν-διοργάνωση του Japan Foundation , του Barbican Center, του Εθνικού Μουσείου Maxxi της Ρώμης και του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης του Tόκυο. H έκθεση θα διαρκέσει μέχρι τις 27 Ιουνίου.

Πηγή: ependitislive.gr

 

Σε απόλυτη αρμονία με το φυσικό τοπίο, η κατασκευή αγκαλιάζει το δέντρο χωρίς να καρφώνεται πάνω σε αυτό.

Το E’Terra Samara σχεδιάστηκε με τέτοιο τρόπο ώστε να βρίσκεται σε απόλυτη αρμονία με το φυσικό τοπίο, και να αγκαλιάζει το δέντρο και όχι να καρφώνεται πάνω σε αυτό.

Άλλωστε «το δάσος Bruce Peninsula στον Καναδά ανήκει στην Παγκόσμια Βιόσφαιρα της UNESCO, και οφείλαμε -το λιγότερο- να το σεβαστούμε αυτό»,αναφέρει το δελτίο Τύπου της αρχιτεκτονικής εταιρείας Farrow που ανέλαβε την κατασκευή του ξενοδοχείου.Το 5άστερο θέρετρο αποτελείται από δώδεκα πολυτελείς βίλες-δεντρόσπιτα, πλήρως εξοπλισμένες, οι οποίες “αγκαλιάζουν” τα δέντρα του δάσους, χωρίς να τα “πληγώνουν”, προσφέροντας παράλληλα στους ενοίκους την πλήρη ενσωμάτωση στο φυσικό περιβάλλον.

«Έμπνευση για το σχήμα του ξενοδοχείου έδωσαν… οι σπόροι που πέφτουν από τα πλατάνια το φθινόπωρο, δημιουργώντας μια κάψουλα εξ ολοκλήρου από φυσικά υλικά, με σεβασμό στο περιβάλλον αλλά και προσφέροντας στους ενοίκους υψηλής ποιότητας υπηρεσίες», συμπληρώνει ο υπεύθυνος του αρχιτεκτονικού studio.

Η ενίσχυση του οικοτουρισμού στην περιοχή χωρίς, όμως, να επηρεάζεται το φυσικό περιβάλλον του δάσους ήταν, άλλωστε, το βασικό ζητούμενο της κατασκευαστικής εταιρείας, που φαίνεται να το πετυχαίνει και με το παραπάνω, δημιουργώντας έναν χώρο απόλυτης ευεξίας και τέλειας εναρμόνισης με τη φύση.

Πηγή : ependitislive.gr

 

Η κλίση του τον έχει καταστήσει ως ένα από τα πιο διάσημα κτίρια παγκοσμίως. Καθημερινά, χιλιάδες άνθρωποι από όλο τον κόσμο, επισκέπτονται την Πίζα για να δουν από κοντά τον περιβόητο Πύργο της, που έχει πάρει… κλίση σχεδόν 4 μοιρών.

Ο Πύργος της Πίζας είναι το πιο διάσημο κτίριο που γέρνει, δεν είναι όμως το μοναδικό.

Από την Πίζα ως το Μπιγκ Μπεν: Γιατί… γέρνουν τα κτίρια;

Το εμβληματικό Μπιγκ Μπεν, στο Λονδίνο, έχει επίσης κλίση, που μπορεί να μην είναι ορατή με γυμνό μάτι, ωστόσο αγγίζει τις 0,26 μοίρες, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία.

Αντίστοιχη κλίση έχουν πολλά κτίρια ανά τον πλανήτη με τον κεκλιμένο πύργο της πόλης Nevyansk στη Ρωσία, τον ινδουιστικό ναό Huma στο ινδικό κρατίδιο Ορίσα, και το καμπαναριό της εκκλησίας στην πόλη Bad Frankenhausen στη Γερμανία να είναι μερικά από τα πλέον χαρακτηριστικά παραδείγματα.

Κλίση όμως έχει παρατηρηθεί ότι έχουν και πιο σύγχρονα κτίρια, όπως για παράδειγμα ο πύργος του Μόντρεαλ, που μάλιστα είναι το ψηλότερο κεκλιμένο κτίριο στον κόσμο.

Τα ερωτήματα για το τι προκαλεί την κλίση στα κτίρια και το κατά πόσο αυτή οφείλεται στο πέρασμα των χρόνων, σε κατασκευαστικό λάθος ή στην… έμπνευση του αρχιτέκτονα, «βασανίζουν» πολλούς και το CNNi επιχείρησε να αναζητήσει απαντήσεις από τον πολιτικό μηχανικό Τζον Μπέρλαντ, ο οποίος είχε αναλάβει και τις διορθωτικές επισκευές που σταθεροποίησαν τον Πύργο της Πίζας, αλλά και το Μπιγκ Μπεν.

Το πρώτο πράγμα που ξεκαθαρίζει ο Μπέρλαντ, καθηγητής στο London Imperial College, τουλάχιστον για τις πιο σύγχρονες κατασκευές που γέρνουν, είναι ότι είναι εξαιρετικά ασφαλείς, ωστόσο οι περισσότεροι άνθρωποι αρνούνται να ζήσουν σε έναν λοξό ουρανοξύστη.

Όπως εξηγεί, ο λόγος που κάποια κτίρια γέρνουν, είναι σύνθετος και οφείλεται τόσο στον γεωλογικό παράγοντα, όσο και στην γεωτεχνική. Η φυσιολογία του εδάφους παίζει σημαντικό ρόλο, καθώς στο σημείο που σχεδιάζεται να ανεγερθεί ένα κτίριο υπάρχουν διαφορές στη σύστασή του, γι’ αυτό χρειάζεται μεγάλη και προσεκτική έρευνα από ειδικούς.

Πέραν του ότι το έδαφος σε άλλα σημεία είναι πιο σκληρό ή πιο μαλακό, συχνά η κλίση μπορεί να προκύψει εξαιτίας του σχεδίου, ή εξαιτίας της κατασκευής των θεμελίων.

«Σε κάθε περίπτωση παίζει ρόλο ο ανθρώπινος παράγοντας, γιατί ακόμη κι αν το πρόβλημα βρίσκεται στη φυσιολογία του εδάφους, οι άνθρωποι είναι αυτοί που πρέπει να κάνουν τους απαραίτητους ελέγχους και να το εντοπίσουν έγκαιρα», λέει ο Μπέρλαντ.

Ερωτηθείς για το πώς μπορεί να σταθεροποιηθεί ένα κτίριο το οποίο έχει ήδη πάρει κλίση, ο Μπέρλαντ σημειώνει πως το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνει κανείς είναι να βρει την αιτία που προκαλεί αυτή την κλίση, διαδικασία που στοιχίσει πολύ τόσο σε χρόνο όσο και σε χρήμα.

Η κλασσική λύση είναι η ενίσχυση του εδάφους, ώστε να γίνει ξανά επίπεδο, διαδικασία που χρειάζεται μεγάλη προσοχή και ειδικό εξοπλισμό. Και πάλι όμως, κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή, σημειώνει ο Μπέρλαντ, αναφέροντας χαρακτηριστικά το παράδειγμα της Πίζας, όπου το έδαφος είναι τόσο μαλακό, που για να καταφέρουν να σταθεροποιήσουν τον Πύργο επέλεξαν να αφαιρέσουν χώμα για να κάνουν το έδαφος επίπεδο.

 

Πηγή: cnn.gr

Το νέο κέντρο τεχνών του Ιδρύματος Πράντα στο Μιλάνο, το Μουσείο Βασιλικών Συλλογών στη Μαδρίτη, ένα πρότυπο σχολείο στη Φινλανδία και μία μοντέρνας αισθητικής εκκλησία στη Δανία είναι μεταξύ των 40 κτιρίων που έχουν συμπεριληφθεί στην πρώτη βραχεία λίστα του ευρωπαϊκού αρχιτεκτονικού βραβείου Μις φαν ντερ Ρόε.

Η τελική λίστα πέντε υποψηφίων αναμένεται να ανακοινωθεί μέσα στην επόμενη εβδομάδα, ενώ η τελετή απονομής θα πραγματοποιηθεί στις 26 Μαΐου στο περίπτερο Μις φαν ντερ Ρόε στη Βαρκελώνη. Την ίδια ημέρα, πολλές ευρωπαϊκές πόλεις θα ανοίξουν για το κοινό τις πόρτες των εμβληματικών οικοδομημάτων τους, συμμετέχοντας στη γιορτή της αρχιτεκτονικής.

Παρότι η διετία που πέρασε ήταν μια δύσκολη, από οικονομικοπολιτικής σκοπιάς, περίοδος για αρκετές χώρες της Γηραιάς Ηπείρου, η κριτική επιτροπή είχε να επιλέξει ανάμεσα σε εκατοντάδες αξιόλογα εγχειρήματα που ολοκληρώθηκαν στο συγκεκριμένο διάστημα. Τη λίστα απαρτίζουν τόσο ιδιωτικά όσο και δημόσια κτίρια, από ένα πολυτελές εξοχικό σε ένα ιδιόκτητο νησάκι της Νορβηγίας μέχρι το βραβευμένο με Τέρνερ (2015) πρότζεκτ της αρχιτεκτονικής συλλογικότητας «Assemble» στο Granby Four Streets του Λίβερπουλ, όπου μια ομάδα κατοίκων ανέλαβε δράση προκειμένου να αποκτήσει ξανά ζωή ένα εγκαταλελειμμένο οικιστικό συγκρότημα.

Ακόμα, το εκτυφλωτικό κέντρο τεχνών του Ιδρύματος Πράντα σε σχέδια του Rem Koolhaas, ο οποίος μεταμόρφωσε ένα παλιό αποστακτήριο με ορισμένες τολμηρές παρεμβάσεις, όπως η προσθήκη ενός «στοιχειωμένου σπιτιού» επενδεδυμένου με χρυσό 24 καρατίων, αλλά και το Μουσείο Τέχνης, Αρχιτεκτονικής και Τεχνολογίας στη Λισσαβώνα.

Φέτος, στον διαγωνισμό συμμετέχουν περισσότερες χώρες από κάθε άλλη φορά, αφού τα ευρωπαϊκά σύνορα «διευρύνονται» για να συμπεριλάβουν τη Γεωργία, τη Μολδαβία και την Ουκρανία. Τον μεγαλύτερο αριθμό συμμετοχών έχουν η Γαλλία, η Πορτογαλία και η Βρετανία, με τέσσερα κτίρια η καθεμία, και ακολουθούν η Δανία, η Ισπανία, η Ολλανδία, η Φινλανδία και η Τουρκία.

Περίπου το ένα τρίτο των επιλεγμένων έργων επιχειρεί να απαντήσει στην «πρόκληση» της συνύπαρξης της πολιτισμικής κληρονομιάς με τη σύγχρονη αρχιτεκτονική. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το European Hansemuseum, στο Λούμπεκ της Γερμανίας, το οποίο περικλείει ένα μεσαιωνικό κάστρο και μία ανασκαφή.

Το βραβείο, το οποίο απονέμεται κάθε δύο χρόνια στους αρχιτέκτονες νεόδμητων κτιρίων από το Ιδρυμα Μις φαν ντερ Ρόε και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο 60.000 ευρώ.

Το εντυπωσιακό πρότζεκτ του γραφείου Simpraxis που ακολουθεί τους δικούς του κανόνες μορφολογίας.

Το αρχιτεκτονικό γραφείο Simpraxis με έδρα την Λευκωσία στη Κύπρο, ιδρύθηκε το 2003 από τους Μάριο Χριστοδουλίδη και Χρίστο Χριστοδούλου. Βραβεία και αναγνωρίσεις περιλαμβάνουν τέσσερις υποψηφιότητες για το Ευρωπαϊκό Βραβείο Αρχιτεκτονικής Mies Van De Rohe, οκτώ βραβεία σε ανοιχτούς Αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς συμπεριλαμβανομένων και τεσσάρων πρώτων, και δύο παρουσιάσεις στην Biennale Αρχιτεκτονικής στην Βενετία.

Τα έργα του γραφείου αποτυπώνουν τη φιλοσοφία των δύο δημιουργών που πειραματίζονται με τον επαναπροσδιορισμό των χωρικών κανόνων μέσα από το σχεδιασμό και την ευφάνταστη μορφολογία. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της αρχιτεκτονικής τόλμης του γραφείου που έχει χαρακτηριστεί και ως «Ύμνος στην κυβιστική αρχιτεκτονική» είναι και το «House 1203» στη Λάρνακα.

Η εντυπωσιακή αυτή κατοικία δεσπόζει στο παραλιακό μέτωπο μιας ακατέργαστης περιοχής περίπου εβδομήντα μέτρα από την θάλασσα. Το σπίτι προορίζεται κυρίως για χρήση τα Σαββατοκύριακα από μία οικογένεια με τρία ενήλικα παιδιά.

Η περιστασιακή χρήση και το ερημικό φυσικό περιβάλλον έκαναν επιτακτική την ανάγκη για ένα χώρο ο οποίος να έχει άμεση σχέση με την φύση αλλά παράλληλα να προσφέρει την ιδιωτικότητα και ασφάλεια που οι ένοικοι επιζητούσαν. Η οξύμωρη μορφή και η ξεκάθαρη γεωμετρία της κατοικίας την κάνουν να ξεχωρίζει στο τοπίο με έναν ογκώδη πύργο με τέσσερα κουτιά που «χάσκουν» περιμετρικά του.

Η περιγραφή του «House 1203» από το Simpraxis Προτείνεται ένας κεντρικός «κενός» πύργος ο οποίος στο ισόγειο λειτουργεί ως κοινόχρηστος χώρος για την οικογένεια. Αυτός ο χώρος ανοίγει προς όλες τις κατευθύνσεις του κήπου επιτρέποντας την περιμετρική αντίληψη ολόκληρης της αυλής.

Ο ίδιος κεντρικός χώρος περιλαμβάνει και την κατακόρυφη κυκλοφορία της οικίας. Μία σκάλα η οποία διανύει μια πορεία περιμετρικά εντός του τριώροφου χώρου οδηγεί διαδοχικά στα τέσσερα υπνοδωμάτια καταλήγοντας στην οροφή. Η σχέση μεταξύ φυσικού τοπίου και κατοικίας μεταβάλλεται διαμέσου αυτής της μετάβασης από την αυλή προς την οροφή. Στο ισόγειο υπάρχει μια άμεση πρόσβαση προς ολόκληρη την αυλή, ενώ στα υπνοδωμάτια η θέα, αν και απρόσκοπτη, είναι απόμακρη και επιλεκτική. Εντός του πύργου η έλλειψη ανοιγμάτων, εκτός των εσωτερικών παραθύρων των υπνοδωματίων, επιτρέπει μόνο περιορισμένες και αποσπασματικές οπτικές φυγές. Μόνο αφότου ανεβείς στην οροφή αντιλαμβάνεσαι την ευρύτερη τοπογραφία της περιοχής.

Τα τέσσερα αναρτημένα κουτιά περιμετρικά του πύργου φιλοξενούν τους ιδιωτικούς χώρους για κάθε μέλος της οικογένειας. Τα διάφορα πλατύσκαλα, καθώς κάποιος οδεύει προς την οροφή, καθορίζουν και το υψόμετρο του κάθε υπνοδωματίου. Μια πόρτα και ένα παράθυρο για κάθε δωμάτιο διαμεσολαβούν στη σχέση με τον κοινόχρηστο χώρο στο κέντρο. Αυτά τα ανοίγματα σε περιμετρική οργάνωση επιτρέπουν την επικοινωνία μεταξύ των μελών της οικογένειας, αλλά επίσης ενεργοποιούν τον κεντρικό χώρο μεταβάλλοντας τον σε μια σκιασμένη κεντρική αυλή.

Ο πρακτικός ρόλος της σκάλας επαναπροσδιορίζεται σε χώρο γεγονότων, λειτουργώντας παράλληλα σαν εξώστης για τα υπνοδωμάτια, όσο και σαν ᾽δημόσιο᾽ πέρασμα προς το επίπεδο της οροφής. Τα γυάλινα σκαλοπάτια συνεισφέρουν σε αυτή την εμπειρία διατηρώντας τις οπτικές συνδέσεις μεταξύ των υπνοδωματίων, αλλά και με τον κοινόχρηστό χώρο στο ισόγειο. Η σχέση που έχουν τα μορφολογικά αυτόνομα υπνοδωμάτια με την σκάλα, το επίπεδο της οροφής, και τον κεντρικό χώρο όπως αυτός λειτουργεί ως προέκταση της αυλής, επαναπροσδιορίζει και την αντίληψη του συνόλου ως κατοικία αλλά και προγραμματική ταξινόμηση των επιμέρους στοιχείων που την συνθέτουν.

Ο κεντρικός χώρος φωτίζεται κατά την διάρκεια της μέρας κυρίως από τις θύρες στο ισόγειο, αλλά και από τα παράθυρα και τις θύρες οι οποίες συνδέουν τα τέσσερα υπνοδωμάτια με τον εσωτερικό τριώροφο χώρο. Φυσικός φωτισμός εισέρχεται επίσης από την γυάλινη καταπαχτή η οποία επιτρέπει πρόσβαση προς την οροφή.

Διαμπερής εξαερισμός διαμέσου του κοινόχρηστου χώρου και των υπνοδωματίων βοηθά στη παθητική δημιουργία ενός ευήλιου περιβάλλοντος κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Οι μεγάλες θύρες στο ισόγειο επιτρέπουν στον θαλάσσιο άνεμο να εισέρθει εντός του χώρου και να διαφύγει από την καταπαχτή στο επίπεδο της οροφής. Παράθυρα σε κάθε υπνοδωμάτιο τα οποία επιτρέπουν την επικοινωνία με τον κεντρικό χώρο μπορούν να ενισχύσουν τον διαμπερή εξαερισμό και την παθητική ψύξη των χώρων αυτών. Σκιασμένες βεράντες κάτω από τα τέσσερα υπνοδωμάτια μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε σχέση με την ώρα της ημέρας και της εποχής. Ένα πυκνό δίχτυ το οποίο τυλίγεται στην οροφή του κάθε υπνοδωματίου επιτρέπει φυσικό εξαερισμό και προστατεύει τα τέσσερα δωμάτιο από τον καλοκαιρινό ήλιο.

Ο σκελετός αποτελείται από τον κεντρικό πυρήνα, ο οποίος κατασκευάστηκε από ενισχυμένο σκυρόδεμα πάχους πενήντα εκατοστών με επιπλέον μεταλλικά υποστυλώματα και δοκούς για ενίσχυση, και τα τέσσερα δωμάτια τα οποία κατασκευάστηκαν από μεταλλικό σκελετό με διαγώνιες ενισχύσεις και αναρτώνται από τον κεντρικό πυρήνα.

 

Πηγή : profilnet.gr

Την χρονιά που πέρασε όμορφα και εντυπωσιακά κτίρια ολοκληρώθηκαν, κάνοντας τον κόσμο να τα θαυμάζει και να εντυπωσιάζεται από την επιβλητική τους εικόνα. Αυτήν τη χρονιά, καινούργια αρχιτεκτονικά αριστουργήματα πρόκειται να εμφανιστούν και να στρέψουν το βλέμμα του πλανήτη επάνω τους.

1. High Speed Train Station – Νάπολη, Ιταλία:

Δημιουργός αυτού του φουτουριστικού κτιρίου είναι το γραφείο της Zaha Hadid, το οποίο σχεδιάζει τους χώρους σύμφωνα με την κίνηση μέσα σε αυτούς.

2. Zeitz Museum of Contemporary Art Africa – Κέιπ Τάουν, Νότια Αφρική:

Τον σχεδιασμό αυτού του μουσείου επιμελήθηκε το αρχιτεκτονικό γραφείο Heatherwick Studio από το Λονδίνο.

3. Louvre Abu Dhabi – Αμπού Ντάμπι, Αραβικά Εμιράτα:

Το μουσείο του Λούβρου στο Αμπού Ντάμπι μοιάζει θα μοιάζει εξωτερικά με έναν υδάτινο παράδεισο, τον οποίο σχεδίασε ο Γάλλος αρχιτέκτονας Jean Nouvel.

4. Huangshan Maintain Village – Ανχουέι, Κίνα:

Πρόκειται για έναν μοντέρνο οικισμό στην ομώνυμη Κινέζικη επαρχία, τον σχεδιασμό του οποίου ανέλαβε η εταιρία MAD Architects και θυμίζει κατά πολύ την αρχιτεκτονική αρχαίων φυλών της Λατινικής Αμερικής.

5. The Silo – Κοπεγχάγη, Δανία:

Έργο της αρχιτεκτονικής εταιρίας COBE, το Silo είναι η ενσάρκωση της φράσης αστικό τοπίο, αφού αποτελείται από ατσάλινη γκρίζα επιφάνεια και έχει έντονη τη γραμμικότητα μέσα του. Το ύψος του θα φτάσει τα 62 μέτρα.

Το σχεδιαστικό κέντρο Atkins εκπονεί ένα μεγαλεπήβολο project στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, όπου σκοπεύουν να δημιουργήσουν μια ολόκληρη και πλήρως αυτόνομη πόλη. Στην έρημο της Αιγύπτου το σχεδιαστικό κέντρο Atkins, σκοπεύει να κατασκευάσει μια μεγάλη πόλη, με όλες τις σύγχρονες ανέσεις και η οποία θα έχει διαθέτει χώρους αναψυχής, καθώς και πολιτιστικά και εκπαιδευτικά κέντρα. Οι σχεδιαστές του συγκεκριμένου project επηρεάστηκαν από την αρχαία αρχιτεκτονική της πόλης της Αλεξάνδρειας, η οποία ήταν διάσημη για τη βιβλιοθήκη και τους φάρους της. Πιο συγκεκριμένα το εν λόγω project αναμένεται να υλοποιηθεί στη Nabta Town και αποτελεί το όραμα του Mohamed Khairy, CEO της εταιρείας Upscale, σε συνεργασία με την εταιρεία Atkins.

Με αρκετές επιρροές από την αρχαία πόλη

Σύμφωνα με τους υπευθύνους του project, όλος ο σχεδιασμός έχει επηρεαστεί κατά πολύ από την αρχαία πόλη της Αλεξάνδρειας, αποτυπώνοντας όμως στο έπακρο την νέα φιλοσοφία που υπάρχει σχετικά με την ανάπτυξη της Αιγύπτου. Ο κ. Khairy δήλωσε σχετικά με αυτό: Οι περισσότερες πόλεις της Αιγύπτου, υποφέρουν από υπερ-πληθυσμό και πρέπει εμείς να προσφέρουμε στους πολίτες κάτι το διαφορετικό εντός του αστικού περιβάλλοντος. Σκοπός μας είναι να δημιουργήσουμε μια πόλη η οποία θα παρέχει όλες τις σύγχρονες απαιτήσεις, ενσωματώνοντας παράλληλα την τελευταία λέξη της τεχνολογίας, αλλά έχοντας βασική προτεραιότητα την ανάπτυξη ενός εξαιρετικού περιβάλλοντος, το οποίο θα βελτιώνει κατά πολύ το βιοτικό επίπεδο των πολιτών.

Θα καλύπτει μια έκταση 600.000 τ.μ.!

Σύμφωνα με τον αρχικό προγραμματισμό των εταιρειών που εμπλέκονται στη δημιουργία του project, η νέα αυτή πόλη θα υλοποιηθεί 50 χλμ, από την σύγχρονη Αλεξάνδρεια και θα καλύπτει μια έκταση 600.000 τετραγωνικών μέτρων. Σε αυτή την έκταση και σύμφωνα με τον αρχιτέκτονα Salim Hussain, θα υπάρχουν μεγάλα εκπαιδευτικά ιδρύματα, κέντρα πολιτισμού, μεγάλα εμπορικά καταστήματα, αλλά και χώρους αναψυχής.

Κορωνίδα όμως των οικοδομημάτων της περιοχής θα είναι η μεγάλη βιβλιοθήκη, κάνοντας έτσι σαφής παραλληλισμούς με το αρχαίο παρελθόν της Αλεξάνδρειας ως κέντρο μάθησης. Μάλιστα μεταξύ των κτιρίων θα υπάρχουν μονοπάτια που θα οδηγούν σε πιο ήσυχες περιοχές, ιδανικές για διάβασμα, meetings, ή απλά για περισυλλογή.

 

Ήταν ένα από τα πιο αναμενόμενα νέα εμβληματικά κτίρια της Ευρώπης. Οι κάτοικοι του Αμβούργου το περίμεναν για χρόνια. Εγκαινιάστηκε χθες, στο Hafen City, στην περιοχή που αποτελεί το ορόσημο της πόλης τα τελευταία χρόνια. Σήμερα, μία μέρα μετά από τα επίσημα εγκαίνιά του να προκαλεί δέος κατορθώνοντας και κάνοντας όλα του τα μελλοντικά γεγονότα να γίνονται sold out το ένα μετά από το άλλο. Όλα αυτά για το αρχιτεκτονικό θαύμα του ολοκαίνουριου Μεγάρου Μουσικής στο Αμβούργο. Ένα κτίριο σταθμό στην πολιτιστική και ταυτόχρονα αρχιτεκτονική σκηνή, τόσο της Ευρώπης όσο και διεθνώς.

Φέρει την αρχιτεκτονική υπογραφή των Herzog & de Meuron και αποτελεί το ψηλότερο επισκέψιμο κτίριο σε όλο το Αμβούργο. Χτισμένο πάνω στον ποταμό Elbe στην περιοχή του Hafen City, το Elbe Philharmonic Hall (η επίσημη ονομασία του στην αγγλική) αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα και πλέον προνομιούχα όσο αφορά την ακουστική τους μέγαρα μουσικής παγκοσμίως.

Η κατασκευή του από γυαλί με το σχέδιό του να θυμίζει ένα κύμα νερού υψωμένο στα 110 μέτρα ύψος πάνω από μια αποθήκη του 1963 κοντά στην ιστορική Speicherstadt. Η κατασκευή ξεκίνησε το 2007 και αρχικός προϋπολογισμός ήθελε το κόστος ανέγερσής του να φτάνει τα 450 εκατομ. ευρώ. Παραδόθηκε το 2016 όταν και έγινε η πρώτη επίσημη δοκιμή του. Με μεγάλη καθυστέρηση και μεγάλη υπέρβαση προυπολογισμού που λένε ότι θα ξεπεράσει κατά πέντε φορές την αρχική πρόβλεψη. Η συζήτηση που προκάλεσε η αργοπορία του είναι παροιμιώδης για τη Γερμανία.  Το δυτικότερο τμήμα του κτιρίου νοικιάζεται από την Westin αποτελώντας ουσιαστικό το Westin Hamburg Hotel φιλοξενώντας 45 δωμάτια.

Το τελικό του κόστος ανέρχεται πλέον στα 789 εκατομ. ευρώ. Στις 11 Ιανουαρίου 2017 το Elbphilharmonie εγκαινιάζεται επίσημα με ένα μεγάλο κονσέρτο της ορχήστρας NDR Elbphilharmonie υπό την διεύθυνση του Thomas Hengelbrock. Το πρόγραμμά του γεμάτο σπουδαίες και υποσχόμενες παραστάσεις με το κοινό να τις μετατρέπει ήδη σε sold out.

 

Το Εlbphilharmonie είναι ένα αρχιτεκτονικό θαύμα

Πρόκειται για ένα απόλυτο, συνολικό, αρχιτεκτονικό έργο τέχνης. Συνδυάζει καινοτόμα αρχιτεκτονική σε μια ιδιαίτερη τοποθεσία, με την πλέον σύγχρονη ακουστική παγκοσμίως αλλά και επί της ουσίας του ένα οραματικό μουσικό πρόγραμμα. Το Elbphilharmonie με την εντυπωσιακή πρόσοψη από γυαλί που κόβει την ανάσα, κρύβει στο εσωτερικό του δύο αίθουσες συναυλιών και ένα ξενοδοχείο με διαμερίσματα αλλά και ένα μεγάλο φουαγιέ που οδηγεί στην plaza. Η plaza εκτείνεται ανάμεσα στην παλιά αποθήκη του 1963 και την γυάλινη κατασκευή, ως δημόσιο πεδίο θέασης 360 μοιρών στην πόλη ενώ στο “The Grand Hall”, την καρδιά του Elbphilharmonie, υπάρχει χωρητικότητα 2.100 επισκεπτών.

Το καθοριστικό χαρακτηριστικό του Elbphilharmonie δεν είναι άλλο από το γυαλί. Για το εντυπωσιακό κύμα χρειάστηκαν 1.000 κυρτά παράθυρα πάνελ, tailor-made έτσι ώστε να αιχμαλωτίζουν και να αντανακλούν το χρώμα του ουρανού, τις ακτίνες του ήλιου, το νερό και την πόλη μετατρέποντας το Μέγαρο Μουσικής σε ένα γιγαντιαίο κρύσταλλο.

Η αρχιτεκτονική αισθητική γραμμή άλλωστε ορίζεται με σαφήνεια ακόμα και από το Φουαγιέ του κτιρίου που οδηγεί στην Grand Hall αίθουσα. Οι πολυεπίπεδες σκάλες, περικυκλώνουν την αίθουσα συναυλιών ευρύχωρα, δημιουργώντας εντυπωσιακά εφέ φωτισμού και προσφέροντας εκπληκτική θέα στην πόλη, στον ποταμό Έλβα και το λιμάνι από κάθε επίπεδο του φουαγιέ.

 

Με ακουστική τελευταίας γενιάς 

Υπεύθυνος για την εξαιρετική ακουστική του χώρου ο διάσημος Ιάπωνας Yasuhisa. Στόχος της εταιρείας Toyota του διάσημου Ιάπωνα, για την αίθουσα Grand Hall ήταν η αίθουσα να ενισχύει την φυσική ακουστική της μουσικής, αλλά και να είναι ευαίσθητη σε ηλεκτρονικά συστήματα ήχου. Με αυτόν τον τρόπο, το κοινό μπορεί επίσης να απολαύσει μέχρι και ροκ συναυλίες στο Elbphilharmonie. Η Toyota πιστεύει ότι το Elbphilharmonie άλλωστε πλέον συγκαταλέγεται μεταξύ των καλύτερων αιθουσών συναυλιών στον κόσμο ως προς την ακουστική του.

Οι αρχιτέκτονες του θαύματος

Οι αρχιτέκτονες Pierre de Meuron, Jacques Herzog και Ascan Mergenthaler εργάζονται πάνω στο πρότζεκτ του Elbphilharmonie από το 2003. Το αρχιτεκτονικό τους γραφείο ως “Herzog and de Meuron” ιδρύθηκε στο Basel το 1978. Στο πορτφόλιό τους μετράνε μεγάλα και σημαντικά έργα, όπως η Tate Modern στο Λονδίνο, το Alliance Arena στο Μόναχο και το Εθνικό Στάδιο του Πεκίνου για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2008.

Το σημείο είναι άκρως συμβολικό

Η μουσική, το μέλλον και η Τέχνη ανθίζει σε μία παραδοσιακά εργατική περιοχή του Αμβούργου. Το Elbphilharmonie τοποθετείτε στο ιστορικό Sandtorhafen, το παλιό λιμάνι εργασίας του Αμβούργου για αιώνες. Η Kaiserspeicher, η μεγαλύτερη αποθήκη του Αμβούργου μέσα στο νερό, χτίστηκε το 1875. Καταστράφηκε τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο όταν ανοικοδομήθηκε, μετονομάστηκε σε Kaispeicher. Εκεί ακριβώς που πλέον βρίσκουμε το εντυπωσιακό Μέγαρο.

Με θέα 360 μοίρες σε όλη την περιοχή

Σε ύψος 37 μέτρων πάνω από το επίπεδο του εδάφους, η δημόσια “πλατεία” θέασης που δημιουργείται ανάμεσα στην αποθήκη και την πρόσοψη, προσφέρει στους επισκέπτες την δυνατότητα μιας εκπληκτικής 360 ° θέας στην πόλη και το λιμάνι. Η πλατεία είναι ανοιχτή στους πολίτες του Αμβούργο, σε τουρίστες, στους επισκέπτες του ξενοδοχείου καθώς όλοι είναι ευπρόσδεκτοι να κάνουν μια βόλτα κατά μήκος αυτής της μοναδικής “διάβασης”.

Η ορχήστρα και το καινοτόμο πρόγραμμα

Το Elbphilharmonie με την ομώνυμη ορχήστρα σκοπεύει να αποτελέσει σταθμό και πολιτιστικά. Διοργανώνει πρότζεκτ, ανοιχτές ομιλίες και εργαστήρια πριν τις μεγάλες συναυλίες έτσι ώστε το κοινό να έρχεται σε άμεση επαφή με τους μουσικούς, τους καλλιτέχνες και τις ορχήστρες πριν από τα κονσέρτα. Ένα ολοζώντανο κύταρρο πολιτισμού δηλαδή που στοχεύει να αναπτύξει γύρω του ό,τι πιο σύγχρονο έχει να επιδείξει η Ευρώπη ακουστικά, ορχηστρικά, αρχιτεκτονικά και εν γένει πολιτιστικά. Για το opening του έχει διοργανώσει φεστιβάλ το οποίο θα τρέχει για 3 εβδομάδες με δράσεις για όλους, συμπεριλαμβανομένων μικρών και μεγάλων.

 

Πηγή : profilnet.gr