ΙΝΟΧ ή ανοξείδωτο ατσάλι είναι ένα μέταλλο το οποίο δεν σκουριάζει .

Αποτελείται απο σίδηρο και ένα μικρό ποσοστό άνθρακα και νικελίου, το οποίο νικέλιο δεν το αφήνει να σκουριάσει και γιαυτό είναι και ανοξείδωτο.

Στο συγκεκριμένο μέταλλο τα άτομα του νικελίου είναι αυτά που προστατεύουν τον σίδηρο απο το οξυγόνο.

Το γνήσιο ατσάλι με ένα μαγνήτη δεν μαγνητίζεται ενώ αν μαγνητίζεται δεν είναι καθαρό ατσάλι .

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΙΔΗΡΟΣ ;


Το ορυκτό που χρησιμοποιείτε για την παραγωγή σιδήρου που δεν περιέχουν S , P , As είναι ο αιματίτης( fe3 O3 ) και δευτερεύοντος ο μαγνητίτης (fe3 O4 ) και ο λεμωνίτης ( 2fe2 O3 – 3H3O ). Ενώ άλλα
κοινά ορυκτά είναι ο σιδηρήτης ( feO3 ) και ο χρυσαφένιος σιδηροπυρήτης (feS2 ).
Σύμβολο fe – ατομικό βάρος 55,847,ατομικός αριθμός 26
-ειδικό βάρος 7,86,- σημείο τήξης 1535οC – σημείο βρασμού 3000ο C.

O Σίδηρος είναι ένα αργυρόχρωμο μέταλλο σχετικά μαλακό όταν είναι
απολύτως καθαρό. Γνωστό από την προϊστορική εποχή. Η χρήση του αρχίζει από το 1100 π.χ , οπότε αρχίζει η εποχή του σιδήρου.
Ο σίδηρος έγινε το κύριο υλικό από το οποίο κατασκευάζονται όπλα, εργαλεία ,και διάφορα αντικείμενα της καθημερινής ζωής. Στην Ελλάδα έγινε γνωστή η επεξεργασία του σιδήρου από τον 12ο π.χ αιώνα με την κάθοδο των Δωριέων που είχαν σιδερένια όπλα κι έτσι μπόρεσαν να υποτάξουν τους Αχαιούς και τις άλλες φυλές που ζούσαν στην Ελλάδα τότε. Στην κεντρική Ευρώπη έγινε γνωστός αργότερα τον 8ο π.χ αιώνα.

Ο Σίδηρος έχει πλήθος εφαρμογών σήμερα. Μεταξύ των βαρέων μετάλλων είναι το ποιο διαδεδομένο και άφθονο στον γήινο φλοιό.
Ο κεντρικός πυρήνας του πλανήτη μας αποτελείτε κυρίως από καθαρό σίδηρο και νικέλιο. Είναι ποιο μαλακό μέταλλο κι από το αλουμίνιο. Σκληραίνει σημαντικά κατά την διάρκεια της διεργασίας, αποροφώντας
διάφορες προσμίξεις όπως ο άνθρακας.

Στο εμπόριο ο σίδηρος είναι σε τρεις μορφές:

α) τον χυτοσίδηρο
β) το σφυρήλατο σίδηρο
γ) τον χάλυβα.

Ο χυτοσίδηρος παράγεται κυρίως από τον αιματίτη σε ειδικούς καμίνους τις υψικάμινους. Οι πρώτοι υψικάμινοι εμφανίστηκαν στην Γερμανία περίπου το 1350.Ο αργός χυτοσίδηρος τήκεται μεταξύ 1100 και 1300 ο C και αποτελείτε 90% από σίδηρο, 3 – 5% από άνθρακα ενώ περιέχει προσμίξεις μαγγανίου, πυριτίου, φωσφόρου και θείου, που το κάνουν σκληρό, άφραστο και μη σφυρηλατήσιμο .Χρησιμοποιείτε για την κατασκευή χυτών αντικειμένων τα οποία δεν πρόκειται να υποβληθούν σε μεγάλες μηχανικές καταπονήσεις( π.χ βάσεις μηχανών κ.λ.π)
Κυρίως αποτελεί την πρώτη ύλη για την παραγωγή σφυρήλατου σιδήρου και χάλυβα.

Ο σφυρήλατος σίδηρος είναι σχετικά καθαρός σίδηρος ,περιέχει
0,12% – 0,25% άνθρακα και λιγότερο από 0,5% συνολικά από τις υπόλοιπες προσμίξεις. Τήκεται στους 1500 o C, είναι σχετικά μαλακός και εύκολα επεξεργάζεται, όπως αλυσίδες, σύρματα κ.λ.π.

Ο χάλυβας κοινός ατσάλι είναι κράμα σιδήρου , άνθρακα που περιέχει λιγότερο από 2,06% άνθρακα ,λιγότερο από 1% μαγγάνιο και πολύ μικρά ποσοστά πυριτίου ,φωσφόρου, θείου και οξυγόνου
Οι ανοξείδωτοι χάλυβες , οι εργαλειοχάλυβες αποτελούν ειδική κατηγορία χαλύβων που περιέχουν υψηλότερα ποσοστά άλλων μετάλλων.
Το ατσάλι είναι από τα σημαντικότερα βιομηχανικά υλικά χαλυβουργίας.
Η ιστορία του χάλυβα ξεκινά γύρω στο 1000 π.χ συστηματικά με την ενανθράκωση σπογγώδους σιδήρου.

Το ανοξείδωτο ατσάλι – inoχ είναι πολύ σκληρό μέταλλο το οποίο δεν σκουριάζει. Αποτελείται από σίδηρο με ένα μικρό ποσοστό άνθρακα και νικελίου, Το οποίο νικέλιο δεν το αφήνει να σκουριάσει και για αυτό είναι και ανοξείδωτο.

Η ΣΚΟΥΡΙΑ


Η Σκουριά του σιδήρου δημιουργείτε όταν ένα κράμα που περιέχει σίδηρο, γνωστό σε όλους χάλυβα εκτεθεί σε υγρασία ή οξυγόνο για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Με την πάροδο του χρόνου το οξυγόνο συνδυάζεται με το μέταλλο και έτσι δημιουργείτε ένα νέο συστατικό το οξείδιο. Αυτό συμβαίνει γιατί τα μόρια του νερού έχουν την ικανότητα να διεισδύσουν και στις πιο μικρές σχισμές του χάλυβα που ακόμα και με γυμνό μάτι δεν τις βλέπεις.
Έτσι δημιουργείτε η οξείδωση (ένα συστατικό που έχει έλλειψη ηλεκτρονίων), έτσι δημιουργείτε η λεγόμενη σκουριά.
Εάν όμως υπάρξει και το στοιχείο του νατρίου όπως με το θαλασσινό νερό, τότε η οξείδωση γίνετε με πολύ γρήγορους ρυθμούς.
Η οξείδωση στον χάλυβα είναι ότι αρχίζει να τον φθείρει στην αρχή εξωτερικά και κατόπιν το κάνει εύθραυστο
Ένας βασικός παράγοντας για την καθυστέρηση της οξείδωσης του χάλυβα είναι το πάχος του μετάλλου. ‘Όσο πιο παχύ είναιτο μέταλλο τόσο πιο αργά δημιουργείται η σκουριά και τόσο πιο δύσκολα προχωράει στο εσωτερικό του.

Το αλουμίνιο ή αργίλιο είναι χημικό στοιχείο που είναι το πιο άφθονο μέταλλο στο φλοιό της γης και το τρίτο πιο άφθονο χημικό στοιχείο στον πλανήτη μας. Η κύρια πηγή για την βιομηχανική παράγωγη είναι ο βωξίτης.
Το αλουμίνιο ανακαλύφθηκε ως στοιχείο το 1808, το 1886 ήρθε η μεγάλη επανάσταση παράγωγης αλουμινιου όπου εφευρέθηκε η μέθοδος “Hall-Heroult”. Σε αυτή την μέθοδο μείγμα κρυόλιθου (φθοριούχου άλας νατρίου και του αργίλιου),αργίλιου και οξείδιο το αργίλιο (αλουμίνα) ηλεκτρολυεται με συνεχές ρεύμα.
Το τηγμενο αργίλιο συγκεντρώνεται στο βυθό του ηλεκτροστατικού λουτρού. Όλο το αλουμίνιο που παράγεται στον κόσμο παράγεται με αυτήν την μέθοδο.
Το 1889 ξεκίνησε ο καθαρισμός του βωξίτη για την παρασκευή αλουμίνας με την χρήση καυστικού νατρίου.Έτσι άνοιξε ο δρόμος για την παράγωγη αλουμινιου.
Απο το 1900 ξεκίνησε ραγδαία η εξέλιξη του.
Από το 1960 ιδρύθηκε η Πρώτη Ελληνική εταιρεία Πρωτόχυτου Αλουμινίου. Η Ελλάδα κατέχει σημαντική θέση Παγκοσμίως καθώς και είναι μια απο τις σημαντικότερες βιοξιτοπαραγωγικες χώρες.
Η εξόρυξη του βωξίτη στον χώρο μας γίνεται κατά 65% με υπόγιες και 35% με υπαίθριες εκμεταλλεύσεις. Η Ελλάδα στην Ευρώπη κατέχει την πρώτη θέση σε κοιτάσματα βωξίτη.

ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΥ

Οι ιδιότητες που έχει το αλουμίνιο είναι πολύ μεγάλες :

  • Για την βιομηχανία είναι το χαμηλό του ειδικό βάρος, η υψηλή αντοχή του σε μηχανικές καταπονήσεις και η μεγάλη αντοχή του στην διάβρωση. Ποιοτικά οφείλεται στο φαινόμενο της αστικοποίησης.
    Το καθαρό αλουμίνιο είναι αρκετά μαλακό με την προσθήκη σιδήρου – χαλκού και άλλων κραματικων στοιχείων βελτιώνονται οι μηχανικές του ιδιότητες και έτσι γίνεται σκληρό.
    Το αλουμίνιο παρουσιάζει πολύ καλή θερμική και ηλεκτρική αγωγιμότητα, είναι πολύ κάλος αγωγός του ηλεκτρισμού, δεν μαγνητίζεται αλλά ούτε και καίγεται.
    Οι ιδιότητες του θεωρούνται πολύ ουσιώδης για ειδικές εφαρμογές όπως για κατασκευές θαλάσσης.
    Δεν είναι τοξικό
    έχει υψηλή αντανακλαστικοτητα
    Έχει πόλη καλή θερμική αγωγιμότητα
    Δεν σκουριάζει

ΑΛΟΥΜΙΝΙΟ & ΦΩΤΙΑ

Το αλουμίνιο χαρακτηρίζεται σαν μη αναφλεξιμο υλικό. Κατατάσσεται  σε υψηλή βαθμολογία στην κλίμακα αντοχής διάδοσης της φωτιάς.
Τα κράματα αλουμινιου έχουν σημείο τήξεως μεταξύ 600-660 Βαθμούς Κελσιου. Οταν το αλουμίνιο βρεθεί σε περιβάλλον φωτιάς που διαρκεί, τότε εφόσον η θερμοκρασία μετάλλου ξεπεράσει το σημείο τήξεως, το αλουμίνιο θα αρχίσει να λιώνει και όχι να καίγεται.
Η θερμική αγωγιμότητα του αλουμινιου είναι περίπου 4 φόρες μεγαλύτερης εκείνης του σιδήρου ενώ η ειδική του θερμότητα διπλάσια της αντοχής του σιδήρου.

ΧΡΗΣΗ ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΥ

Η χρήση προϊόντων αλουμινιου έχει σημαντική οικολογική επίπτωση λόγω της μεγάλης εξοικονόμησης ενεργείας που επιτυγχάνεται, το γεγονός οτι τα κουφώματα αλουμινιου σε συνδυασμό με την χρίση κατάλληλων υαλοπινάκων έχουν μεγάλη συμβολή στην εξοικονόμηση ενεργείας στα κτήρια.
Το αλουμίνιο θεωρείται πολύτιμο υλικό για τις κατασκευές μοντέρνων κτηρίων, διότι δίνει λύσεις σε δύσκολα αρχιτεκτονικά κατασκευαστικά και αισθητικά προβλήματα, άλλα και σε ανακαινίσεις η συντηρήσεις παλαιών κτηρίων με ιστορική κι αρχιτεκτονική άξια. Επίσης εχει εξαιρετικη αντοχη στις καιρικες συνθηκες ιδιατερα στο καιρικο κλιμα της Ελλαδας που η ηλιοφάνεια ειναι μεγάλη και η θερμοκρασία υψηλή. Οποιοδήποτε άλλο κούφωμα θα αποδεικνυόταν ευπαθές.
Το αλουμίνιο στην φυσική του μορφή καλύπτεται από λεπτό στρώμα οξειδίου, το οποίο προσφέρει αντοχή στην διάβρωση.